Αγώνας ζωής πάνω στον ίδιο στόχο…

Το όραμα της μεγάλης Ευρωπαϊκής Ασφαλιστικής Εταιρείας παραμένει άσβεστο στην ψυχή του Παύλου Ψωμιάδη και όπως υποστηρίζει ο ίδιος θα συνεχίσει να το υπηρετεί μέχρι τέλους…

 Με διάχυτη την αισιοδοξία του μαχητή, την βεβαιότητα που παλιού αθλητή και την φλογερή επιθυμία του αυτοδημιούργητου επιχειρηματία ο κ. Ψωμιάδης συνεχίζει να γράφει μέσα από εύκολες αλλά και συχνά δύσκολες στιγμές την προσωπική του ιστορία στην ελληνική ασφαλιστική αγορά την οποία και υπηρέτησε από όλες τις θέσεις της διοικητικής ιεραρχίας. Στην καθημερινότητά του, στην ψυχή του, μόνιμοι σύντροφοι η γυναίκα του η Μάρω και τα δύο του παιδιά. Μάλιστα υποστηρίζει ότι «αυτό είναι το παν» εκπέμποντας τις αξίες του για την οικογένεια.

 Πειραιώτης γέννημα θρέμμα, μεγάλωσε και ανδρώθηκε μέσα στις δύσκολες συνθήκες που επικρατούσαν τις δεκαετίες του 40 και το 50 στην Ελλάδα. Τα χρόνια εκείνα της συνεχούς προσπάθειας για την επιβίωση, της αγόγγυστης εργασίας, της εμμονής στην αξιοπρέπεια της καθημερινότητας, δόμησαν στον τότε νεαρό Παύλο τις βασικές αξίες και την στάση ζωής απέναντι στους συνεργάτες, τους φίλους, του ανθρώπους. 

Μια στάση ζωής που διατηρεί μέχρι σήμερα όπου ενταγμένος σε περιβάλλον ανάπτυξης ευημερίας και άλλων οικονομικών δυνατοτήτων αυτός εκπέμπει «θρησκευτική» λιτότητα, επιδεικνύει καθημερινή απλότητα, και κοινωνικό ενδιαφέρον μεσοαστού πολίτη για τα συμβαίνοντα στην πολιτική, της νεολαία, την εργασία, την εξέλιξη της ζωής. Αγανακτεί για τα όσα κακώς συμβαίνουν, για τα φαινόμενα σήψης σε όλα τα επίπεδα της ζωής, για την έλλειψη οράματος στην νεολαία, για τα κρούσματα βίας, του άδικους πολέμους, την βαρβαρότητα των ισχυρών. Και συμπαρίσταται σε κάθε ανάγκη, σε κάθε προσπάθεια του διπλανού του. Είναι ανοικτός στη ζωή…

Και αυτό όπως λέει ο ίδιος το οφείλει στους πρόσφυγες γονείς του από την Μικρά Ασία όπου το 1922 ήλθαν και εγκαταστάθηκαν στον Πειραιά έχοντας βαθιές ρίζες πολιτισμού, ανθρωπιάς, ηθικής, και αρχών συμπεριφοράς που ο Παύλος Ψωμιάδης βίωσε, ενστερνίστηκε και μεταδίδει σήμερα εκτός από την οικογένειά του και προς κάθε κατεύθυνση.

 Η εργασία, η αέναη προσπάθεια ήταν από τα πρώτα μαθήματα ζωής που πήρε. Εργάστηκε σε ταξιδιωτικό πρακτορείο, στην Ολυμπιακή, στην Hellascan, ως πωλητής αλλά και σε διάφορες άλλες δουλειές.

 Αθλητής, σφαιροβόλος, μέλος της Εθνικής Ομάδας «έχτιζε» νίκες και σταδιακώς ωρίμαζε μέσα του η σκέψη να δημιουργήσει κάτι που θα έχει μέλλον, θα είναι διακριτό στα επαγγέλματα της εποχής, και ταυτόχρονα πρωτοπόρο, αναπτυξιακό. 

Ετσι, με τα γνωστικά εφόδια της Παντείου και τις μεταπτυχιακές του σπουδές κάπου σε ηλικία 28 ετών έβαλε τέλος στην εργασιακή περιπλάνηση και δρομολόγησε μια αρχή που κρατά δεκαετίες… Ηταν το 1967 όπου μπήκε στις ασφάλειες καθώς εντάχθηκε στο δυναμικό της American Life. Και ο κύβος ερρίφθη. Ακολούθησε η Ιντεραμέρικαν και μετά ήλθε η αγορά της Ασπίδας (μητρική τότε της Ιντεραμέρικαν) καθώς ο κ. Ψωμιάδης πήρε το ποσοστό των μετοχών του κ. Αλέξανδρου Ταμπουρά.

Από τότε η δράση του Παύλου Ψωμιάδη απαράμιλλη. Ποτέ δεν έβαλε τέλος στους στόχους. Δεκάδες κινήσεις, εξαγορές εταιρειών, συνεργασίες, επεκτάσεις στο εξωτερικό διακρίνουν την ιστορία του. Ανάλογα με τα «ανοίγματα» και τα προβλήματα που αντιμετώπισε και κλήθηκε –και ακόμη καλείται- να λύσει. Από το 1986 εμμένει στην ανάπτυξη υπηρετώντας το διαχρονικό του όραμα και εκτάθηκε προς κάθε κατεύθυνση με την ίδρυση ανεξάρτητων εταιρειών του ευρύτερου χρηματοοικονομικού τομέα, την διεύρυνση εκτός εθνικών συνόρων με δραστηριότητες στα Βαλκάνια, την Κύπρο, τη Γερμανία την Σουηδία.

Σήμερα έχοντας μπροστά του τις πρόσφατες αποφάσεις της Επιτροπής Εποπτείας Ιδιωτικής Ασφάλισης ο κ. Ψωμιάδης παραμένει νηφάλιος. Εμμένει στον δρόμο της ανάπτυξης και πιστεύει ότι η Ασπίς, ο όμιλος, οι επιχειρήσεις που δημιουργεί, τα εταιρικά σχήματα που «στήνει», και αυτά που έχει στο νου του να βάλει σε εφαρμογή θα προχωρήσουν μαζί με τους όλους του συνεργάτες στην νέα εποχή που δημιουργείται, με τις αυξημένες απαιτήσεις, με τον σκληρό ανταγωνισμό, με τις δυσκολίες της οικονομίας και με ότι συνιστά την εξέλιξη και απαιτεί αδιάκοπη εργασία, πίστη, όραμα και «βεβαιότητα στην αβεβαιότητα της ζωής».