Η «σχολή» Ψωμιάδη και οι ευθύνες της εποπτείας

Διαβεβαιώσεις, διαβεβαιώσεις, διαβεβαιώσεις. Συλλήβδην οι εμπλεκόμενοι στον ασφαλιστικό κλάδο και η πολιτεία (χέρι-χέρι) έκαναν -και συνεχίζουν- ότι ήταν δυνατόν για να αποσοβηθούν οι κραδασμοί από την Ασπίδα. Μέχρι εξαντλήσεως όλοι συστρατεύθηκαν και εντάχθηκαν σε μια προσπάθεια που αποβλέπει σε τρία πράγματα:
 
  • Να φανεί ότι δε θα μείνουν ακάλυπτοι οι καταναλωτές
  • Να πάρουν μερίδια από τα χαρτοφυλάκια της Ασπίς και των άλλων εταιρειών που έκλεισαν
  • Να δείξουν ότι η ασφαλιστική αγορά είναι παρούσα, και το κράτος εν λειτουργία προσφέροντας «ομπρέλα» προστασίας των πολιτών
 
Ωστόσο η κατάσταση είναι μάλλον υποκριτική και ταυτόχρονα οριακά ανασφαλής για το τι θα γίνει τελικώς.
Χρόνια τώρα στην αγορά ήταν κοινό μυστικό ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες δυσφορούσαν με τις πρακτικές που η Ασπίς και οι επικεφαλής της ακολουθούσαν στην αγορά. 

Δυσφορούσαν για τις -εκτός ορίων νόμου- αποδόσεις των επενδυτικών προϊόντων της (ποιος εγγυάται ότι οι επενδυτές θα λάβουν αυτά που αναμένουν). Διαφωνούσαν και με την τιμολογιακή πολιτική. 

Διαφωνούσαν και για την όλη παρουσία της στην αγορά. Και όλοι περίμεναν την ώρα που η Εποπτική Αρχή θα ελάμβανε την απόφαση της ανάκλησης. Μια απόφαση που άργησε χρόνια διαψεύδοντας καθημερινά τις προβλέψεις της αγοράς αλλά και την επιθυμία της να φύγει από τη μέση ένας «παίκτης» που δεν ακολουθούσε τους κανόνες του παιχνιδιού.

Το ερώτημα όμως, δεν είναι τι «προσδοκούσε» η αγορά και πόσο δικαιολογημένο η αδικαιολόγητο ήταν. Το ερώτημα είναι για ποιο λόγο τόσα χρόνια το «προβληματικό μυστικό» της Ασπίς δεν αντιμετωπίσθηκε από τις εποπτικές αρχές. 

Το ερώτημα είναι το μυστήριο της παρουσίας της στην αγορά για ποιο λόγο δεν αποκαλύφθηκε φέρνοντας στο φως τα όσα συνέβαιναν στην εταιρεία. Η ανοχή που είχε επιδειχθεί ή όπως αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί δημιούργησαν στην αγορά μια «σχολή συμπεριφοράς». Την «σχολή» της αδιαφορίας για το περιβάλλον, τους ανθρώπους την κοινωνία τους νόμους.

Δεν είδαν οι επόπτες και οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι -στο υπουργείο Εμπορίου- ούτε τις αξίες των οικοπέδων, ούτε τις διαδικασίες αγοράς, ούτε τα παράνομα επενδυτικά προϊόντα, ούτε τα ομόλογα, ούτε τις μετακινήσεις κεφαλαίων (ποιος υπέγραφε;) από εταιρεία σε εταιρεία. Δεν είδε κανείς το ομόλογο της Capital, και τα «πυραμοειδή σχήματα» διαφόρων διαδικασιών εντός ομίλου. 

Που ήταν η εποπτεία και ποιες οι ευθύνες του επόπτη (θα αναζητηθούν;)ή όλα θα ξεχαστούν στην διακαή αναζήτηση σωτηρίας του πληρώματος (ασφαλισμένοι, εργαζόμενοι, συνεργάτες) της Ασπίς. Όσο για τον καπετάνιο τον κ. Ψωμιάδη κράτησε μέχρι τέλους το τιμόνι εμμένοντας κόντρα στις αποδείξεις περί πλαστής εγγυητικής ότι ήταν γνήσια. Ακόμη χειρότερο δίδαξε και το τελευταίο μάθημα στην «σχολή» που είχε δημιουργήσει, με θέμα: «τις διάφορες κατηγορίες εγγυητικών που δεν γνωρίζουν οι επόπτεύοντες».