Π. Μιχαλόπουλος: Ο υπέρμαχος της συλλογικής προσπάθειας

Ο κ. Παναγιώτης Μιχαλόπουλος είναι Πρόεδρος του Συλλόγου Ασφαλιστικών Πρακτόρων Νομού Αττικής «ΣΠΑΤΕ»

Στην πρώτη γραμμή της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης, πράκτορας ενεργός, με χρόνια εμπειρίας στην αγορά, ο κ. Παναγιώτης Μιχαλόπουλος ανήκει σε αυτούς τους επαγγελματίες που αποφασίζουν ότι θέλουν να στηρίξουν το συλλογικό καλό και, ανιδιοτελώς, εκχωρούν από τον πολύτιμο χρόνο τους και παλεύουν με ιδέες, αξίες, αρχές  και ό,τι άλλο αφορά την κοινή πρόοδο.

Πρόεδρος, για δεύτερη φορά, των Ασφαλιστικών Πρακτόρων Νομού Αττικής, πιστεύει με σθένος στο επάγγελμα και το θεωρεί κινητήριο δύναμη της ασφαλιστικής αγοράς. Στο πλαίσιο αυτό, υπερασπίζεται κεκτημένα και, εκπροσωπώντας με τους άλλους συναδέλφους του το θεσμικό όργανο του κλάδου τους, προβαίνει σε κινήσεις που θα οδηγήσουν σε ένα καλύτερο «αύριο». Ταυτόχρονα, συνεχίζει τη δική του αυτόνομη επαγγελματική πορεία, έχοντας πολύτιμο συμπαραστάτη στο γραφείο τη σύζυγό του.

Δρόμος δύσκολος ο συγκερασμός. Το ταίριασμα πολλών και διαφορετικών ενασχολήσεων απαιτεί ενέργεια  και αντοχή και σαφώς έχει και κόστος. Όλα αυτά, όπως αποδεικνύεται στην πράξη, τα αποδέχθηκε ο κ. Μιχαλόπουλος, αφού από πολύ νωρίς, αρχικώς από την προσωπική του ζωή, και εν συνεχεία από την επαγγελματική του εκκίνηση, ακολουθούσε παράλληλες δράσεις.

Ο Τάκης, όπως τον γνωρίζουν στην αγορά, Αθηναίος, γεννήθηκε και μεγάλωσε στους Αμπελόκηπους, περνώντας μέσα από τις γνωστές και πανομοιότυπες νόρμες της μεσοαστικής αντίληψης της πόλης. Μεγάλωσε σε περιβάλλον γνωστικό, με πατέρα δημόσιο υπάλληλο και μητέρα εργαζόμενη στον τραπεζικό τομέα. Παιδικά χρόνια με τον προβληματισμό εκείνης της εποχής για δημιουργία και ταυτόχρονα ανεμελιά και αγνότητα. Ασχολήθηκε γενικά με τον αθλητισμό. Ειδικότερα, όμως, ήταν ένας ικανός εκπαιδευτικός-γυμναστής στο σχολείο του, το 3ο Αμπελοκήπων, που τον παρότρυνε να ασχοληθεί πιο ζεστά με τον στίβο.

Τέλειωσε το σχολείο και το εκπαιδευτικό σύστημα τον οδήγησε στη σπουδή της Τεχνολογίας Τροφίμων. Παράλληλα, όμως, η ζωή τον ώθησε στην αγορά: άρχισε, λοιπόν, να ασχολείται με το εμπόριο τροφίμων, εργαζόμενος σε συγγενικό του πρόσωπο. Τότε κατάλαβε και ο ίδιος ότι είχε έφεση και ικανότητα στις πωλήσεις. Εκείνη την εποχή, και με στόχο πλέον να σταδιοδρομήσει στην εμπορική δραστηριότητα, αποφάσισε να τελειώσει και τη στρατιωτική του θητεία. Όλα μαζί, και προβληματισμός για τη συνέχεια. Μαζί με τη δουλειά του άνοιξε και μια προσωπική επιχείρηση εισαγωγής τροφίμων, την οποία και διατήρησε για αρκετά χρόνια έως και το 1989, παράλληλα με την πρακτορειακή του δουλειά, την οποία και ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του ‘80.

Αν και ασχολούμενος με το εμπόριο, ο Τάκης αποδέχθηκε την προτροπή οικογενειακού φίλου ασφαλιστή να ασχοληθεί με τις ασφάλειες. Η αρχή έγινε στην Εθνική Ασφαλιστική. Εντάχθηκε στο agency και εργάστηκε αποκομίζοντας σημαντικά στοιχεία. Όπως ο ίδιος υποστηρίζει, ήταν ένα «σχολείο» χρήσιμο για τους τότε εκκολαπτόμενους διαμεσολαβητές. Το ενδιαφέρον του πλέον για τoν ασφαλιστικό κλάδο ήταν ξεκάθαρο. Σε λίγο καιρό πήρε την άδεια από την εταιρεία – όπως ίσχυε τότε – άσκησης του επαγγέλματος του ασφαλιστικού πράκτορα. Άνοιξε το δικό του πρακτορείο, λίγα μέτρα απόσταση από τη θέση που βρίσκεται σήμερα, στο νούμερο 42 της Μεσογείων, το ιδιόκτητο γραφείο του, προωθώντας την Εθνική Ασφαλιστική. Εν συνεχεία διεύρυνε τις εργασίες του και σε άλλες ασφαλιστικές, όπως τις Φοίνιξ, Ατλαντική Ένωση, Ευρωπαϊκή Πίστη, Ergo, Groupama και άλλες. Λόγω της σχέσης του με την εμπορική δραστηριότητα, έδωσε έμφαση στις ασφαλίσεις εμπορικών κινδύνων, μεταφορών, αστικής ευθύνης, πυρός και φυσικά, λόγω του agency που υπηρέτησε, μπορούσε να υποστηρίξει και τον κλάδο ζωής. Το αυτοκίνητο εντάχθηκε αργότερα στην εργασία του ως φυσική εξέλιξη.

Ανάμεσα στην προσπάθεια εξέλιξης, την προσωπική του ζωή, το μεγάλωμα των δύο του παιδιών, αλλά και τη μέχρι σήμερα εβδομαδιαία ενασχόληση με τον αθλητισμό, ο κ. Μιχαλόπουλος είχε εντάξει από νωρίς στη ζωή του και το ενδιαφέρον του για τη συλλογική πρόοδο του κλάδου. Συμμετέχει από το 2001 στο Δ.Σ. του «ΣΠΑΤΕ» και εισπράττοντας την αποδοχή των συναδέλφων του σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις, έχει εκπροσωπήσει τον θεσμό από τη θέση του γραμματέα, του αντιπροέδρου και σήμερα του προέδρου. Στη βάση αυτή, συνεχίζει να δίνει έναν αγώνα για την πρόοδο του επαγγέλματος, υποστηρίζοντας ότι όλοι μαζί, οι επαγγελματίες της αγοράς, μπορούν να πετύχουν αυτό που από μόνοι τους και διασπασμένοι δεν μπορούν. Πιστεύει ότι η κοντόφθαλμη αντιμετώπιση των διαμεσολαβούντων από κάποιες εταιρείες θα οδηγήσει στη μείωση των εργασιών εις βάρος όλων και συστήνει μεγαλύτερη ευαισθησία στους χειρισμούς που αφορούν τις συνεργασίες.

Εμμένει στην κοινή τακτική, στην ενιαία αντιμετώπιση και στη συλλογική ανάπτυξη της διαμεσολάβησης. Και προς αυτή την κατεύθυνση εργάζεται. Θέτει βέβαια ως προϋπόθεση για την εξέλιξη του κλάδου την άρτια εκπαίδευση, την καθαρότητα των ασφαλιστικών προτάσεων, την παροχή σωστών υπηρεσιών και την εφαρμογή αδιαμφισβήτητων διαδικασιών. Σε αυτή τη βάση συνεχίζει την εκπροσώπηση του κλάδου.