Μεγαλείο αδιαφορίας για την Commercial Value

Τίποτε δεν αλλάζει προς το καλύτερο. Αντίθετα μάλιστα παρατηρείται και αναπτυσσόμενη αδιαφορία από την πολιτεία απέναντι σε θέματα που θίγουν επαγγελματικές ομάδες και έχουν κοινωνικές προεκτάσεις. 

Αυτό διαπιστώνεται από τον όλο χειρισμό της υπόθεσης της Commercial Value το κλείσιμο της οποίας ήλθε να εντείνει την αιμορραγία στις ανοικτές πληγές της ασφαλιστικής αγοράς από την υπόθεση της Ασπίς. 

Θα περίμενε κανείς, η εμπειρία  που αποκτήθηκε από τις συνέπειες του κλεισίματος της Ασπίς να αποτελούσε πιλότο για τους χειρισμούς της επόμενης ανάκλησης. Κάτι που δεν έγινε καταδεικνύοντας επιπόλαιη στάση. 

Σαφώς η αγορά χρειάζεται εξυγίανση. Και η πολιτεία αναγνωρίζει ότι αυτή έρχεται από την εφαρμογή των νόμων. Ωστόσο όταν δεν υπάρχει συγκροτημένη αντιμετώπιση για τα όσα έπονται το κλείσιμο μιας ασφαλιστικής εταιρίας, – για αυτό προωθούνται νομοθετικές παρεμβάσεις- τότε γίνεται σαφές ότι μέχρι να δημιουργηθεί το κατάλληλο πλαίσιο οι χειρισμοί οφείλουν να είναι διακριτικοί. Κυρίως χρειάζεται ενδιαφέρον για τους ασφαλισμένους και τους εργαζόμενους. 

Δεν δικαιολογείται η κυβέρνηση να αποστασιοποιείται από το θέμα αυτό. Θα περίμενε ο καθένας η πολιτεία, η εποπτεία και όσοι θεωρούνται αρμόδιοι να έχουν μεριμνήσει ώστε με την Commercial να μην επαναληφθούν τα ίδια με την Ασπίς. 

Και όμως δεν έγινε τίποτε διαφορετικό και είναι δύσκολο να δοθεί ερμηνεία τι σημαίνει αυτό και που οφείλεται. Γιατί αφέθηκε στην ίδια μοίρα η Commercial όταν τα προβλήματα με την Ασπίς δείχνουν άλυτα: «ουρές», μεταφορές ανθρώπων και συμβολαίων, εργαζόμενοι με άγνωστο μέλλον και ασφαλισμένοι θύματα. Κανείς δεν μπορεί να βάλει χρονοδιάγραμμα για το πότε θα τελειώσει η υπόθεση. 

Το ίδιο σενάριο αρχίζει και με την Commercial. Ίδιο έργο, ίδιοι θεατές. Άλλαξαν μόνο οι σκηνοθέτες. Αδιαφορία σε όλο της το μεγαλείο…