Όχι και τόσο αξιόπιστο το «Μεγάλο Σχέδιο» για την Ευρώπη

Με θετικούς οιωνούς ξεκινά η νέα εβδομάδα για τις αγορές με τη στήριξη να προέρχεται από το επονομαζόμενο «Μεγάλο Σχέδιο» για την Ευρώπη. Μάλιστα, το νέο αυτό πακέτο που επιδιώκει να «χτυπήσει» τη δημοσιονομική κρίση θα είναι έτοιμο προς το τέλος της εβδομάδας για να παρουσιαστεί στη Σύνοδο των G20 στις Κάννες. Τα βασικότερα συστατικά της συνταγής του σχεδίου περιλαμβάνουν: νέα κεφαλαιακή ένεση στις τράπεζες, την επέκταση του EFSF στα περίπου 2 τρισ. ευρώ και ρυθμίσεις «ανακούφισης» χρέους για την Ελλάδα. Το «Μεγάλο Σχέδιο» γέμισε αισιοδοξία τις αγορές με το ευρώ να πορεύεται προς το επίπεδο του 1,4000 και το δολάριο Αυστραλίας να διαπραγματεύεται πάνω από το 1,0300. 

Όπως έχουμε προαναφέρει, εκτιμούμε ότι η τρέχουσα ανοδική αντίδραση αποτελεί διόρθωση, αναμένοντας ενίσχυση του δολαρίου κατά τις επόμενες συνεδριάσεις.

Αν και αξιολογούμε ως θετικό το προτεινόμενο σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης, υπάρχουν ακόμα αρκετά σημεία που πρέπει να διορθωθούν πριν τελικά πειστούμε για τη μακροπρόθεσμη αποτελεσματικότητά του, όπως είναι για παράδειγμα το ζήτημα της Ελλάδας. 

Τόσο ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Geithner, όσο και ο γερμανός ομόλογός του Schaeuble συνηγορούν ότι μια αποτελεσματική λύση για την Ελλάδα δεν είναι εφικτή χωρίς τη διαγραφή χρέους που θα περιλαμβάνει μεγαλύτερο haircut στους κατόχους ομολόγων από το 21% που είχε συμφωνηθεί στις 21 Ιουλίου. 

Κάτι τέτοιο θα επιβαρύνει αναπόφευκτα τις τράπεζες με μεγάλη έκθεση στα ελληνικά κρατικά ομόλογα, θέτοντας υπό απειλή ακόμα και τις αξιολογήσεις του αξιόχρεου αυτών των χωρών. Για παράδειγμα, σε αυτή τη θέση βρίσκεται η πιστοληπτική αξιολόγηση της Γαλλίας, μιας χώρας που τα spread των κρατικών ομολόγων διευρύνονται σε δυσθεώρητα επίπεδα.

Την ίδια στιγμή σχετικό δημοσίευμα στη βρετανική Telegraph αναφέρεται με μεγαλύτερη απαισιοδοξία στα νέα σχέδια για την κρίση, τονίζοντας ότι οι ευρωπαϊκές τράπεζες αντιμετωπίζουν πιστωτική στενότητα ύψους 7 τρισ. δολαρίων, η οποία απαιτεί την προσαρμογή των ισολογισμών τους με αυτούς των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας, ενώ με τη σειρά της η πιστωτική συρρίκνωση απειλεί μια νέα πιστωτική κρίση και μια παρατεταμένη, τουλάχιστον για μια δεκαετία, ύφεση. Μάλιστα, το δημοσίευμα προχωρά ένα βήμα παρακάτω, κάνοντας λόγο για το ρίσκο της «ιαπωνοποίησης» της κατάστασης, χωρίς φυσικά τα πλεονεκτήματα του ιαπωνικού σεναρίου. 

Το δημοσίευμα καταλήγει ότι τα συνολικά ρίσκα στο σχέδιο είναι τεράστια και «απειλούν τη δημιουργία μιας δεύτερης σειράς αλυσιδωτών αντιδράσεων, οι οποίες θα μπορούσαν να αυτοαναιρεθούν», καθιστώντας το σχέδιο αναποτελεσματικό και μη ουσιαστικό.

Η τεχνική εικόνα της αγοράς ευθυγραμμίζεται με την παραπάνω αντίληψη. Ενώ έχουμε γίνει μάρτυρες έντονων ανοδικών αντιδράσεων των βασικών νομισμάτων έναντι του δολαρίου τις τελευταίες ημέρες, θεωρούμε ότι πρόκειται για διορθωτική κίνηση, αναμένοντας νέο υψηλό πυθμένα στο δολάριο. Σήμερα, η οικονομική ατζέντα στην Ευρώπη είναι ήσυχη, σε αντίθεση με τις ΗΠΑ όπου ανακοινώνονται ο δείκτης μεταποίησης Empire State και η βιομηχανική παραγωγή. Ακόμα αναμένονται οι ομιλίες των Evans και Lacker της Fed. Τα futures των δεικτών της αμερικανικής κεφαλαιαγοράς κινούνται σταθεροποιητικά όπως και ο χρυσός, ενώ το πετρέλαιο ενισχύεται.