Περί Φόρων και Κοινής Λογικής

Ο πρωτοετής φοιτητής Οικονομικών μαθαίνει ότι η υπερφορολόγηση σε μια χώρα οδηγεί αυτόματα σε  α. μείωση κατανάλωσης  β. μείωση εμπορικής και παραγωγικής δραστηριότητας  γ. αύξηση της Ανεργίας και, στη συνέχεια, επανάληψη του ίδιου κύκλου  (α. β.γ. κ.ο.κ.).  Με αποτέλεσμα, σε μικρό χρονικό διάστημα (πχ 12 μηνών), μείωση του συνολικού ποσού είσπραξης φόρων. Άρα, πλήρης αποτυχία του μέτρου της υπερφορολόγησης, αφού το Κράτος εισπράττει, τελικά, λιγότερα από πριν, παρά τους αυξημένους φορολογικούς συντελεστές.

Περίτρανο παράδειγμα της διαχρονικά λανθασμένης αυτής συνταγής  ο Φόρος επί του Πετρελαίου Θέρμανσης , που είχε ως αποτέλεσμα να εισπράττει το Κράτος μετά την εφαρμογή πολύ λιγότερα Έσοδα απ’ ότι πριν τον επιβάλει – λόγω συνολικής μείωσης στην κατανάλωση του  Πετρελαίου.

Εις πείσμα, λοιπόν, της Κοινής Λογικής, από άγνοια ή από αφέλεια, από ανικανότητα ή – ίσως -  σκοπιμότητα, το Κράτος συνεχίζει να φορολογεί και, βέβαια, να μην εισπράττει.

Ο περίφημος ισχυρισμός του Υπουργού Οικονομικών ότι «η Ελλάδα έχει από τις χαμηλότερες φορολογίες στην Ευρώπη»  δεν προκαλεί μόνον το κοινό αίσθημα, αλλά και την πραγματικότητα των αριθμών:

Ως προς το Φόρο Εισοδήματος, η Ελλάδα βρίσκεται στο 46%  (υψηλότερο κλιμάκιο)  με μέσο όρο  στην  ΕΕ το 38,9%.  Ως προς τον ΦΠΑ  βρίσκεται στο 23%,  με μέσο όρο στην ΕΕ το 21,3%  και, ως προς το Συνολικό Φορολογικό Κόστος Εργασίας (επιβάρυνση Εργοδότη και Εργαζόμενου)  βρίσκεται στο 38,6%,  με μέσο όρο στην ΕΕ  το 36,7% .

Όσον αφορά, δε, τη Φορολογία Ακινήτων, εδώ τα στοιχεία είναι ακόμη πιο ακραία: Οι Φόροι της Ακίνητης Περιουσίας στην Ελλάδα αυξήθηκαν την τελευταία  4ετια κατά 8(οκτώ) φορές, ενώ οι τιμές των Ακινήτων υποχώρησαν κατά 40% (Μ.Ο.) Οι Αντικειμενικές Αξίες απέχουν των Εμπορικών (είναι υψηλότερες) κατά 20%-100%. Ο ΦΠΑ στην οικοδομή είναι ο υψηλότερος της ΕΕ (23%) – ενώ σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες δεν υφίσταται καν – και η Ακίνητη Περιουσία φορολογείται και μεμονωμένα  κατά ακίνητο (ΕΕΤΑ, Ενιαίος Φόρος, ΤΑΠ) και συνολικά (Φ.Α.Π.).
Και η λίστα δεν έχει τέλος…

Την απλή ρήση του λαού «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος», ή τη γνωστή ιστορία του… όνου του Νασρεντίν Χότζα, οι εμπνευστές της στείρας αυτής εισπρακτικής πολιτικής  απλά δεν την κατανοούν.
Κι εδώ ο πρωτοετής φοιτητής σηκώνει τα χέρια ψηλά…..

Ιωάννης Βοτσαρίδης, Διευθύνων Σύμβουλος Interlife ΑΕΓΑ

Αναδημοσίευση από το Interlife Magazine