Ειδικά προγράμματα ασφάλισης ενοικιαζομένων δωματίων

Ο τουρισμός αποτελεί, ως γνωστόν, τη «βαριά βιομηχανία» της χώρας μας, αλλά ταυτόχρονα αποτελεί και την πιο διαδεδομένη μορφή «επιχειρηματικότητας». Μόνο τα καταστήματα λιανικής πώλησης μπορούν να συγκριθούν με τη διασπορά και την παρουσία των ενοικιαζομένων δωματίων σε όλη την Ελλάδα. Κάθε χωριό, κάθε κωμόπολη, κάθε πόλη διαθέτει δωμάτια προς ενοικίαση. Ακόμα και σε απομακρυσμένες περιοχές, έξω από οικισμούς, κοντά σε παραλίες ή στο βουνό, είναι σύνηθες φαινόμενο να συναντήσει ο επισκέπτης ενοικιαζόμενα δωμάτια. 

Παράλληλα, η ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια και άλλων μορφών τουρισμού, όπως ο χειμερινός τουρισμός και ο αγροτουρισμός, έδωσαν νέα ώθηση στην ανέγερση ή στην ανακατασκευή παλαιών κτισμάτων και τη μετατροπή τους σε χώρους τουριστικών καταλυμάτων. Παρά την κρίση, τα ενοικιαζόμενα δωμάτια εξακολουθούν να αποτελούν πηγή εισοδήματος για τους κατόχους τους και η ζήτηση δεν ελαττώνεται γιατί αποτελούν τον εναλλακτικό και φθηνότερο τρόπο διαμονής, έναντι των ακριβότερων δωματίων των ξενοδοχειακών μονάδων. 

Στην ασφαλιστική αγορά τα «ενοικιαζόμενα δωμάτια», λόγω του πλήθους τους, αποτελούν μια ιδιαίτερη κατηγορία ασφαλιστικών προγραμμάτων, στα οποία εντάσσονται:

• αφενός όλα τα δωμάτια τα οποία καλύπτουν συγκεκριμένες προδιαγραφές εγκατάστασης και λειτουργίας, τα οποία είναι δηλωμένα και έχουν άδεια λειτουργίας από τον ΕΟΤ. Συνήθως είναι συγκροτήματα από 5 μέχρι 20 δωμάτια, με ελάχιστη δυναμικότητα 10 κρεβατιών και
• αφετέρου οι μικρές ξενοδοχειακές μονάδες και οι τουριστικές επιπλωμένες κατοικίες, είτε είναι μεμονωμένες είτε βρίσκονται σε συγκροτήματα, με αυτοτέλεια λειτουργίας.

Συνεπώς, στα ενοικιαζόμενα δωμάτια δεν συμπεριλαμβάνονται τα «δωμάτια» ενός σπιτιού, τα οποία ο καθένας μπορεί να νοικιάσει σε κάποιο μικρό ή μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά ούτε και οι μεγαλύτερες ξενοδοχειακές μονάδες. Θα πρέπει όμως να συνειδητοποιήσουμε ότι, πέρα από τα κλασικά, μεγάλα ξενοδοχεία οποιασδήποτε βαθμίδας, η ίδρυση, λειτουργία και εκμετάλλευση των λοιπών τουριστικών καταλυμάτων αποτελεί επιχειρηματική δραστηριότητα και ως επιχείρηση πρέπει να την αντιμετωπίζουμε.

Ασφαλιστικές ανάγκες
Για τη σωστή ασφάλιση και την επιλογή του πιο κατάλληλου και ολοκληρωμένου ασφαλιστικού προγράμματος, θα πρέπει να αποτυπωθούν σωστά και οι υπηρεσίες που παρέχονται στους ενοίκους των καταλυμάτων αυτών από την επιχείρηση. Για παράδειγμα, η τυχόν ύπαρξη, πέρα από τα δωμάτια ύπνου, χώρων υποδοχής, πισίνας, αθλητικών εγκαταστάσεων, ταβέρνας ή εστιατορίου, μεταβάλλει τις ασφαλιστικές ανάγκες λόγω της ύπαρξης πρόσθετων κινδύνων. Επίσης, η ύπαρξη ή μη προσωπικού στις εγκαταστάσεις, η διάθεση μεταφορικών μέσων για περιηγήσεις κ.λπ. μεταφορές αυξάνει τις παρεχόμενες υπηρεσίες προς τους ενοίκους και συνεπώς διαφοροποιεί και τις ασφαλιστικές ανάγκες. 

Σε κάθε περίπτωση, οι ασφαλιστικές καλύψεις που προστατεύουν μια επιχείρηση ενοικιαζομένων δωματίων από τους υπάρχοντες κινδύνους μπορούν να ταξινομηθούν στις εξής κατηγορίες:

1. Καλύψεις περιουσίας
Στην κατηγορία αυτή ασφαλίζονται το κτήριο, οι εγκαταστάσεις, ο εξοπλισμός και το περιεχόμενο, από κινδύνους όπως:
• φωτιά, κεραυνός, έκρηξη
• φωτιά από δάσος, φωτιά από βραχυκύκλωμα, καπνός
• τρομοκρατικές ενέργειες, στάση, απεργία, οχλαγωγία, πολιτικές ταραχές
• πρόσκρουση οχήματος, πτώση αεροσκάφους
• πλημμύρα, θύελλα, καταιγίδα, χιόνι, χαλάζι, παγετός, πτώση δέντρων
• καθίζηση, κατολίσθηση συνεπεία καλυπτομένων κινδύνων
• διαβροχή λόγω διάρρηξης σωληνώσεων κάθε μορφής
• θραύση υαλοπινάκων, ζημιές εξωτερικών πινακίδων και επιγραφών
• μηχανικές βλάβες και βλάβες ηλεκτρονικών συσκευών
• κακόβουλες ενέργειες
• κλοπή περιεχομένου και ζημιές κτηρίου λόγω διάρρηξης
• σεισμός, πυρκαγιά συνεπεία σεισμού

2. Καλύψεις έναντι αστικών ευθυνών προς τρίτους
Στην κατηγορία αυτή περιλαμβάνονται:
• Γενική αστική ευθύνη προς τρίτους από τη λειτουργία των χώρων και των εγκαταστάσεων. Καλύπτονται δηλαδή, οι σωματικές βλάβες ή ο θάνατος και οι υλικές ζημίες που θα υποστεί κάποιος (πελάτης, επισκέπτης, προμηθευτής κ.λπ.), λόγω ατυχήματος, για το οποίο θα θεωρηθεί υπεύθυνος λόγω πράξεων ή παραλείψεών του ο ιδιοκτήτης ή ο επιχειρηματίας ή το προσωπικό του.
Στην κατηγορία αυτή των αστικών ευθυνών περιλαμβάνονται επίσης καλύψεις (συνήθως με πρόσθετες πράξεις), όπως η κάλυψη της τροφικής δηλητηρίασης, αν διατίθενται τρόφιμα ή ποτά, η κάλυψη των κινδύνων από τη χρήση ανελκυστήρων, η κάλυψη των κινδύνων από τη λειτουργία χώρων στάθμευσης αυτοκινήτων, ακόμα και η κάλυψη κινδύνων εκτός των εγκαταστάσεων, αν π.χ. διοργανώνονται εκδρομές ή άλλες περιηγήσεις για τους πελάτες.
 Επίσης, μπορούν να καλυφθούν και οι κίνδυνοι αστικής ευθύνης προς τρίτους λόγω πυρκαγιάς, έκρηξης, βραχυκυκλώματος, διαρροής υδάτων, κ.λπ., αν βέβαια δεν περιλαμβάνονται οι καλύψεις αυτές στα ασφαλιστήρια περιουσίας.
• Περιβαλλοντική αστική ευθύνη. Καλύπτονται, δηλαδή, οι ζημιές που μπορεί να προκληθούν στο περιβάλλον ή σε τρίτους από πράξεις ή παραλείψεις της επιχείρησης, όπως για παράδειγμα η ρύπανση λόγω λυμάτων.
• Στην κατηγορία αυτή των αστικών ευθυνών προς τρίτους εντάσσεται και η ευθύνη του επιχειρηματία ώστε να καλυφθεί για τις πέραν του Ι.Κ.Α. υποχρεώσεις του, σε περίπτωση σωματικών βλαβών ή θανάτου εργαζομένου, αν βέβαια χρησιμοποιείται προσωπικό στην επιχείρηση.

3. Καλύψεις έναντι χρηματοοικονομικών κινδύνων
Στην κατηγορία αυτή περιλαμβάνονται χρηματοοικονομικές απώλειες, ζημιές ή έξοδα που μπορεί να προκύψουν λόγω της επέλευσης ενός κινδύνου, όπως:
• Απώλεια κερδών λόγω διακοπής λειτουργίας των εγκαταστάσεων, λόγω επέλευσης ενός από τους ασφαλισμένους κινδύνους (π.χ. διακοπή λειτουργίας λόγω πυρκαγιάς και απώλεια της τουριστικής περιόδου). Η αποζημίωση καλύπτει συνήθως την απώλεια των μικτών κερδών για περίοδο έως 12 μηνών.
• Απώλεια χρημάτων από τους χώρους των εγκαταστάσεων συνεπεία ένοπλης ληστείας, κατά τις ώρες λειτουργίας ή από το χρηματοκιβώτιο εκτός ωρών λειτουργίας ή ενώ μεταφέρονται από και προς τo ξενοδοχείο.
• Έξοδα για αμοιβές τρίτων για αποκατάσταση ζημιών (π.χ. αρχιτεκτόνων, μηχανικών, δημοσίου, άντλησης υδάτων, αποκομιδής συντριμμάτων κ.λπ.) 

4. Καλύψεις από την κατοχή και χρήση οχημάτων ή σκαφών αναψυχής
Είναι αυτονόητο το ότι ο ιδιοκτήτης ή η επιχείρηση έχει υποχρέωση ασφάλισης όλων των οχημάτων ή των σκαφών αναψυχής που διαθέτει, ανάλογα βέβαια με το είδος του κάθε οχήματος και σκάφους, τουλάχιστον για την αστική ευθύνη προς τρίτους, σύμφωνα με όσα προβλέπουν οι αντίστοιχοι νόμοι. 

Πηγή: Εφημερίδα ασφαλίζομαι

Εδώ μπορείτε να δείτε την εφημερίδα σε ηλεκτρονική μορφή