Δημιουργήστε έναν «κουμπαρά» για το παιδί σας

Η ασφάλιση του κάθε παιδιού από τους γονείς του είναι σίγουρα μια πράξη ευθύνης η οποία αποδίδει καρπούς και προσφέρει οικονομική στήριξη στην κρίσιμη φάση της ενηλικίωσης. Είναι άγνωστο ποιες οικονομικές συνθήκες θα επικρατούν μετά από 10 ή 20 χρόνια, είναι σίγουρο όμως ότι κάθε νέος άνθρωπος θα ήθελε να βρει ένα αξιόλογο ποσό να τον περιμένει, ώστε να στηρίξει με αυτό τις σπουδές του ή να το χρησιμοποιήσει για την έναρξη της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας. Αυτό το ποσό μπορεί να το προσφέρει κάθε γονιός ή στενός συγγενής ενός μικρού σήμερα παιδιού, χωρίς να επωμισθεί μεγάλο οικονομικό βάρος και το κυριότερο, χωρίς να ασχολείται ο ίδιος με τον τρόπο επένδυσής του ή με τη συνεχή αναζήτηση πρόσκαιρων υψηλότερων επιτοκίων ή τοποθετήσεων.

Σε ποιους απευθύνονται

Τα λεγόμενα «παιδικά» ασφαλιστήρια απευθύνονται σε κάθε άτομο, από το πρώτο έτος της ζωής του μέχρι, συνήθως, την ηλικία των 15 ετών. Βέβαια στα προγράμματα αυτά, επειδή ασφαλιζόμενο είναι το ανήλικο παιδί, που δεν έχει τη δυνατότητα να προχωρήσει σε σύναψη οποιουδήποτε συμβολαίου, λήπτης της ασφάλισης (συμβαλλόμενος) είναι πάντοτε ο γονιός ή κάποιος στενός συγγενής (π.χ. παππούς, γιαγιά, θείος κ.λπ.).

Είδη «παιδικών» ασφαλιστηρίων

Τα «παιδικά» προγράμματα εμφανίζονται στην αγορά με πολλές ονομασίες, όπως προγράμματα σπουδών, επαγγελματικής αποκατάστασης, αποταμίευσης κ.λπ. Όλα όμως έχουν την ίδια φιλο-
σοφία και τον ίδιο τελικό σκοπό, τη δημιουργία ενός σημαντικού κεφαλαίου, το οποίο θα επιτρέψει στους αυριανούς ενήλικες να το αξιοποιήσουν όπως αυτοί θα κρίνουν, για την πραγματοποίηση
των προτεραιοτήτων τους.

Όπως όλα τα αποταμιευτικά-επενδυτικά προγράμματα και τα «παιδικά» χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες: α) τα προγράμματα εγγυημένου επιτοκίου και β) τα προγράμματα unit linked, δηλαδή τα προγράμματα που στηρίζονται σε μερίδια αμοιβαίων κεφαλαίων. Στην αγορά προσφέρονται από τις εταιρείες και οι δύο επιλογές και είναι θέμα απόφασης, αλλά και ιδιοσυγκρασίας του γονιού, τι πρόγραμμα θα επιλέξει.

Εξασφάλιση του παιδιού

Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό είναι ότι σχεδόν όλα τα «παιδικά» προγράμματα συνοδεύονται από μια συμπληρωματική κάλυψη, που στα υπόλοιπα αποταμιευτικά ή επενδυτικά συμβόλαια είναι τελείως προαιρετική. Είναι η κάλυψη της Απαλλαγής Πληρωμής Ασφαλίστρων (Α.Π.Α.) λόγω θανάτου ή μόνιμης ολικής ανικανότητας του συμβαλλόμενου γονιού.

Με την κάλυψη αυτή εξασφαλίζεται το παιδί και ο γονιός είναι σίγουρος ότι, ακόμα και αν φύγει από τη ζωή ή πάθει μόνιμη ολική ανικανότητα για εργασία από ασθένεια ή ατύχημα, το συμβόλαιο θα συνεχίσει να ισχύει κανονικά μέχρι τη λήξη του, χωρίς να καταβάλλονται ασφάλιστρα και το παιδί θα εισπράξει κανονικά το ποσό που θα έχει δημιουργηθεί, σαν να είχαν καταβληθεί τα προβλεπόμενα ασφάλιστρα. Η κάλυψη αυτή είναι πολύ σημαντική, γιατί γνωρίζει εξαρχής ο γονιός ότι το παιδί είναι εξασφαλισμένο ό,τι κι αν συμβεί στον ίδιο. Είναι σαφές ότι όσο πιο μεγάλη διάρκεια έχει το συμβόλαιο τόσο μεγαλύτερο κεφάλαιο δημιουργείται, το οποίο και θα εισπράξει το παιδί. Επειδή όμως τα περισσότερα «παιδικά» προγράμματα λήγουν κοντά στην ηλικία των 25 ετών, η ασφάλιση πρέπει να ξεκινάει σε όσο το δυνατόν μικρότερη ηλικία. Πολλοί προνοητικοί γονείς ασφαλίζουν τα παιδιά τους από τον πρώτο χρόνο της ζωής τους και σε συνδυασμό με τα πλεονεκτήματα που αναλύονται στη συνέχεια, τα εξασφαλίζουν για ό,τι κι αν συμβεί στους ίδιους.

Καλύψεις υγείας

Εκτός από το αποταμιευτικό μέρος, αν επιθυμεί ο γονιός, μπορεί να προσθέσει και καλύψεις υγείας, είτε για πρωτοβάθμια ιατρική περίθαλψη του παιδιού και για διαγνωστικές εξετάσεις είτε για νοσοκομειακή περίθαλψη. Το εύρος των καλύψεων, τα ανώτατα όρια των κεφαλαίων αποζημίωσης ανά έτος, οι τυχόν απαλλαγές ή εξαιρέσεις και οι λοιπές παροχές, ποικίλουν από εταιρεία σε εταιρεία στην αγορά.

Σημαντικό επίσης χαρακτηριστικό των «παιδικών» προγραμμάτων, που προσφέρουν σχεδόν όλες οι εταιρείες είναι ότι, μετά τη λήξη του προγράμματος , π.χ. στην ηλικία των 25 ετών, το παιδί (ενήλικο πλέον άτομο) μπορεί να συνάψει νέο προσωπικό του συμβόλαιο με τις αντίστοιχες καλύψεις υγείας που είχε, χωρίς έλεγχο της ασφαλισιμότητάς του, χωρίς δηλαδή να ελεγχθεί η κατάσταση της υγείας του.

Ο όρος αυτός είναι εξίσου σημαντικός γιατί, με τη σύναψη ενός «παιδικού» προγράμματος, ο γονιός εξασφαλίζει το παιδί του μακροχρόνια (σε πολλές εταιρείες ισόβια) και ως προς τις καλύψεις υγείας, ακόμα και αν υπάρξει κάποιο πρόβλημα υγείας μέχρι την ενηλικίωση του παιδιού.

Ασφάλιστρα και τρόπος καταβολής

Στα «παιδικά» συμβόλαια, όπως και στα περισσότερα αποταμιευτικά ή επενδυτικά συμβόλαια, υπάρχουν προγράμματα σταθερού ασφαλίστρου, δηλαδή προγράμματα που, από την έναρξη μέχρι τη λήξη τους, έχουν σταθερά ασφάλιστρα και προγράμματα με προσυμφωνημένη ετήσια αύξηση των ασφαλίστρων. Φυσικά, κάθε πρόγραμμα δημιουργεί και διαφορετικές αποδόσεις, δηλαδή διαφορετικό τελικό ποσό που εισπράττει το παιδί.

Αν ένα «παιδικό» πρόγραμμα συνοδεύεται και από καλύψεις υγείας, τότε τα ασφάλιστρα των καλύψεων αυτών αυξάνονται με διαφορετικό τρόπο και δεν υπάρχει θέμα σταθερών ασφαλίστρων
ή αυστηρώς προσυμφωνημένων ετήσιων ποσοστιαίων αυξήσεων.

Τα ασφάλιστρα καταβάλλονται ή κάθε χρόνο ή σε εξαμηνιαίες, τριμηνιαίες ή μηνιαίες δόσεις. Πολλές εταιρείες παρέχουν τη δυνατότητα να εισπράττονται τα ασφάλιστρα μέσω παγίων εντολών ανάληψης από τραπεζικό λογαριασμό ή χρέωσης σε πιστωτική κάρτα.

Τα περισσότερα προγράμματα παρέχουν στο γονιό και τη δυνατότητα να κάνει έκτακτες καταβολές στο ασφαλιστήριο, δηλαδή σε κάποια στιγμή που θα έχει την οικονομική δυνατότητα, να μπορεί
να καταθέσει ένα πρόσθετο ποσό και να ενισχύσει το λογαριασμό του παιδιού, ώστε το τελικό κεφάλαιο που θα εισπράξει το παιδί να είναι υψηλότερο από αυτό που αρχικά είχε υπολογισθεί. Μετά την έκτακτη καταβολή, ο γονιός θα επανέλθει για να πληρώνει τα αρχικά συμφωνημένα ασφάλιστρα, χωρίς άλλες υποχρεώσεις.

Εκτός από τα προγράμματα που απαιτούν καταβολή ασφαλίστρων (με όποια μορφή) σε όλη τη διάρκειά τους, υπάρχουν και τα «παιδικά» προγράμματα εφάπαξ καταβολής. Με τα προγράμματα αυτά ο γονιός καταβάλλει ένα ποσό κατά την έναρξη του συμβολαίου και στη συνέχεια δεν καταβάλλει άλλα ασφάλιστρα μέχρι τη λήξη του, ενώ η ασφαλιστική εταιρεία, έχοντας εξαρχής το ποσό αυτό, το επενδύει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για τη δημιουργία του κεφαλαίου που θα εισπράξει το παιδί.

Τρόποι είσπραξης του κεφαλαίου

Κύριος σκοπός του ασφαλιστηρίου παραμένει η δημιουργία όσο το δυνατόν μεγαλύτερου κεφαλαίου και, για το λόγο αυτό, καλό είναι να μην το χρησιμοποιούμε μέχρι τη λήξη του συμβολαίου, π.χ. μέχρι την ηλικία των 25 ετών του παιδιού. Τότε υπάρχουν συνήθως δύο επιλογές: ή εισπράττει το ενήλικο πλέον παιδί εφάπαξ το σύνολο του ποσού ή το ποσό παραμένει στην εταιρεία και το παιδί εισπράττει για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα (για παράδειγμα 3 ή 5 ετών) μηνιαία ποσά, ώστε να καλύψει τη συνέχιση των σπουδών του ή για άλλα έξοδα που θα έχει.

Τα περισσότερα από τα «παιδικά» προγράμματα που υπάρχουν στην αγορά δίνουν το δικαίωμα στο παιδί να εισπράξει μέρος του κεφαλαίου που θα έχει σχηματισθεί νωρίτερα, πριν τη λήξη του συμβολαίου, π.χ. στην ηλικία των 18 ετών, ώστε να καλύψει ανάγκες που τυχόν θα δημιουργηθούν με την έναρξη των σπουδών του. Η δυνατότητα αυτή όμως, καλό είναι να μη χρησιμοποιείται, αν δεν υπάρχει μεγάλη ανάγκη, γιατί αποδυναμώνει το τελικό ποσό που θα εισπράξει το παιδί στη λήξη του συμβολαίου.

Πρέπει να σημειωθεί ότι ο γονιός δεν έχει το δικαίωμα να εισπράξει το κεφάλαιο που θα δημιουργηθεί. Το δικαίωμα αυτό το έχει μόνο το ασφαλισμένο παιδί, με την ενηλικίωσή του βέβαια. Είναι μια μικρή αλλά σημαντική λεπτομέρεια των συμβολαίων αυτών, ώστε τα χρήματα να τα εισπράττουν τα ασφαλισμένα παιδιά και να καλύπτουν τις τότε ανάγκες τους και όχι οι γονείς για κάλυψη γενικότερων εξόδων.

Ισόβια «παιδικά» προγράμματα

Στην αγορά προωθούνται και ισόβια προγράμματα που απευθύνονται σε ανήλικα άτομα, με λήπτη της ασφάλισης (συμβαλλόμενο) πάντοτε έναν ενήλικα συγγενή. Τα προγράμματα αυτά έχουν, συνήθως, ως κύριο αντικείμενο τις καλύψεις υγείας, ενώ το αποταμιευτικό-επενδυτικό μέρος υπάρχει σε δεύτερο επίπεδο, μέσω μιας ισόβιας ασφάλισης με συμμετοχή στα κέρδη. Με τον τρόπο αυτό το παιδί αποκτά εξαρχής μια ισόβια νοσοκομειακή περίθαλψη με τις συγκεκριμένες καλύψεις και παροχές και όχι έμμεσα με σύναψη νέου συμβολαίου, όταν λήξει το «παιδικό» του συμβόλαιο. Βέβαια, τα ασφαλιστήρια αυτά δεν παρέχουν στο παιδί κατά την ενηλικίωσή του, κάποιο σημαντικό ποσό για τις σπουδές ή άλλες ανάγκες του.

Ο ρόλος του ασφαλιστικού συμβούλου

Τα «παιδικά» προγράμματα που προωθούνται στην αγορά από τις ασφαλιστικές εταιρείες είναι πολλών ειδών και με πολλαπλές επιλογές, τις οποίες δεν γνωρίζει ο καταναλωτής. Η πιο σωστή κίνηση είναι να απευθυνθεί ο γονιός σε έναν πιστοποιημένο επαγγελματία ασφαλιστή (ασφαλιστικό σύμβουλο, πράκτορα ή μεσίτη) και να συζητήσει μαζί του τις πραγματικές ανάγκες, αλλά και τις οικονομικές του δυνατότητες ως προς την καταβολή ασφαλίστρων. Με βάση τα στοιχεία που θα δώσει, θα πρέπει να ζητήσει εναλλακτικές προσφορές ασφάλισης του παιδιού του, τόσο για τη δημιουργία του κεφαλαίου όσο και για τις καλύψεις υγείας, αν ενδιαφέρεται.

Στην προώθηση των συγκεκριμένων «παιδικών» ασφαλιστικών προγραμμάτων έχουν δραστηριοποιηθεί έντονα και πολλές τράπεζες μέσω των καταστημάτων τους. Ο κάθε  ενδιαφερόμενος γονιός, αν απευθυνθεί σε τραπεζικό κατάστημα, θα πρέπει να διευκρινίσει εξαρχής αν το πρόγραμμα που του προτείνουν είναι τραπεζικός λογαριασμός ή ασφαλιστικό πρόγραμμα και ποιας ασφαλιστικής εταιρείας είναι.

Για την ασφάλιση, πέρα από τα απαραίτητα προσωπικά και οικονομικά στοιχεία, χρειάζεται να συμπληρωθεί και το ιατρικό ιστορικό, τόσο του παιδιού όσο και του συμβαλλόμενου γονιού. Ανάλογα με τις απαντήσεις στο ιατρικό ιστορικό, την ηλικία του γονιού και το πρόγραμμα που θα έχει επιλέξει, μπορεί να ζητηθεί από την ασφαλιστική εταιρεία περαιτέρω προασφαλιστικός ιατρικός έλεγχος, ο οποίος συνήθως γίνεται με έξοδα της εταιρείας σε συνεργαζόμενα με αυτήν διαγνωστικά κέντρα.

Τα οφέλη από τα «παιδικά» ασφαλιστικά προγράμματα είναι πολλαπλά. Αν σκεφθεί ο γονιός σήμερα ποιο μπορεί να είναι το κόστος για τη χρηματοδότηση των σπουδών του παιδιού του, θα αποφασίσει ότι πρέπει οπωσδήποτε να αρχίσει από σήμερα κάποιας μορφής αποταμίευση. Οι βασικές επιλογές είναι δύο: ένας λογαριασμός σε μια τράπεζα ή ένα ασφαλιστήριο συμβόλαιο. Η
σύγκριση μεταξύ τους οδηγεί, κατά την άποψή μας, στην επιλογή του ασφαλιστηρίου συμβολαίου, γιατί μπορεί να παρέχει μακροχρόνιες εγγυήσεις και πρόσθετη προστασία στο παιδί. Θέλει όμως προσοχή στην επιλογή του σωστού προγράμματος, των σωστών καλύψεων και μιας αξιόπιστης εταιρείας. Επιλογές υπάρχουν πολλές και ο επαγγελματίας διαμεσολαβητής της ασφαλιστικής αγοράς θα φανεί πολλαπλά χρήσιμος.

Πηγή: Εφημερίδα ασφαλίζομαι
Την εφημερίδα μπορείτε να δείτε ηλεκτρονικά εδώ