Οι συνέπειες αυτές έγιναν πρώτα αισθητές στα οικονομικά των εταιριών και εν συνεχεία στα διοικητικά τους καθώς ώθησε σε ανασχεδιασμούς, αναδιαρθρώσεις και επαναπροσδιορισμό στόχων και ενεργειών. Τα πράγματα δεν άλλαξαν μέσα σε ένα χρόνο και οι εταιρίες συμπορεύονται με την κρίση και το περιβάλλον που έχει δημιουργήσει.
Η Επ.Ε.Ι.Α φορτωμένη με την προσδοκία ότι θα αποκαταστήσει τα ανορθόδοξα της αγοράς και θα επιφέρει την ισορροπία κινήθηκε σε ένα ήπιο ρυθμό ο οποίος όμως προκάλεσε ανατροπές. Αρχικώς, έκανε σαφές ότι παρακολουθεί την αγορά. Ήλθε σε επαφή με τις εταιρίες, τους έκανε συστάσεις και παράλληλα προχώρησε σε δείγμα γραφής με ανακλήσεις αδειών λειτουργίας και στενό μαρκάρισμα της αγοράς.
Συγκεκριμένα, οι πιέσει προς τις μικρές αδύνατες και μάλλον ελληνικές ασφαλιστικές εταιρίες δίνουν στους μεγάλους και ισχυρούς μια σκληρή διαπραγματευτική ικανότητα: να τιμολογούν όσο θέλουν, να αυξάνουν τα ασφάλιστρα όσο θέλουν και να υποστηρίζουν ότι παρέχουν εγγύηση υπονοώντας ότι θα συνεχίσουν να λειτουργούν.
Όσο για τις μικρότερες εταιρίες με τους εκατοντάδες εργαζόμενους και τα χιλιάδες συμβόλαια κάθε μέρα τα πράγματα γίνονται και πιο δύσκολα. Βαλμένες στην άκρη, με την ευρέως καλλιεργούμενη -από κάθε πλευρά- υπόνοια ότι έχουν προβλήματα, αγωνίζονται να συντηρηθούν. Αγώνας άνισος τα νέα ρεύματα….