Χωρίς κρατική βοήθεια οι ασφάλειες

 Τίποτα δεν έχει αλλάξει αλλά…΄Όλα είναι πλέον ξεκάθαρα. Η ασφαλιστική αγορά δεν έχει να περιμένει «αβάντα» από την πολιτεία. Φορολογικά κίνητρα, δε δίνονται, υποχρεωτικότητα σε ασφαλίσεις –όπως ο σεισμός- δεν θεσπίζεται, και η είσοδος στο σύστημα Υγείας Και Περίθαλψης παραμένει ερμητικά κλειστή.  

Οι προσδοκίες εξανεμίστηκαν και οι συνθήκες απόκτησαν διαφάνεια. Οι άνθρωποι της ασφάλισης σήμερα κατανοούν ή πρέπει να κατανοήσουν δύο πράγματα: 

Το πρώτο είναι πώς οι μέχρι σήμερα συνομιλητές τους δεν κατάφεραν να κάνουν πράξη τις προσδοκίες της ασφάλισης. Δεν μπόρεσαν να «περάσουν» στους συνομιλητές τους (τροϊκανούς ή έλληνες πολιτικούς προϊσταμένους) τα όσα συζητούσαν με τους εκπροσώπους της ασφαλιστικής αγοράς. 

Είτε δεν μπόρεσαν να τους πείσουν είτε δεν επιχείρησαν καν να τους εξηγήσουν. 

Το δεύτερο είναι πώς το σκάφος της ασφαλιστικής αγοράς καλείται να αλλάξει πορεία. Η μέχρι σήμερα τακτική δεν απέδωσε. Δεν έχει νόημα να συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό. Οι απαιτήσεις για την συμπληρωματική είσοδο στην Υγεία και την Περίθαλψη θα πρέπει να συνεχιστούν αλλά με διαφορετικό τρόπο και με διαφορετικές μεθόδους και ΑΛΛΟΥΣ ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΕΣ. Θα πρέπει στην Ελλάδα να ισχύσει ότι και στις άλλες χώρες του κόσμου. Είναι απλό και εύκολο επιχείρημα, σήμερα στον καιρό των αλλαγών.

Ωστόσο υπάρχει και κάτι για το παρόν. Με ξεκάθαρο το ότι δεν παρέχεται στήριξη και βοήθεια (μέχρι ώρας) η αγορά οφείλει να εργαστεί και να φέρει αποτελέσματα. Οφείλουν όλοι –οι θεσμικοί εκπρόσωποι και ο καθένας ασφαλιστής- να απευθυνθούν στο κοινό να ενημερώσουν και να προωθήσουν ασφαλιστικά συμβόλαια. Διότι πρέπει να πάει και το βουνό στον Μωάμεθ…