Απογοητευμένοι οι ξένοι επενδυτές

Αγωνία συνεχίζει να διακατέχει την ασφαλιστική αγορά καθώς εδώ και μήνες αναμένει χωρίς αποτέλεσμα την πολυπόθητη κάθαρση από τα προβληματικά στοιχεία που υπάρχουν σε αυτή και εστιάζονται κυρίως σε κάποιες εταιρείες.

Ωστόσο ο καιρός περνά, οι δυναμικές παρεμβάσεις που αναμένονταν από την Επιτροπή Εποπτείας Ιδιωτικής Ασφάλισης δεν γίνονται και οι υγιείς ελληνικές εταιρείες, αλλά πολύ περισσότερο οι πολυεθνικές βρίσκονται στα όρια την «νευρικής κρίσης». 

Επενδύσεις, στόχοι, στρατηγικές προϊόντα, και ανάπτυξη φαίνεται να σκόνταψαν στην πολυετή παθογένεια της εγχώριας ιδιότυπης κατάστασης που επικρατούσε στην αγορά. Αυτής της απόλυτα ενταγμένης στην απουσία ικανού ελέγχου, στην έλλειψη αυστηρότητας, στην αδυναμία επιβολής ίδιων «μέτρων και σταθμών» για όλους. 

Κανείς από τους ξένους επενδυτές που ήλθαν τα τελευταία χρόνια στην ελληνική ασφαλιστική αγορά δεν περίμενε ότι τα πράγματα θα ήταν τόσο διαφορετικά απ΄ ότι στην χώρα τους. 

Κανείς επίσης, δεν περίμενε ότι η εξυγίανση θα τραβούσε στον χρόνο και θα κρατούσε τόσο πολύ. Ακόμα, κανείς δεν μπορεί να κατανοήσει ούτε και οι έλληνες ασφαλιστές, ότι μια απόφαση, ένα νομοθετικό πλαίσιο, μια εφαρμογή κανόνων θα μπορούσε να μετατραπεί σε σήριαλ. 

Δηλαδή να γίνεται σε δόσεις, με σκεπτικισμό, με διαδικασίες που κυλάνε στον χρόνο αφήνοντας τα πράγματα να αποκαλυφθούν από μόνα τους. 

Μοιάζει βασανιστικό αλλά είναι αληθινό. Θα ήταν άστοχο όμως να μην δώσουμε βαρύτητα στο γεγονός ότι η ασφαλιστική βιομηχανία ανήκει στους τομείς όπου έγιναν επενδύσεις τα τελευταία χρόνια από ξένους πολυεθνικούς κολοσσούς. 

Μέσα στην απουσία επενδυτικού ενδιαφέροντος, κάποιοι διέκριναν ότι η Ελλάδα και ο τομές της ιδιωτικής ασφάλισης μπορούσε να αποδώσει κέρδη. 

Αυτούς τους ανθρώπους, αυτές τις επιχειρήσεις, αυτές τις λογικές η Ελλάδα τις υποδέχθηκε όπως και τις προηγούμενες χρόνια πριν όπου δεν «επέτρεψε» στην ανάπτυξη βιομηχανιών στο έδαφός της. Αυτοκινητοβιομηχανίες, εταιρείες παραγωγής ελαστικών, εταιρείες πετρελαιοειδών, και πολλές άλλες ήλθαν και έφυγαν… 

Αλλά και επώνυμες ελληνικές βιομηχανίες κατάφεραν να κλείσουν. Τίποτα δεν άντεξε, τίποτα απ΄ όσα θα έδιναν «κύρος» στην χώρα, τίποτε από όλα όσα έδιναν δουλειά στους έλληνες, έτρεφαν οικογένειες, στήριζαν νομούς και προσέφεραν ευρωστία οικονομική, δεν άντεξε. Τίποτε δεν άλλαξε μέσα στα χρόνια. 

Οι πρακτικές είναι ίδιες, τα αποτελέσματα γνωστά. Αναμφισβήτητος υπεύθυνος η πολιτεία και όσοι επιλέγουν να κλωσάνε κλούβια αβγά…