Με την παλιά μέθοδο οι νέες ασφαλίσεις

Ραγδαίες αλλαγές συντελούνται στην «ασφαλιστική ύλη» και αυτό οφείλουν να το αξιολογήσουν σωστά οι συντελεστές του κλάδου για να κερδίσουν χρόνο και φυσικά παραγωγή.  Η διαρκής μετατόπιση των δεδομένων της οικονομίας , της αγοράς των αναγκών των επιχειρήσεων και των καταναλωτών δημιουργούν ισχυρή μεταβλητότητα  στον προσανατολισμό των ασφαλιστικών εργασιών. Παρατηρούμε λοιπόν ότι οι επιχειρήσεις που κάποτε ήταν στην πρώτη γραμμή του ασφαλιστικού ενδιαφέροντος ίσως να μην αποτελούν πλέον σκληρό πυρήνα εργασιών. Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει  από την ανάλυση των συνθηκών που οι ίδιες οι επιχειρήσεις περιγράφουν.  Συγκεκριμένα στην έρευνα της ΓΣΕΒΕΕ που υπάρχει στην σελίδα του iw, φαίνεται ότι οι επιχειρήσεις και μάλιστα σχεδόν η  μία στις δύο,  ανησυχεί  για την επιβίωσή της.  Αυτό δίνει μήνυμα σαφές στην αγορά ότι οι περιπτώσεις αυτές  αν ήταν ασφαλισμένες είτε έκοψαν είτε θα κόψουν την ασφάλισή τους  ενώ αν δεν ήταν ποτέ ασφαλισμένες, σήμερα,  ούτε καν σκέπτονται να ασφαλιστούν.

 Και προφανώς δεν μεταπείθονται αφού με μεγάλη πιθανότητα χρωστούν, δεν έχουν τζίρο, και δεν πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές. Αυτοί λοιπόν μάλλον δεν μπορεί να προσεγγιστούν ούτε για άλλες ασφαλίσεις οπότε η απόκτηση ενός νέου πελάτη είναι δυσχερής.  

Μια δεύτερη κατηγορία ασφαλίσεων με ζήτηση ήταν τα ομαδικά ασφαλιστήρια.  Ήταν  την εποχή που οι επιχειρήσεις με ευάριθμο προσωπικό παρείχαν ασφαλιστική κάλυψη στους εργαζόμενους  ως ένδειξη ορθής συμπεριφοράς, μέριμνας, ενδιαφέροντος, ή πράξης που αγγίζει τα όρια της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης. Σήμερα οι επιχειρήσεις με πολλούς εργαζόμενους περιορίζουν τα λειτουργικά κόστη, καταγράφουν απώλειες τζίρου και αντιμετωπίζουν επιφυλακτικά σχετικές κινήσεις που είχαν ταιριάξει με την εποχή της αφελούς ευμάρειας. 

Ανοικτό πεδίο σαφώς αποτελεί  η  προσέγγιση αυτόνομων περιπτώσεων. Δηλαδή το συγκεκριμένο κοινωνικοοικονομικό  προφίλ  που και στην δεκαετία του 80, και 90΄στήριξε  την ιδιωτική ασφάλιση είναι σήμερα εκ νέου  η μεγάλη δεξαμενή για παραγωγή συμβολαίων. Τότε έτρεχαν οι ασφαλιστές με την τσάντα, Αυτοί οι πρωτοπόροι του κλάδου. Σήμερα θα πρέπει να ξανατρέξουν αυτοί που εκπαιδεύτηκαν στις «έξυπνες» μαζικές δουλειές, να ενημερώσουν με κόπο και πολλές ώρες δουλειάς τις σημαίνει ασφάλιση.
Να αναφερθούν στις σωστές λύσεις, στις ορθές για την κάθε περίπτωση επιλογές, για Υγεία, Σύνταξη, Παιδικά, Κατοικίας, Αυτοκινήτου, Εξοχικού και τόσες άλλες περιπτώσεις καλύψεων. Οι μαζικές, γρήγορες και αποδοτικές ασφαλιστικές μπίζνες περιορίζονται, Αντίθετα οι πολίτες είναι εκατομμύρια με πολλαπλές ανάγκες.   Η αξιολόγηση του προσανατολισμού του κάθε ασφαλιστή γίνεται πλέον μαθηματικό πρόβλημα και απαιτεί σκέψη. Το τυχαίο τείνει να εξαλειφθεί από την αγορά προς όφελος όλων. Όσο για την  νέα ασφαλιστική μέθοδο προσέγγισης πελατών:  επανήλθε η  παλιά…