Φτιάξτε «Τειρεσίες» για να βγουν από τη μέση οι πολλοί…

Πράγματι δεν ήταν μόνο απροσδόκητο, αλλά και σκληρό και βάρβαρο, μετά από τόσα χρόνια συνεργασίας κάτω από δοκιμασμένες και σταθερές νόρμες – θεμιτές ή αθέμιτες – να αλλάξουν τα πράγματα εν μία νυκτί.

Δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να το χωνέψει ο καθένας, καθαρά και μόνο για λόγους συναισθηματικούς, ότι ξαφνικά θα βρισκόταν «καρφωμένος» στον «Τειρεσία».

Πώς είναι δυνατόν, το συνάδελφο αυτόν που ανέπτυσσε τις εργασίες, που συντελούσε στην πρόοδο του οικοδομήματος, να τον στήσεις στα τρία μέτρα;

Πώς είναι δυνατόν οτιδήποτε είχε δημιουργηθεί, με τη συναίνεση – φυσικά – των εταίρων, να αλλάζει και να αποδίδονται ευθύνες προς μία κατεύθυνση; Το «έγκλημα» ήταν κοινό και ως τέτοιο θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί.

Ωστόσο, τα παιχνίδια της ανισότητας είναι γνωστά και αντίθετα της φυσικής: ο υπέρβαρος ίπταται, ενώ ο ισχνός αδυνατεί ακόμα και να απογειωθεί.

Η ελληνική πατέντα του να φτιάχνεις ένα «καλάθι» εντός του οποίου πετάς μέσα ό,τι νομίζεις πως δεν σου χρειάζεται, προχωρά προς την εγκατάστασή της.

Είναι και αξιοσημείωτη η εξέλιξή της, καθώς θα περίμενε κανείς να κρατήσει χρόνια η δημιουργία της. Ωστόσο, όλα δείχνουν καλά τοποθετημένα, αλλιώς δεν δικαιολογείται ότι, σπάζοντας την παράδοσή μας να είμαστε τελευταίοι και απροσάρμοστοι, σε αυτή την περίπτωση – του διαμεσολαβητικού «Τειρεσία» – είμαστε όχι μόνο πρωτοπόροι και γρήγοροι, αλλά διαθέτουμε και την αποκλειστικότητα.

Αλήθεια στις άλλες χώρες υπάρχει «Τειρεσίας»; Αν υποθέσουμε ότι δεν υπάρχει και πράγματι αποτελούμε μια εξαίρεση που μπορεί να ανοίξει δρόμο και στις άλλες χώρες, τότε γιατί δεν φτιάχνουμε έναν ευρύτερο μηχανισμό; Δηλαδή να κάνουμε έναν «Τειρεσία του καταναλωτή».

Σε αυτόν θα τοποθετούνται οι επιχειρήσεις, οι ασφαλιστικές, ο διαμεσολαβητές, οι τράπεζες, οι πάροχοι υπηρεσιών και γενικά οποιαδήποτε δραστηριότητα καταγγέλλεται από τους καταναλωτές για ασυνέπεια στην πληρωμή, ελλειμματική εξυπηρέτηση, λήψη αδικαιολόγητων προμηθειών, ελλιπή ενημέρωση κ.λπ.

Ο «Τειρεσίας» αυτός θα είχε τη σκοπιμότητά του, όπως σκοπιμότητα έχει και ο «Τειρεσίας» των διαμεσολαβούντων, όπως και ο «Τειρεσίας» που υφίσταται. Η λογική της τιμωρίας, της διαπόμπευσης, της εξάντλησης κάθε ίχνους ζωής…

Όταν δεν δημιουργείς και δεν προάγεις, φτιάχνεις «Τειρεσίες» για να βγαίνουν από τη μέση και οι πολλοί.