Εξέλιξη στελεχών σε στάσιμη αγορά…

Η ασφαλιστική συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας παραμένει σε χαμηλά επίπεδα. Αυτό αναφέρουν όσοι εκ του ασφαλιστικού χώρου έχουν γνώση και άλλων αγορών πέραν των εθνικών συνόρων, είτε είναι αλλοδαποί είτε Έλληνες. 

Η διαπίστωση αυτή, που πλέον αποτελεί «κλισέ», περιέχει τη λέξη «παραμένει», που σημαίνει ότι εδώ και χρόνια υπάρχουν ελπίδες που συνοδεύονται από λόγια ότι η ασφαλιστική συνείδηση των πολιτών της χώρας πρέπει να αναπτυχθεί. 

Ωστόσο αυτή παραμένει στάσιμη, προκαλώντας κάθε σκεπτόμενο πολίτη να ξεκινήσει να αναζητά τους λόγους της στασιμότητας. Και αναρωτιόμαστε: ποιος έχει την ευθύνη του πρότζεκτ της ανάπτυξης της ιδέας της ασφάλισης; Ποιος είναι ο αρμόδιος για να μάθουν οι Έλληνες και οι άλλοι που διαμένουν εδώ – όπως οι οικονομικοί μετανάστες – για την ασφάλιση; Μήπως θα περίμενε κανείς να βλέπει στο δρόμο πολίτες που αναζητούν διακαώς να μάθουν για την ασφάλιση; Μήπως ανθρώπους που νοιάζονται να γνωρίσουν τα ασφαλιστικά συμβόλαια και στη συνέχεια να τρέξουν να ασφαλιστούν για όλα; Μήπως, θα περίμενε να δει προγραμματισμένους ανθρώπους, που ξεκινούν να κάνουν διάρθρωση ασφαλιστικού χαρτοφυλακίου για τη ζωή τους, τα παιδιά τους, τη σύνταξή τους κ.λπ.;

Σίγουρα οποιαδήποτε από τις προαναφερθείσες καταστάσεις θυμίζει θεατρική παράσταση. Ίσως να θυμίζει και «το κυνήγι του θησαυρού». Τελικά όμως δεν συμβαίνει έτσι. Δηλαδή ούτε παράσταση είναι ούτε αναζήτηση σεντουκιού με λίρες. Ποιος λοιπόν – επανερχόμαστε- θα δημιουργήσει ασφαλιστική συνείδηση; Μάλλον οι εταιρείες και οι φορείς εκπροσώπησής τους είτε είναι ενώσεις είτε σωματεία είτε σύλλογοι. Αυτοί, όλοι μαζί, ως μαζικές φωνές, αλλά ταυτόχρονα και ο καθένας αυτόνομα, έχουν το καθήκον, την ευθύνη, την υποχρέωση, αρχικώς, να ενημερώσουν για το προϊόν της ασφάλισης – το ασφαλιστικό συμβόλαιο – αναπτύσσοντας έτσι παράλληλα και τις ασφαλιστικές εργασίες. 

Για ποιο λόγο όμως δεν έχει γίνει τίποτε ουσιαστικό, που να είναι και μετρήσιμο; Πέραν του αυτοκινήτου, όπου όλοι συνωστίζονται πίσω από τους στόλους – ασφαλισμένους και ανασφάλιστους – και πέρα από τη μάχη που γίνεται, όλα τα άλλα μένουν στα αζήτητα. Έρχονται λοιπόν οι ξένοι και λένε: η ασφαλιστική συνείδηση έχει μείνει πίσω. Η αγορά παραμένει στάσιμη. Τα στελέχη όμως εξελίσσονται…