Η Αστική Ευθύνη είναι «σοφή» ασφάλιση

 

Κλάδος υποεκτιμημένος, η αστική ευθύνη εδώ και χρόνια εμφανίζει αδράνεια καθώς οι εταιρείες αλλά και οι διαμεσολαβούντες δεν τον προωθούν με σθένος. Σε αντίθεση με τις άλλες χώρες όπου τα συμβόλαια προσωπικής ή οικογενειακής αστικής ευθύνης θεωρούνται απαραίτητα από τους πολίτες στην Ελλάδα έχουν μείνει πίσω από τις εξελίξεις, οι καταναλωτές δεν τα γνωρίζουν, και οι ασχολούμενοι με την ασφαλιστική αγορά δεν τα υποστηρίζουν. 

Ο πρόεδρος της Επιτροπής Αστικής Ευθύνης της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδος κ. Θεόδωρος Κοκκάλας μιλώντας στο IW χαρακτηρίζει «σοφή» την ασφάλιση αστικής ευθύνης και πιστεύει ότι αποτελεί ένα μεγάλο πεδίο ανάπτυξης των εταιρειών για τα επόμενα χρόνια. 

Τον χαρακτηρίζει ως κλάδο αιχμής και κυρίως κλάδος που αφομοιώνει πρώτος τις εξελίξεις και προσαρμόζεται με ότι καινούργιο συμβαίνει στην αγορά. Αναφέρει ότι η αστική ευθύνη προσαρμόζεται σαν ευθύνη και νομικό πλαίσιο και φέρνει ως παράδειγμα ότι πριν από μερικά χρόνια δε θα  μπορούσε κανείς να σκεφθεί ότι θα υπήρχε νομικό καθεστώς και αστική ευθύνη κάποιου που δραστηριοποιείται στο ίντερνετ. 

Τονίζει ότι σε κάποιες χώρες η αστική ευθύνη είναι ανάμεσα στους πρώτους κλάδους από άποψη παραγωγής, διακρίνει έλλειμμα ενημέρωσης σε καταναλωτές και ασφαλιστικές εταιρείες και επισημαίνει ότι είναι αστείο να μην συνάπτει κάποιος ένα συμβόλαιο αστικής ευθύνης και να καλύπτεται από καθημερινούς κινδύνους όταν το κόστος του διαμορφώνεται από 30 έως 100 ευρώ το χρόνο όσο δηλαδή στοιχίζει ένα ζευγάρι παπούτσια ή ένα γεύμα σε εστιατόριο.

 

 

 

Θ.Κ : Σε κάθε πολίτη καθώς αφορά την ασφάλιση για ζημιές που προκαλούνται  σε τρίτους.

 

 

Θ.Κ.: Στα περισσότερα κράτη είναι ο μεγαλύτερος κλάδος ασφάλισης.  Βρίσκεται στις πρώτες θέσεις και η παραγωγή αυτή δεν περιέχει την αστική ευθύνη του κλάδου αυτοκινήτου. Σε κάποιες περιπτώσεις ο κλάδος είναι μεγαλύτερος ή στα ίδια επίπεδα και από τον κλάδο πυρός. Όσον αφορά την Ελλάδα τα αποτελέσματα είναι απογοητευτικά καθώς ο κλάδος αστικής ευθύνης είναι σχεδόν ανύπαρκτος.

 

 

Θ.Κ.: Όχι αποτελεί μια σταθερή επιλογή των πολιτών των άλλων χωρών εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Η ανάγκες των ασφαλισμένων και οι καλύψεις που προσφέρουν οι εταιρείες είναι ίδιες όπως ίδια είναι και η νομοθεσία που περιβάλλει τον κλάδο. Ωστόσο η ανάπτυξή τους είναι τελείως διαφορετική.

 

 

Θ.Κ: Οφείλεται στην άγνοια της σημασίας του και την βιαστική αντιμετώπισή του από τους πωλητές των ασφαλιστικών εταιρειών και τους διαμεσολαβητές όσο και στην ασαφή ή ανύπαρκτη κάποιες φορές ενημέρωση των καταναλωτών. Οι μεν επαγγελματίες δεν ασχολήθηκαν επαρκώς και δεν επένδυσαν στον χώρο αυτό οπότε και να αναπτυχθούν σε αυτή την ασφάλιση, ενώ και οι καταναλωτές δεν έχουν ενημερωθεί ορθά και σε βάθος οπότε δεν μπορούν να αγοράσουν ή να ζητήσουν να ενημερωθούν για κάτι που δεν γνωρίζουν. Πάντως την ασφάλιση αστικής ευθύνης θα την χαρακτήριζα σαν σοφή ασφάλιση.

 

 

 

Θ. Κ : Το κόστος τους σήμερα είναι πάρα πολύ χαμηλό για κάθε βαλάντιο. Και λεω ότι είναι φθηνό γιατί πραγματικά η αγορά από πλευράς αποζημιώσεων είναι πάρα πολύ καλή. Για να φέρω ένα παράδειγμα μια προσωπική οικογενειακή αστική ευθύνη που αφορά ζημιές που προκαλεί  μια οικογένεια σε τρίτους (π.χ. πτώση γλάστρας από μπαλκόνι που σπάει το τζάμι ενός αυτοκινήτου ή   σπάσιμο σωλήνων στο διαμέρισμα που προκαλούν ζημιές στον κάτω όροφο, και πολλά άλλα τέτοια καθημερινά) στοιχίζει από 30  έως 80 ευρώ ή σε μεγάλες καλύψεις 100 ευρώ το χρόνο.

 

 

Θ.Κ. Αναμφισβήτητα δεν έχει προσεχθεί σε συνάρτηση πάντα με όσα προσφέρει.

 

 

Θ.Κ Γενικά δεν πιστεύω στην υποχρεωτικότητα της ασφάλισης. Είμαι πολύ επιφυλακτικός διότι έχει πολλές παρενέργειες να κάνει μια ασφάλιση υποχρεωτικής. Ναι μεν επιταχύνει την ανάπτυξη από την πλευρά της παραγωγής αλλά προσωπικά πιστεύω ότι το προτιμότερο και αποτελεσματικότερο μέσο για την ανάπτυξη ενός ασφαλιστικού προϊόντος είναι η προώθηση της ασφαλιστικής συνείδησης και η ενημέρωση των καταναλωτών.

 

 

Θ.Κ: Ουσιαστικά καμία επαγγελματική τάξη με εξαίρεση τους διαμεσολαβητές και σε ορισμένες περιπτώσεις τους κατασκευαστές μελετητές όταν αναλαμβάνουν δημόσια έργα.

 

 

Θ.Κ: Βεβαίως αν έχουν όρεξη κέφι και διάθεση να επενδύσουν έχουμε συγκεκριμένες προτάσεις για τον χώρο. Όπως στον τομέα της επαγγελματικής αστικής ευθύνης ή της αστικής ευθύνης προϊόντος. Ένα χώρος που εδώ και χρόνια είναι ανεπτυγμένος στα άλλα κράτη στην Ελλάδα είναι ανύπαρκτος.

 

 

Θ.Κ: Βεβαίως για προσωπική αστική ευθύνη για ατυχήματα που μπορεί να τους συμβούν.

 

 

Θ.Κ. Δυστυχώς δεν υπάρχουν στατιστικά στοιχεία διότι η ασφάλιση δεν είναι διαδεδομένη όμως οι αποζημιώσεις που δίδονται κατά καιρούς είναι πάρα πολύ υψηλές. Και κυρίως η υψηλότερη αποζημίωση προέρχεται από το αυτοκίνητο που οι απαιτήσεις επεκτείνονται και στην ψυχική οδύνη.

 

 

Θ.Κ: Δεν έχουμε στοιχεία.

 

 

Θ.Κ. Θα έλεγα ναι, ότι τα περισσότερα είναι πλήρη. Αυτό που λείπει είναι η ενημέρωση προς κάθε κατεύθυνση. Λόγω του μικρού μεγέθους και του χαμηλού τζίρου του κλάδου δεν υπάρχουν κίνητρα για να ενημερωθούν και να δραστηριοποιηθούν οι ασφαλιστικές εταιρίες και οι άνθρωποί τους. Επίσης το έλλειμμα γνώσης επεκτείνεται και στον χώρο της διαμεσολάβησης όπου επικρατεί  μεγάλο ποσοστό άγνοιας.

 

 

Θ.Κ. Υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι. Υπάρχει χαμηλό ενδιαφέρον. Επειδή ο κλάδος είναι καινούργιος στην Ελλάδα. Η προσπάθεια ενημέρωσης του ασφαλισμένου θα πρέπει είναι πολύ μεγαλύτερη από άλλες χώρες του εξωτερικού όπου το προϊόν το γνωρίζουν και το αναζητούν οι καταναλωτές.  

 

 

Θ. Κ: Συνεχώς. Διότι πιστεύω ότι με βάση τις εξελίξεις που ανεπιστρεπτί έχουν δρομολογηθεί, ο κλάδος αυτός είναι ένα από τα μυστικά για την επιβίωση των εταιρειών. Και για να εξηγήσω: οι ασφαλιστές πρέπει να μάθουν να πωλούν και άλλα ασφαλιστικά προϊόντα -κυρίως εκτός αυτοκινήτου- διότι αυτά θα επιτρέψουν την προσέγγιση του πελάτη σφαιρικά που σημαίνει την ανάπτυξη της σχέσης με τον πελάτη που είναι το βασικό κλειδί του δικτύου πώλησης που λέγεται ασφαλιστική πρακτοριακή διαμεσολάβηση. Για εμένα η δραστηριοποίηση και σε άλλους υπαρκτούς αλλά ξεχασμένους κλάδους προϊόντων είναι ο βασικός παράγων επιβίωσης στις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται στην αγορά.

 

 

Θ.Κ. Αυτή την εποχή τα μέσα είναι περιορισμένα. Από πλευράς χρημάτων ή κεφαλαίων.

 

 

Θ.Κ: Είναι στις σκέψεις μας να εξειδικευτούμε στον χώρο της αστικής ευθύνης και να τον χρησιμοποιήσουμε ως κλάδο αιχμής που θα μας διαφοροποιήσει από τον ανταγωνισμό. Νομίζω ότι δίνει μεγάλες προοπτικές σε βάθος χρόνου.

 

 

Θ.Κ: Είναι σαφώς πιο ανεπτυγμένος αλλά δεν παύει να είναι υποανάπτυκτος και αυτός.

 

 

Θ.Κ: Διότι όλοι οι κλάδοι πλην του αυτοκινήτου στην Ελλάδα είναι υποανάπτυκτοι και ο λόγος είναι τόσο η ελλιπής ενημέρωση όσο και η μειωμένη προσπάθεια για ουσιαστικές επενδύσεις στην πώληση άλλων προϊόντων από όλο το κύκλωμα πωλήσεων  καθώς το ενδιαφέρον επικεντρώνεται εδώ και χρόνια στα αυτοκίνητα.