Η χαμένη ευκαιρία της ασφαλιστικής αγοράς

Η κάθε ευκαιρία που δεν αξιοποιείται παύει να είναι ευκαιρία. Αυτό μπορεί να σκεφτεί ο οποιοσδήποτε απέναντι σε αυτό που συμβαίνει σήμερα στην αγορά και σχετίζεται με τις ασφάλειες.

Μέσα σε βαθιά κρίση με ανασφάλεια για την επόμενη ημέρα σε όλους τους τομείς η ασφαλιστική παραγωγή οπισθοχωρεί. Αντί να αυξάνονται βασικές κατηγορίες ασφαλιστικών συμβολαίων που σχετίζονται με την διασφάλιση της περιουσίας, της υγείας, της ζωής, της οικογένειας κ.λπ., παρατηρείται το αντίθετο και η παραγωγή πέφτει.

Είναι προφανές ότι τα στοιχεία  δεν συμβιβάζονται με τις συνθήκες που επικρατούν και δεν μπορεί  να δικαιολογήσουν το πώς ο κάθε πολίτης μπροστά στην αβεβαιότητα –που για την Ελλάδα είναι σαφώς αυξημένη- δεν αναζητεί μεθόδους να διασφαλιστεί ο ίδιος, τα παιδιά του, τα όσα έχει αποκτήσει.

Ίσως να βρισκόμαστε στην αρχή και να μην έχει εμπεδωθεί  στην πλειονότητα των πολιτών το τι συμβαίνει. Επίσης ίσως και η ασφαλιστική αγορά να μην έχει παρόμοια αντιληφθεί ότι οι συνθήκες αλλάζουν. Μπορεί να τελούν όλοι σε μια μακρά περίοδο αιφνιδιασμού. Ωστόσο ο καιρός περνά, και η διαπίστωση είναι πώς η ασφαλιστική παραγωγή οπισθοχωρεί, και οποιαδήποτε «μάχη» μεταξύ των εταιρειών και στελεχών τους διεξάγεται στην «αυτοματοποιημένη» λόγω υποχρεωτικότητα ασφάλιση αυτοκινήτου.

Πέραν των διαπιστώσεων που συχνά ακούγονται, πέραν των διεκδικήσεων , πέραν των θεσμικών θεμάτων και των οραματικών προσεγγίσεων, χρειάζεται και κάτι άλλο. Χρειάζεται να ενημερωθούν οι καταναλωτές από τις εταιρείες και να πεισθούν ότι βρίσκονται εκεί , ότι παρέχουν προγράμματα, ότι προσφέρουν ασφάλεια. Η μονομερής ενημέρωσή τους από τις εποπτικές αρχές για τα κακώς κείμενα και τις παρατυπίες των ασφαλιστικών, δε μπορεί να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της αγοράς.  Η πώληση  συμβολαίων και η ενημέρωση της αγοράς αποτελεί θέμα των εταιρειών…