Η αυτονότητη εξέλιξη της διαμεσολάβησης

Μπορεί να μην είναι δημιουργικό η προοπτικό για την κάθε εργασία το να μιλάει  κανείς για το αυτονόητο. Ωστόσο είναι απαραίτητο κάποιες φορές  να επαναλαμβάνεται αυτό -το αυτονόητο-  για λόγους επιβεβαίωσης των πραγμάτων αλλά για λόγους άντλησης μηνυμάτων προς μελλοντική αξιοποίηση.  

Για παράδειγμα αυτονόητο είναι το πώς προωθούνται τα ασφαλιστικά προϊόντα. Δηλαδή, είναι γνωστοί οι τρόποι διανομής, είναι γνωστά τα κανάλια διανομής όπως επίσης είναι γνωστές και οι έρευνες για την δημιουργία και εξεύρεση νέων καναλιών  -τρόπων, μεθόδων, διαδικασιών- προώθησης ασφαλιστικών προϊόντων.  

Αυτονόητο πώς άνθρωποι πολλοί βρίσκονται πίσω και μπροστά σε όλα αυτά με κομβικό ρόλο να τηρεί  η διαμεσολάβηση,  ο θεσμός,  που παίρνει πνοή από τους  χιλιάδες  ανθρώπους που την υπηρετούν και  αποτελούν την «μαγιά» της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς. Οι διαμεσολαβητές είναι αυτονόητο πώς αποτελούν την αλυσίδα της ιστορικής  συνέχειας της ιδιωτικής ασφάλισης.  

Μια αλυσίδα η οποία συμπληρώνεται και μακραίνει από τους νέους κρίκους  που δημιουργεί η εξέλιξη της αγοράς.
Αυτονόητο πώς και αυτός ο κλαδικός  πληθυσμός της διαμεσολάβησης συμμετέχει στην αναζήτηση του καινούριου, συμμετέχει  στον  προβληματισμό να βρεθούν λύσεις, διέξοδοι, ιδέες, που θα ενισχύσουν την διαμεσολάβηση, την ιδιωτική ασφάλιση, την ασφαλιστική εργασία.  

Η κατεύθυνση αυτή είναι απαρέγκλιτη για να στηριχθούν οι κάθε είδους εταιρείες (ασφαλιστικές, διαμεσολάβησης, ) καθώς και τα πρόσωπα (διαμεσολαβητές) ώστε να αντέξουν στον ανταγωνισμό και να συνεχίσουν να προσφέρουν ευκαιρίες, δουλειές, προοπτική.  

Στις  εξελίξεις  αυτές, που είναι μεγάλες και διακρίνονται ξεκάθαρα στην αγορά ( τα πολυετή συμβόλαια υγείας έγιναν  μονοετή,  το  ίντερνετ  μπήκε στη ζωή του ασφαλιστή, οι direct πωλήσεις αναπτύσσονται, οι συναλλαγές επί ασφαλίστρων εισήλθαν  σε νέα λογική, και  πολλά ακόμη που συμβαίνουν ή έπονται )  οι διαμεσολαβητές προσαρμόζουν  τον κομβικό  τους  ρόλο και συμμετέχουν  στις διεργασίες της επόμενης ημέρας.   Αυτονόητο είναι πώς η δραστηριότητά τους επιβεβαιώνει τη δουλειά τους, και ταυτόχρονα καθορίζει και το μέλλον τους.  

Η προσεκτική ματιά στο τι συμβαίνει στο εξωτερικό και πώς η διαμεσολάβηση έχει εξελιχθεί τεχνολογικά, εκπαιδευτικά,  πωλησιακά,  προϊοντικά  αποτελεί τον βασικό γνώμονα της επόμενης ημέρας.  

Είναι αυτονόητο πως  η αναφορά στην πραγματικότητα, στα όσα συμβαίνουν,  και στους  διακριτούς ρόλους που ο καθένας πρέπει να αναλάβει  είναι  αναγκαία.  Αφενός για να μην καλλιεργούνται λανθασμένες εντυπώσεις που αφήνουν πράγματα και ανθρώπους στην αδράνεια της κεκτημένης ταχύτητας και αφετέρου διότι η παρατήρηση του περιβάλλοντος αποτελεί την αρχή για την ενεργοποίηση την ύψιστης διαδικασίας που ονομάζεται «πρόνοια».