Εισήγηση εισαγγελέως για καλύψεις βάσει αιτήσεως και όχι συμβολαίου

Ζήτημα ευρύτερου ενδιαφέροντος αποτελεί εισήγηση εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, που αφορά τις διαφορές που μπορεί να προκύψουν μεταξύ της αίτησης και του ασφαλιστηρίου συμβολαίου σε κλάδους όπως η υγεία και η ζωή . 

Όπως αναφέρει σε εισήγηση της, που αφορά υπόθεση μεταξύ ασφαλιστικής εταιρείας και πελάτη,  η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κα Ευτέρπη Κουτζαμάνη, από τη στιγμή που δεν έχει προηγηθεί ενημέρωση του ασφαλισμένου πρέπει να ισχύουν  οι καλύψεις που αναφέρονται στην αίτηση ασφάλισης και  όχι στο ασφαλιστήριο συμβόλαιο. 

Επίσης αναφέρει ότι όταν διαφοροποιούνται οι κίνδυνοι που έχει ζητήσει ο πελάτης να καλυφθούν στην αίτηση με αυτούς που αναφέρονται στο συμβόλαιο, πρέπει να έχει γνωστοποιηθεί η αλλαγή αυτή με έγγραφο στον ενδιαφερόμενο και να του έχει σταλεί υπόδειγμα  δήλωσης εναντίωσης από την εταιρεία. 

Ειδικότερα στην πρόταση της – που αναμένεται να δούμε αν θα γίνει δεκτή στην Τακτική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου– η εισαγγελέας αναφέρει πως «τίθεται το γενικοτέρου ενδιαφέροντος ζήτημα αν κατά πλάσμα του νόμου θεωρείται ότι καταρτίσθηκε σύμβαση ασφάλισης για ανάληψη κάλυψης και άλλου κινδύνου (εκτός του αναφερομένου στο ασφαλιστήριο), ο οποίος διαλαμβάνεται μεν στην αίτηση του λήπτη, όχι όμως και στο ασφαλιστήριο που εξέδωσε στη συνέχεια αυτής και τον παρέδωσε ο ασφαλιστής, χωρίς να γίνεται από τον τελευταίο σχετική ενημέρωση του λήπτη της ασφάλισης για την τοιαύτη παρέκκλιση κατά τα οριζόμενα στη διάταξη του άρθρου 2 παρ. 5 του Ν. 2496/1997 και, σε καταφατική περίπτωση, αν η ασφαλιστική κάλυψη σε τέτοια περίπτωση αρχίζει και εντεύθεν γεννάται υποχρέωση καταβολής του ασφαλιστικού ποσού σε περίπτωση επέλευσης του κινδύνου χωρίς να έχει καταβληθεί ασφάλιστρο για την κάλυψη του κινδύνου αυτού».

Στη συγκεκριμένη περίπτωση που εξετάζεται η εισαγγελέας δεν δέχεται τον ισχυρισμό της ασφαλιστικής εταιρείας ότι ο πελάτης είχε ενημερωθεί προφορικά αναφέροντας ότι δεν δικαιολογείται το γεγονός ότι δεν ζητήθηκε από την εταιρεία έγγραφη δήλωση του αντισυμβαλλόμενου για την τροποποίηση της αίτησης ως προς τους καλυπτόμενους κινδύνους. 

Έτσι κρίνει ότι το Εφετείο σωστά απέρριψε ως αβάσιμη την αίτηση ασφαλιστικής κατά της πρωτόδικής απόφασης, η οποία ανέφερε ότι η εταιρεία υποχρεώνεται να καταβάλλει στην ενάγουσα το ποσό των 145.735 ευρώ. 

Όπως αναφέρει «ορθώς έκρινε το Εφετείο ότι η σύμβαση ασφαλίσεως, ανεξαρτήτως του περιεχομένου του ασφαλιστηρίου, καλύπτει όλους τους κινδύνους, οι οποίοι ζητήθηκαν με την αίτηση ασφάλισης, και αυτό διότι, οι κατά παρέκκλιση της αίτησης τεθέντες στο ασφαλιστήριο όροι, με τους οποίους περιορίζονται οι αναφερόμενοι στην αίτηση ασφάλισης κίνδυνοι, εφόσον δεν αναγράφονται στα εξατομικευμένα στοιχεία του ασφαλιστηρίου με εντονότερα στοιχεία και δεν χορηγήθηκε συγχρόνως στον λήπτη υπόδειγμα έντυπης δήλωσης εναντίωσης, τότε, στην περίπτωση αυτή, κατά πλάσμα του νόμου, θεωρείται ότι καταρτίσθηκε σύμβαση ασφάλισης για όλους τους κινδύνους που διαλαμβάνονται στην αίτηση ασφάλισης και ότι, σε τέτοια περίπτωση, η ασφαλιστική κάλυψη αρχίζει και εντεύθεν γεννάται υποχρέωση καταβολής του ασφαλιστικού ποσού σε περίπτωση επέλευσης του κινδύνου, χωρίς να έχει καταβληθεί ασφάλιστρο για την κάλυψη των επιπλέον αναφερομένων στην αίτηση κινδύνων».

Αν η απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου είναι θετική ως προς την πρόταση της εισαγγελέως τότε η εταιρεία θα κληθεί να καταβάλλει το ποσό.

Την εισήγηση μπορείτε να δείτε εδώ