Οι ρυθμιστικές αλλαγές ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τον ασφαλιστικό κλάδο

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος που απειλεί σήμερα τον ασφαλιστικό κλάδο προέρχεται από την πληθώρα των νέων κανονισμών τόσο σε διεθνές όσο και σε τοπικό επίπεδο, σύμφωνα με τη νέα έρευνα της PwC και του CSFI (Centre for the Study of Financial Innovation), Insurance Banana Skins, η οποία αξιολογεί τους κινδύνους στον ασφαλιστικό κλάδο.

Σύμφωνα με τη μελέτη, οι νέοι κανονισμοί που ρυθμίζουν θέματα όπως η φερεγγυότητα και οι επιχειρηματικές πρακτικές στην αγορά αναμένεται να επιβαρύνουν σημαντικά τον κλάδο με επιπρόσθετα κόστη και ζητήματα συμμόρφωσης. Ενδέχεται, ακόμη, να απασχολήσουν ιδιαίτερα τα ανώτατα στελέχη των ασφαλιστικών εταιρειών, σε μια περίοδο όπου ασκείται ήδη μεγάλη πίεση στον κλάδο.
 
Στην έρευνα συμμετείχαν 600 επαγγελματίες και αναλυτές από 54 χώρες, από τους οποίους ζητήθηκε να κατονομάσουν τους σημαντικότερους κινδύνους που θεωρούν ότι θα αντιμετωπίσει ο κλάδος τα επόμενα 2-3 χρόνια. Οι κίνδυνοι που προέρχονται από το ρυθμιστικό πλαίσιο αναδείχθηκαν στην πρώτη θέση σε πολλές μεγάλες αγορές, συμπεριλαμβανομένης της Βορείου Αμερικής, της Ευρώπης και της Άπω Ανατολής/Ειρηνικού.

Πρόκειται για τη δεύτερη διαδοχικά έρευνα της PwC για τους κινδύνους του ασφαλιστικού κλάδου (Banana Skins) στην οποία το ρυθμιστικό πλαίσιο αναδεικνύεται ως ο σημαντικότερος λόγος κινδύνου, υπογραμμίζοντας κατά αυτόν τον τρόπο τη συνεχή αβεβαιότητα η οποία χαρακτηρίζει τις σημαντικές μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες.

Η  Ευρωπαϊκή Οδηγία Solvency II, που βρίσκεται στον έβδομο χρόνο σχεδιασμού της, αποτελεί τον μεγαλύτερο πυρήνα ανησυχίας, ιδιαίτερα επειδή πολλές χώρες εκτός Ε.Ε. αναμένουν να δουν το αποτέλεσμα πριν οριστικοποιήσουν τα δικά τους σχέδια.

Σύμφωνα με τη μελέτη, ανάμεσα στους κορυφαίους κινδύνους για τον ασφαλιστικό κλάδο είναι οι επιχειρηματικές πρακτικές  (Νο. 4 στη λίστα), οι οποίες επηρεάζονται σημαντικά από το ρυθμιστικό πλαίσιο. Παρά τις μεγάλες προσπάθειες τόσο των εταιρειών όσο και των ρυθμιστικών αρχών για την αντιμετώπιση των μη ορθών επιχειρηματικών πρακτικών -όπως πχ οι αθέμιτες πωλήσεις- το θέμα αυτό συνεχίζει να θεωρείται υψηλού κινδύνου σε μια περίοδο οικονομικών δυσκολιών.

Άλλοι κίνδυνοι είναι η αβεβαιότητα στις χρηματοοικονομικές αγορές (Νο 2) και στην παγκόσμια οικονομία (Νο. 3). Οι παράγοντες αυτοί επιδεινώνουν τις πιέσεις στον ασφαλιστικό κλάδο που έχει δοκιμαστεί τα τελευταία χρόνια από τα χαμηλά επιτόκια και το σκληρό ανταγωνισμό. Επίσης σημαντικό ζήτημα προβληματισμού είναι και τα ‘παραδοσιακά’ προϊόντα με εγγυημένες αποδόσεις (Νο. 6), τα οποία δεν μπορούν πια να χρηματοδοτηθούν στις σημερινές χαμηλές αποδόσεις κεφαλαίου.

Οι παρατεταμένες δυσκολίες που επικρατούν στην ασφαλιστική αγορά επηρεάζουν και τον ανθρώπινο παράγοντα, δηλαδή την ποιότητα των στελεχών διοίκησης (Νο. 8), και ιδιαίτερα των στελεχών της διαχείρισης των κινδύνων (Νο. 7).

Φέτος η έρευνα επισήμανε την ανησυχία σχετικά με την ανάληψη ασφαλιστικών κινδύνων για φυσικές καταστροφές (Νο. 5), δεδομένης της αυξημένης συχνότητας τέτοιων φαινομένων και του ύψους των διεκδικούμενων ποσών. Σε ορισμένες αγορές, όπως η Νέα Ζηλανδία και η Αυστραλία, η διαχείριση των διεκδικούμενων αποζημιώσεων που σχετίζονται με φυσικές καταστροφές έχει αναδειχθεί σε μείζον πολιτικό θέμα.

Από την άλλη πλευρά, ένα πλήθος κινδύνων έχουν χάσει τη βαρύτητά τους, όπως ο κίνδυνος που αφορά τη διαθεσιμότητα των κεφαλαίων που χρειάζονται για να διατηρήσουν τον κλάδο (πέφτοντας από τη 2η θέση στην 16η). Η κατάσταση μάλιστα έχει αντιστραφεί: υπάρχει πλεόνασμα κεφαλαίων, ιδιαίτερα στους κλάδους ζημιών και αντασφάλισης, γεγονός που προκαλεί πτωτικές τάσεις στις τιμές και πλήττει την κερδοφορία. Ένας ακόμη κίνδυνος που έχει υποχωρήσει, τουλάχιστον στις ανεπτυγμένες οικονομίες, είναι εκείνος που αφορά στο ανθρώπινο δυναμικό: το ξεκαθάρισμα που έγινε στον κλάδο των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών έχει διευκολύνει τον εντοπισμό και τη διατήρηση ταλαντούχων στελεχών. Η κατάσταση είναι δυσκολότερη στις αναδυόμενες αγορές, σε πολλές από τις οποίες παρατηρείται έλλειψη ικανών στελεχών.

Ο David Law, επικεφαλής του διεθνούς δικτύου της PwC στον ασφαλιστικό κλάδο, δήλωσε: «Για μια ακόμη φορά το κανονιστικό πλαίσιο αποτελεί τον Νο. 1 κίνδυνο. Το ευάλωτο οικονομικό περιβάλλον και η επιβραδυνόμενη απόδοση των επενδύσεων συνεχίζουν να αποτελούν σημαντικά θέματα. Η διαχείριση αυτών των προκλήσεων πρέπει να αποτελέσει σημαντική προτεραιότητα των διοικήσεων.

Ο David Lascelles, συντάκτης της έρευνας, συμπλήρωσε:  «Είναι οξύμωρο το γεγονός ότι οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι που αντιμετωπίζει ο κλάδος προέρχονται από το ρυθμιστικό πλαίσιο, σκοπός του οποίου είναι ακριβώς η μείωση του κινδύνου, σε μια εποχή στην οποία οι συνθήκες λειτουργίας και ασφάλισης είναι ιδιαίτερα δύσκολες. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι αυτές οι πιέσεις αντικατοπτρίζονται στον αυξανόμενο προβληματισμό για την ικανότητα των διοικήσεων να τις διαχειριστούν».

Η ανάλυση του ασφαλιστικού κλάδου ανά κλάδο δραστηριότητας δείχνει ότι στον κλάδο ζωής επικρατεί ιδιαίτερη ανησυχία για τον αντίκτυπο που έχουν τα χαμηλά επιτόκια στην απόδοση των επενδύσεων καθώς και για τη διαχείριση σύνθετων και ανταγωνιστικών λιανικών δικτύων διανομής. Όσον αφορά των κλάδο ζημιών, ο προβληματισμός επικεντρώνεται στην υπερβάλλουσα δυναμικότητα και την ανταγωνιστική τιμολόγηση, καθώς και τον αντίκτυπο των αυξανόμενων αποζημιώσεων για φυσικές καταστροφές. Οι ανησυχίες του κλάδου της αντασφάλισης αφορούν κυρίως την ασφάλεια της δυναμικότητας σε ένα ιδιαίτερα ανταγωνιστικό περιβάλλον.