Κατοχυρώστε την ιδιωτική σας σύνταξη, με ευνοϊκούς όρους

Tην ανάγκη να διασφαλίσουν μια σύνταξη από ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία τη νιώθουν πλέον όλο και περισσότεροι πολίτες. Τις προηγούμενες δεκαετίες, μόνο κατηγορίες πολιτών που δεν ήταν άμεσα ασφαλισμένες, όπως οι νοικοκυρές ή οι περιστασιακά εργαζόμενοι, σκέφτονταν τη δημιουργία μιας ατομικής σύνταξης σε κάποια ασφαλιστική εταιρεία. Ο λόγος ήταν απλός, η σύνταξη ενός μόνο μέλους της οικογένειάς τους, επαρκούσε για τα «γεράματα» και των δύο. Αν μάλιστα υπήρχε και δεύτερη, επικουρική σύνταξη, τότε οι συνθήκες ήταν καλύτερες.

Υπήρχαν βέβαια και άτομα με υψηλή ασφαλιστική συνείδηση, που με ορθολογικό τρόπο αποφάσιζαν να δημιουργήσουν μια ιδιωτική σύνταξη, παράλληλα με την κοινωνική τους σύνταξη, αλλά αυτά ήταν λίγα.

Σήμερα, τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ, ίσως μάλιστα βίαια και απότομα και οι πολίτες συνειδητοποιούν δύο γεγονότα, αφενός ότι η σύνταξη (ή το άθροισμα των συντάξεων) ενός ατόμου δεν επαρκεί, γιατί όχι μόνο δεν αυξάνεται, αλλά αντίθετα περικόπτεται και αφετέρου ότι δεν γνωρίζουν ποια θα είναι η σύνταξη μετά από λίγα χρόνια και φοβούνται μεγαλύτερη ακόμα μείωση.

Η πρωτοφανής οικονομική κρίση που ζούμε και η αναθεώρηση δεκάδων καταστάσεων που θεωρούσαμε αδιαπραγμάτευτες και σίγουρες, επηρεάζουν άμεσα τη σκέψη μας, τη ζωή μας, τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τα πράγματα. Ποσά που μέχρι τώρα θεωρούσαμε αμελητέα, σήμερα προσπαθούμε να τα εξοικονομήσουμε και, αν μπορούμε, να τα αποταμιεύσουμε για το μέλλον. Η αβεβαιότητα για το μέλλον και τις οικονομικές εξελίξεις έχει επαναφέρει την ανάγκη του ατομικού και οικογενειακού προγραμματισμού.

Σύμφωνα με όλες τις έρευνες και τις μελέτες, υπό την πίεση της δημογραφικής γήρανσης του πληθυσμού, σε συνάρτηση με τις δημοσιονομικές πιέσεις, που δεν θα υποχωρήσουν για πολλά χρόνια, διαμορφώνουν ένα νέο πλαίσιο, μέσα στο οποίο θα λειτουργεί και θα ανασχεδιάζεται συνεχώς το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, συνεχώς προς την κατεύθυνση των περικοπών. Ο
βαθμός αναπλήρωσης του εισοδήματος, έννοια πάνω στην οποία στηριζόταν κάθε συζήτηση περί κοινωνικών συντάξεων, δεν λαμβάνεται πλέον υπόψη. Κυριαρχεί η έννοια της βιωσιμότητας του συστήματος και της εξασφάλισης ενός ελάχιστου εισοδήματος για κάθε πολίτη, μιας ελάχιστης εγγυημένης σύνταξης.

Η ίδια η πολιτεία περιορίζεται σε βασικά μεγέθη και μεταφέρει την υποχρέωση και την ευθύνη της δημιουργίας μιας αξιοπρεπούς σύνταξης στον ίδιο τον εργαζόμενο, στον κάθε πολίτη. Οι τρεις πυλώνες που ευρέως συζητούνται, ανοίγουν διάπλατα την πόρτα της συνεργασίας και των συνεργειών μεταξύ του δημόσιου και του ιδιωτικού ασφαλιστικού συστήματος, με πρώτο πεδίο απελευθέρωσης και συνεργασίας το δεύτερο πυλώνα, όπου τα σημερινά επικουρικά ταμεία, τα επαγγελματικά ταμεία και οι ιδιωτικές ομαδικές ασφαλίσεις εργαζομένων (που σήμερα εντάσσονται στον τρίτο πυλώνα), θα ανασχεδιαστούν και θα προσφέρουν τη βασική ουσιαστική σύνταξη κάθε εργαζόμενου. Πέρα από αυτό, κάθε πολίτης θα σχεδιάζει την ατομική σύνταξη που ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του, αλλά και στις δυνατότητές του, στο πλαίσιο του τρίτου πυλώνα της ιδιωτικής ασφάλισης.

Τι προσφέρει σήμερα η αγορά

Αυτό που προσφέρει σήμερα η ασφαλιστική αγορά είναι ακριβώς αυτό που θα ήθελε κάθε καταναλωτής. Δεν υπάρχει οτιδήποτε υποχρεωτικό, αλλά αντίθετα υπάρχει πληθώρα επιλογών, ώστε ο καταναλωτής να αναζητήσει, να πάρει προσφορές, να διευκρινίσει τους όρους και να αποφασίσει να αγοράσει το πρόγραμμα που τον καλύπτει και που ανταποκρίνεται στις οικονομικές του δυνατότητες. Συγκεκριμένα, υπάρχει:

– Ελευθερία επιλογής ασφαλιστικής εταιρείας
– Ελευθερία επιλογής του ύψους των ασφαλίστρων
– Ελευθερία επιλογής της διάρκειας πληρωμής των ασφαλίστρων
– Ελευθερία επιλογής του τρόπου πληρωμής των ασφαλίστρων
– Ελευθερία επιλογής του εγγυημένου επιτοκίου επένδυσης
– Ελευθερία επιλογής του επενδυτικού ρίσκου
– Ελευθερία επιλογής της έκτατης ενίσχυσης του ύψους της σύνταξης
– Ελευθερία επιλογής της ηλικίας συνταξιοδότησης
– Ελευθερία επιλογής του ύψους της σύνταξης
– Ελευθερία επιλογής της διάρκειας συνταξιοδότησης
– Ελευθερία επιλογής του τρόπου είσπραξης της σύνταξης
– Ελευθερία επιλογής της μεταβίβασης της σύνταξης
Η αγορά προσφέρει όλες τις παραπάνω και πολλές ακόμα δυνατότητες επιλογής (π.χ. διακοπή της πληρωμής των ασφαλίστρων για κάποια περίοδο οικονομικής αδυναμίας). Η δυσκολία
έγκειται στην ανεύρεση του συνταξιοδοτικού εκείνου προγράμματος που ικανοποιεί τις περισσότερες επιθυμίες του πελάτη, οι οποίες βέβαια διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Η πιο λογική κίνηση είναι η συζήτηση με έναν πιστοποιημένο επαγγελματία (μεσίτη, πράκτορα ή ασφαλιστικό σύμβουλο), ο οποίος θα καταγράψει τις επιλογές και θα προτείνει εναλλακτικά συνταξιοδοτικά προγράμματα.

Τι εγγυήσεις μού παρέχονται ως προς τους όρους;

Οι όροι ενός συνταξιοδοτικού προγράμματος δεν μπορούν να αλλαχθούν μονομερώς από μια ασφαλιστική εταιρεία ούτε βέβαια και από τον ασφαλισμένο πελάτη. Μετά την υπογραφή του ασφαλιστηρίου, μοναδική υποχρέωση του πελάτη είναι η εμπρόθεσμη καταβολή των ασφαλίστρων με τον τρόπο που έχει συμφωνήσει με την εταιρεία. Αν είναι συνεπής σε αυτό, τότε δεν μπορεί να
επέλθει οποιαδήποτε αλλαγή στο ασφαλιστήριό του χωρίς την έγγραφη συγκατάθεσή του ή χωρίς να το ζητήσει ο ίδιος. Αυτή είναι, ίσως, η πιο ουσιαστική διαφορά με τη συνταξιοδότηση από το δημόσιο φορέα, όπου το κράτος έρχεται όποτε αυτό κρίνει και τροποποιεί τους όρους και τις παραμέτρους της συνταξιοδότησης οποιασδήποτε κοινωνικής ομάδας.

Εύκολα μπορεί να θυμηθεί ο καθένας τις αλλαγές στον τρόπο υπολογισμού της κοινωνικής του σύνταξης, στην ηλικία της συνταξιοδότησης, στα χρόνια εργασίας που απαιτούνται για να βγει κάποιος στη σύνταξη, στους περιορισμούς σχετικά με τις δραστηριότητές του μετά την ημερομηνία συνταξιοδότησης (αν δηλαδή μπορεί να λαμβάνει μια σύνταξη και να εργάζεται παράλληλα), στον έλεγχο της άθροισης του συνολικού ποσού αν λαμβάνει δύο συντάξεις, στις οικογενειακές προϋποθέσεις που καθορίζουν τη δυνατότητα συνταξιοδότησης ή όχι, στο ύψος των εισφορών που θα πρέπει να καταβάλει και τόσα άλλα.

Τίποτα από όλα αυτά δεν έχουν σχέση με την ιδιωτική σύνταξη. Την αγοράζεις όποτε θέλεις, με συγκεκριμένο κόστος (εισφορές), που αν δεν το έχεις προσυμφωνήσει, δεν αυξάνεται, για να τη λάβεις στη συγκεκριμένη ηλικία που επέλεξες. Οι δε υπόλοιπες αποφάσεις για τη ζωή σου, αν δηλαδή θα συνεχίσεις να εργάζεσαι ή όχι, ποια είναι η οικογενειακή σου κατάσταση, πόσες άλλες συντάξεις λαμβάνεις και οτιδήποτε άλλο, δεν έχουν οποιαδήποτε επίπτωση και δεν αφορούν την ασφαλιστική εταιρεία.

Πότε να προχωρήσω σε μια ιδιωτική σύνταξη;

Σήμερα είναι η κατάλληλη χρονική στιγμή αγοράς ενός συνταξιοδοτικού προγράμματος, για τρεις κυρίως λόγους:

1. Με την αλλαγή στους πίνακες θνησιμότητας το προσδόκιμο της ζωής των ανθρώπων αυξάνεται σε μεγαλύτερη ηλικία και, συνεπώς, όσοι αγοράσουν ισόβια σύνταξη θα τη λαμβάνουν για πολύ περισσότερα χρόνια. Συνεπώς, πολύ σύντομα είναι πιθανόν οι ασφαλιστικές εταιρείες να αναπροσαρμόσουν (να αυξήσουν δηλαδή) τα τιμολόγιά τους, με τρόπο ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στην καταβολή πιο μακροχρόνιων ισόβιων συντάξεων. 

2. Αναμένεται μείωση του εγγυημένου τεχνικού επιτοκίου, το οποίο σήμερα δεν επιτρέπεται, με βάση το νόμο, να υπερβαίνει το 3,35%. Το επιτόκιο αυτό, που αποτελεί τη βάση του υπολογισμού των αποδόσεων είναι πολύ πιθανό να πέσει κάτω από το 3% και ίσως φθάσει μέχρι το 2,5%. Συνεπώς, μετά την αναμενόμενη απόφαση της πολιτείας για μείωση του ανώτατου εγγυημένου τεχνικού επιτοκίου, λόγω της διεθνούς οικονομικής κατάστασης, τα ίδια ασφάλιστρα θα έχουν μικρότερη επενδυτική απόδοση και συνεπώς θα δημιουργούν μικρότερο εγγυημένο ποσό ισόβιων συντάξεων ή εφάπαξ.

3. Γενικός κανόνας είναι ότι όσο μεγαλύτερη διάρκεια έχει το συμβόλαιο τόσο μεγαλύτερη σύνταξη (ή εφάπαξ) δημιουργείται. Συνεπώς, η έναρξη άμεσα ενός συνταξιοδοτικού προγράμματος, κυρίως για άτομα της μέσης ηλικίας που υπέστησαν τις αλλαγές του συστήματος της κοινωνικής ασφάλισης, ευνοεί τη δημιουργία ενός σοβαρού ποσού σύνταξης, που θα αναπληρώσει τις απώλειες της κοινωνικής ασφάλισης. Φυσικά, τα νεώτερα άτομα θα πρέπει από τώρα να σκεφθούν, ως βασική τους σύνταξη, την ιδιωτική σύνταξη και συνεπώς να προχωρήσουν στη σύναψη ενός τέτοιου συμβολαίου.

Η αγορά προσφέρει πολλές λύσεις και η περίοδος που διανύουμε είναι η πιο ουσιαστική για να ληφθούν αποφάσεις. Ο καταναλωτής θα πρέπει να γνωρίζει ότι το συνταξιοδοτικό πρόγραμμα που θα αγοράσει, θα τον «συντροφεύουν» για πολλά χρόνια, ίσως για όλα τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του.

Στην ελληνική αγορά δραστηριοποιούνται 15 περίπου εταιρείες που προωθούν συνταξιοδοτικά προγράμματα κάθε μορφής, με εγγυημένα επιτόκια ή με επενδυτικό ρίσκο. Το πρώτο σωστό βήμα είναι η κατανόηση της ανάγκης (ατομικής ή οικογενειακής), την
οποία καλύπτει ένα συνταξιοδοτικό πρόγραμμα και τα υπόλοιπα είναι θέμα ενημέρωσης, επιλογής και απόφασης.

Μπορώ να εμπιστευθώ την ιδιωτική ασφάλιση;

Τα τελευταία χρόνια έχουν αλλάξει κατά πολύ τα πράγματα. Σήμερα η ασφαλιστική αγορά εποπτεύεται από την Τράπεζα της Ελλάδος και συγκεκριμένα από τη Διεύθυνση Εποπτείας Ιδιωτικής Ασφάλισης (ΔΕΙΑ), η οποία διαθέτει τεράστια εμπειρία στην εποπτεία χρηματοπιστωτικών οργανισμών. Οι έλεγχοι είναι συνεχείς, ουσιαστικοί και χωρίς «τυμπανοκρουσίες». Σκοπός της εποπτείας είναι η προστασία της περιουσίας των ασφαλισμένων πελατών, μέσω του αυστηρού ελέγχου των περιθωρίων φερεγγυότητας, των αναγκαίων αποθεμάτων των ασφαλιστικών εταιρειών και των κανόνων λειτουργίας τους.

Επίσης, η εποπτική αρχή ασχολείται και με το χώρο της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης, ώστε να δραστηριοποιούνται σε αυτόν μόνο οι πιστοποιημένοι και νόμιμοι επαγγελματίες. Παράλληλα, η πρόσφατη ίδρυση του Εγγυητικού Κεφαλαίου Ζωής, σε εφαρμογή του νόμου που ψηφίστηκε, δημιούργησε και ένα πρόσθετο «δίχτυ ασφαλείας», για την περίπτωση που κάποια εταιρεία δεν ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της και ανακληθεί η άδεια λειτουργίας της.

Συνεπώς σήμερα, υπάρχει το θεσμικό, το ελεγκτικό και το εποπτικό πλαίσιο, ώστε να νιώθει ασφαλής ο καταναλωτής που θα αποφασίσει να συνάψει ένα ατομικό συνταξιοδοτικό πρόγραμμα και να εμπιστευθεί τις αποταμιεύσεις του σε μια ασφαλιστική εταιρεία.

Ο χώρος της ιδιωτικής ασφάλισης δεν αποτελεί το αντίπαλο δέος της κοινωνικής ασφάλισης ούτε στέκεται «απέναντι» στην κοινωνική ασφάλιση. Αντίθετα, σε χώρες με ανεπτυγμένη την ασφαλιστική συνείδηση και με εδραιωμένα θεσμικά πλαίσια,
αποτέλεσε πάντοτε το φορέα ενός εναλλακτικού, συμπληρωματικού και απολύτως προσδιορισμένου πρόσθετου οικονομικού εσόδου για τα άτομα που ολοκλήρωναν τον εργασιακό τους βίο ή είχαν προγραμματίσει μια συγκεκριμένη δαπάνη (αγορά, επένδυση κ.λπ.). Ο συμπληρωματικός χώρος της ιδιωτικής ασφάλισης είναι θεσμικά  αναγνωρισμένος σε όλα τα σύγχρονα μοντέλα συνταξιοδοτήσεων.

Πηγή: Εφημερίδα ασφαλίζομαι
Την εφημερίδα μπορείτε να δείτε ηλεκτρονικα εδώ