Eurolife-Β. Νικηφοράκης: Ο CFO μετουσιώνει κάθε στρατηγικό στόχο σε αξία και χαράσσει τη βέλτιστη διαδρομή για την επίτευξή του

[starbox]

Βασίλης Νικηφοράκης, Γενικός Διευθυντής του Τομέα Στρατηγικού Σχεδιασμού και Οικονομικών Υπηρεσιών, Eurolife

 

«Στο δύσκολο επενδυτικό περιβάλλον, οι ασφαλιστικές εταιρείες πρέπει να εστιάσουν στην επίτευξη σταθερού τεχνικού περιθωρίου μακροπρόθεσμα και παράλληλα να δώσουν έμφαση στη διαχείριση κινδύνων, τέτοια που θα επιτρέπει βέλτιστη χρήση των κεφαλαίων». Αυτό αναφέρει ο κύριος Β. Νικηφοράκης, γενικός διευθυντής του Τομέα Στρατηγικού Σχεδιασμού & Οικονομικών Υπηρεσιών της Eurolife ERB, μιλώντας για τον ρόλο του σύγχρονου CFO στη διαμόρφωση της στρατηγικής των ασφαλιστικών επιχειρήσεων, αλλά και για τις προκλήσεις του επενδυτικού περιβάλλοντος και του νέου εποπτικού πλαισίου.

Μέσα από την ολοκληρωμένη διαμόρφωση του σχεδιασμού για το ORSA και την παρακολούθηση όλων των αναγκαίων παραμέτρων, οι εταιρείες θα μπορούν να υπολογίζουν με μεγαλύτερη ασφάλεια τους κινδύνους και την πορεία των μεγεθών και να εφαρμόζουν την κατάλληλη στρατηγική.

 

Πώς συμβάλλει ο CFO στη διαμόρφωση της στρατηγικής μιας εταιρείας;

 

Συμβάλλει καθοριστικά τόσο στη διαμόρφωση όσο και στην εφαρμογή της στρατηγικής στην επιχειρησιακή δραστηριότητα. Στο στάδιο της διαμόρφωσης, ο CFO αναζητά, αξιολογεί και αναδεικνύει ένα εύρος εναλλακτικών στρατηγικών στόχων, που προσδίδουν αξία στους μετόχους, στους πελάτες και στο προσωπικό της επιχείρησης, προκειμένου το διοικητικό συμβούλιο να χαράξει την επιθυμητή στρατηγική. Στο πλαίσιο αυτό, η προοπτική χαρτογράφηση του επιχειρησιακού περιβάλλοντος και της αγοράς, η μετουσίωση κάθε στρατηγικού στόχου σε αξία, η χάραξη της βέλτιστης διαδρομής προς την επίτευξη του στόχου αλλά και ο σχεδιασμός εναλλακτικών διαδρομών (plan B), λαμβάνοντας υπόψη τυχόν εμπόδια ή κινδύνους, αποτελούν πτυχές της κρίσιμης συνδρομής του CFO στον στρατηγικό σχεδιασμό. Παράλληλα, μέσω των κύκλων του επιχειρησιακού σχεδιασμού, ο CFO αναλαμβάνει τον ρόλο του θεματοφύλακα για την εφαρμογή όλων των απαραίτητων δράσεων αλλά και τη διάθεση πόρων, προκειμένου οι στόχοι να επιτευχθούν και να ανοίξουν νέοι δρόμοι χάραξης στρατηγικής για το διοικητικό συμβούλιο και την εξέλιξη της εταιρείας.

 

Πώς πρέπει να λειτουργούν πλέον οι ασφαλιστικές στο δύσκολο επενδυτικό περιβάλλον που διαμορφώνεται;

 

Στο δύσκολο επενδυτικό περιβάλλον, οι ασφαλιστικές εταιρείες πρέπει να εστιάσουν στην επίτευξη σταθερού τεχνικού περιθωρίου μακροπρόθεσμα και παράλληλα να δώσουν έμφαση στη διαχείριση κινδύνων, τέτοια που θα επιτρέπει τη βέλτιστη χρήση των κεφαλαίων (capital efficiency). Κυρίως όμως, ενώ είναι αδιαμφισβήτητο ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες αποτελούν έναν από τους πιο σταθερούς πυλώνες του οικονομικού συστήματος, με μεγάλη προσφορά σε κοινωνικό επίπεδο, χρειάζεται να τολμήσουν περισσότερο και να λειτουργήσουν με μεγαλύτερη εξωστρέφεια, διεκδικώντας ανάλογο μερίδιο καινοτομίας στην παροχή των υπηρεσιών τους και διείσδυσης του ρόλου τους στη ζωή, κυρίως στη συνείδηση των καταναλωτών και, ευρύτερα, στην εξέλιξη της κοινωνίας.

 

Πώς θα επηρεαστούν οι επιχειρήσεις από τη νέα φορολογική πολιτική και τους νέους φορολογικούς συντελεστές;

 

Αναμφίβολα, η εφαρμογή της νέας φορολογικής πολιτικής θα επηρεάσει δυσμενώς τις επιχειρήσεις. Το διαθέσιμο εισόδημα των καταναλωτών μειώνεται και, ως επακόλουθο, η ζήτηση επηρεάζεται αρνητικά. Την ίδια στιγμή, το κόστος κεφαλαίου αυξάνεται για τους μετόχους και «ακριβαίνει» η επιχειρηματική δραστηριότητα, με επιπτώσεις στην ανάπτυξη, ενώ δεν πρέπει να παραβλέπουμε και τις αρνητικές επιπτώσεις στην αποδοτικότητα των εργαζομένων στις επιχειρήσεις από τη μείωση του ηθικού και του κινήτρου για εργασία που επιφέρει η υπερβολική φορολόγηση σε ατομικό επίπεδο.

 

Τι πρέπει να προσέχουν οι οικονομικοί διευθυντές των επιχειρήσεων με τα καινούργια πρότυπα Solvency II;

 

Ιδιαίτερη έμφαση χρειάζεται να δοθεί στην ολοκληρωμένη διαμόρφωση του σχεδιασμού για το ORSA, με συνεπή εναρμόνιση της αναμενόμενης χαρτογράφησης/ποσοτικοποίησης των κινδύνων με τον επιχειρησιακό σχεδιασμό, την επενδυτική πολιτική, την πολιτική διαχείρισης κεφαλαίων και τη μερισματική πολιτική. Με άλλα λόγια, να ενισχυθεί η δυνατότητα στους οικονομικούς διευθυντές να προβλέπουν με ασφάλεια την εξέλιξη των οικονομικών μεγεθών της επιχείρησης, της προοπτικής του «προφίλ» ρίσκου και τις απαιτήσεις σε κεφάλαια, προκειμένου να ενημερώνουν κατάλληλα τη διοίκηση και να συμβάλλουν ακόμη πιο ποιοτικά στην ευρύτερη λήψη αποφάσεων στον οργανισμό.

 

Ποιες πιστεύετε ότι θα είναι οι επιπτώσεις των νέων κανόνων στα αποτελέσματα χρήσης των ασφαλιστικών εταιρειών;

 

Σε πρώτη φάση, τα αποτελέσματα χρήσης έχουν επιβαρυνθεί ήδη από τα αυξημένα κόστη που η προετοιμασία και η εφαρμογή του νέου πλαισίου επιφέρουν. Εκτιμώ όμως ότι, μεσομακροπρόθεσμα, η μεγαλύτερη κατανόηση και ποιοτικότερη διαχείριση των κινδύνων, σε συνδυασμό με τη βελτιστοποίηση των πρακτικών τιμολόγησης και αποτελεσματικότερης χρήσης κεφαλαίων/πόρων στη λειτουργία της επιχείρησης, θα επιδράσουν θετικά στις οικονομικές επιδόσεις και σίγουρα θα μειώσουν τη μεταβλητότητα αυτών.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*