Που σκαλώνουν οι τραπεζίτες;

Ο πονοκέφαλος παραμένει  στην ασφαλιστική αγορά και τους συντελεστές της με εξαίρεση κάποιους… Για παράδειγμα οι μεγάλες ασφαλιστικές εταιρίες έχουν την δυναμική τους και δε δείχνουν να ανησυχούν για τα τεκταινόμενα. 

Απλώς τα παρακολουθούν ενώ κάποιες φορές δε χάνουν και τις ευκαιρίες που ανοίγονται. (βλέπε στόλους αυτοκινήτων Ασπίς). Σε ακόμα καλύτερη θέση βρίσκονται οι ασφαλιστικές που πίσω τους έχουν και κάποια τράπεζα.  

Διαθέτουν άλλον «αέρα» στις κινήσεις τους αφού γνωρίζοντας πως υπάρχουν κρουνοί χρήματος και όποτε τους χρειαστούν τους ανοίγουν.

Αυτό δεν είναι κακό απλώς επιβεβαιώνει τον κανόνα του δυνατού. Υπάρχει όμως μια σημαντική παράμετρος που θα πρέπει να θίξουμε. 

Δεν αρκεί η υποστήριξη οποιασδήποτε τράπεζας,  αλλά, η υποστήριξη μιας ισχυρής και συνάμα ανεξάρτητης τράπεζας. Και όταν λέμε ανεξάρτητης εννοούμε ότι θα έχει την δική της δυναμική και δε θα σχετίζεται με τις στρατηγικές επιλογές της ασφαλιστικής ώστε να μην πέφτουν μαζί στον γκρεμό. 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ΑΣΠΙΣ όπου τράπεζα και ασφαλιστική κλυδωνίστηκαν σε διαφορετικό βέβαια βαθμό. Ο πονοκέφαλος όμως που αναφέραμε στην αρχή πλήττει σφόδρα αυτές τις ασφαλιστικές που εδώ και καιρό αναζητούν να σχετιστούν με ισχυρή τράπεζα και ακόμα δεν τα έχουν καταφέρει. Που σκαλώνουν οι τραπεζίτες;