Κυνηγά ημερομηνίες η αγορά

Στραγγαλίστηκε η ασφαλιστική αγορά από το νέο εισπρακτικό, το οποίο στην πράξη δεν εφαρμόζεται και σαφώς έχει προκαλέσει αγωνία στους διαμεσολαβούντες και τις ασφαλιστικές που γνωρίζουν ότι στην παρούσα φάση είναι ανοικτές απέναντι στα όσα ορίζει ο νόμος.

Ωστόσο, ήταν εξαρχής γνωστό ότι οι ριζικές αλλαγές όπως αυτή του εισπρακτικού, δε μπορούν να εφαρμοστούν  από τη μια στιγμή στην άλλη. Χρειάζονται προετοιμασία τεχνική, χρόνο για να υιοθετηθούν από όλους, εκπαίδευση αυτών που την εφαρμόζουν. Χρειάζεται όμως και κάτι άλλο: εκπαίδευση των καταναλωτών στο ότι πρέπει να πληρώνουν στην ώρα τους ή να προπληρώνουν για να είναι ασφαλισμένοι.

Όλα αυτά δεν έγιναν, δεν πήρε η αγορά το χρόνο της με αποτέλεσμα οι συνθήκες να είναι ασφυκτικές. Δεν είναι θέμα αντίρρησης ή δυσπροσαρμογής. Είναι θέμα απλής εξοικείωσης με τα νέα δεδομένα. 

Διότι μέχρι σήμερα το όλο σύστημα λειτουργούσε «ανακουφιστικά» στην εντατικοποίηση των πληρωμών. Ο ένας άφηνε περιθώριο στον άλλο με αποτέλεσμα όλοι τελικώς να βολεύονται.  Έτσι και οι ασφαλίσεις  προχωρούσαν, και η παραγωγή αυξανόταν και οι πολίτες ήταν ασφαλισμένοι και οι εταιρείες ανέπτυσσαν τις εργασίες τους.  Αυτή ήταν μια κατάσταση που προχωρούσε προς όφελος όλων. Σήμερα, οι νέες διατάξεις  προκάλεσαν την ανατροπή. 

Τι γίνεται λοιπόν στην αγορά;  

Η ανταπόκριση στα νέα μέτρα είναι ανεπαρκής, η έννοια γιγαντώθηκε, ο φόρτος εργασίας εκτοξεύθηκε,  το κόστος εκτινάχθηκε και τελικά το αποτέλεσμα είναι να βρίσκονται όλα στην αρχή.

Σίγουρα όλοι νοσταλγούν εκείνος το 15ημερο πληρωμών, εκείνο το «μαξιλάρι» που άφηνε χρόνο.  Γίνονταν και οι εισπράξεις, υπήρχαν και οι εισπράκτορες.  Τα πράγματα ήταν πιο απλά και κυρίως πιο «φιλικά» πιο «ανθρώπινα». Η σκληρή μηχανή που σήμερα εργάζεται ακατάπαυστα -βάζοντας τους άλλους να την γυρνούν- οδήγησε στο κυνήγι της ημερομηνίας.  Χάθηκε το δάσος και έμεινε το δένδρο. Πνευματικός μαρασμός.