Η ευθύνη των ασφαλιστών

Η είσοδος του 2012 βρίσκει την επιχειρηματικότητα σε δύσκολη κατάσταση. Σίγουρα τα όσα έγιναν την τελευταία διετία οδήγησαν σε εξάντληση όχι μόνο οικονομική αλλά και ψυχολογική τις χιλιάδες επιχειρήσεις σε όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων. Ωστόσο το κακό αυτό κλίμα δε δείχνει να αναστρέφεται. Οι εκτιμήσεις των ανθρώπων της αγοράς θεωρούν το 2012 ως την χειρότερη χρονιά της τελευταίας δεκαετίας και αυτό δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας.

Το όραμα της ανάπτυξης πλέον δείχνει θολό και η αγωνία για την επόμενη ημέρα είναι διάχυτη για τις επιχειρήσεις. Σε αυτό το περιβάλλον καλείται να λειτουργήσει και η ασφαλιστική αγορά με τα στελέχη της να είναι έντονα προβληματισμένα για το τι μέλλει γενέσθαι. Σίγουρα κανείς δεν περιμένει θαύματα ούτε διαβλέπει και άλματα εργασιών. Το μόνο ξεκάθαρο είναι ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες βρίσκονται αντιμέτωπες με μια νέα κατάσταση στην οποία πρέπει να προσαρμόσουν την δουλειά τους ώστε να συνεχίσει να υπάρχει. Διότι αν δεν γίνει η προσαρμογή αυτή, και μάλιστα γρήγορα, τότε οι ακυρώσεις συμβολαίων θα λάβουν τη μορφή χιονοστιβάδας.

Οι επιχειρήσεις από πέρυσι είχαν ξεκινήσει την τακτική της υποσφάλισης προκειμένου να μειώσουν τα κόστη των ασφαλίστρων. Οι απλοί πολίτες  είτε εξαγόραζαν είτε σταματούσαν να πληρώσουν συμβόλαια ενώ σίγουρα στον κλάδο αυτοκινήτου η επαρχία «πρωτοστάτησε» στην επιλογή του «ανασφάλιστου οχήματος».

Με τα δείγματα αυτά είναι ορατό το τι πρόκειται να γίνει φέτος. Στο πλαίσιο αυτό οι ασφαλιστικές δεν έχουν περιθώρια να μείνουν αδρανείς. Και τα κόστη των ασφαλίστρων θα πρέπει να μειώσουν και τα προϊόντα τους θα πρέπει να αλλάξουν, και την πολιτεία πρέπει να πιέσουν στα θέματα του κλάδου υγείας, του επικουρικού κεφαλαίου, των επαγγελματικών ταμείων και σε πολλά ακόμα θέματα. Δεν είναι τυχαίο ότι σε άλλες αγορές υπάρχουν ασφαλιστικά προϊόντα που ακόμα δεν έχουν αναπτυχθεί στην ελληνική αγορά. Δεν είναι τυχαίο ότι οι ασφαλισμένοι πολίτες των άλλων χωρών αντιμετωπίζουν «ευλαβικά» την ασφάλισή τους. Δεν είναι τυχαίο ότι αλλού υπάρχει τεράστια ανάπτυξη στην πρωτοβάθμια υγεία. Δεν είναι τυχαίο ότι αλλού γίνονται άλλες προσπάθειες οι οποίες ακόμα δεν έχουν ούτε καν αντιμετωπιστεί με σοβαρότητα στην χώρα. Μπορεί βέβαια για την υστέρηση αυτή να μην έχουν αποκλειστική αλλά σίγουρα έχουν μεγάλη ευθύνη και οι ασφαλιστές.