«Βλέποντας και κάνοντας» με τις προμήθειες…

Τα πράγματα αγρίεψαν και το κόστος των ασφαλίστρων άρχισε να φαίνεται υψηλό. Το φαινόμενο αυτό δεν είναι πρόσφατο. Πάει καιρός τώρα που οι ασφαλιστές βρίσκονται αντιμέτωποι με παλιούς πελάτες τους, οι οποίοι διεκδικούν να πληρώσουν φθηνότερα ασφάλιστρα. Η διεκδίκηση μειώσεων στα ασφάλιστρα, όταν πρωτοεμφανίστηκε πριν από περίπου δύο χρόνια εντοπίστηκε κυρίως στις επιχειρήσεις που βλέποντας τον τζίρο τους να πέφτει στράφηκαν στην αναζήτηση λύσεων που θα μείωναν το κόστος λειτουργίας τους και μέσα σε αυτό -κακώς- έβαλαν και το ποσό που πληρώνουν για ασφάλιστρα. 

Σταδιακώς όμως μειώσεις ασφαλίστρων άρχισαν να ζητούν και οι απλοί πολίτες που επί σειρά ετών πλήρωναν ένα ή περισσότερα ασφαλιστήρια συμβόλαια και σήμερα αδυνατούν να συνεχίσουν να ανταποκρίνονται στην αποπληρωμή των συμβολαίων τους αλλά και τις αυξήσεις που αυτά υπόκεινται. Η όλη κατάσταση αναδεικνύει το μείζον θέμα των τιμολογήσεων αλλά και το θέμα των προμηθειών. Οι προμήθειες που βαραίνουν τα ασφάλιστρα από την μια συντηρούν επαγγελματικές τάξεις αλλά από την άλλη αποτελούν -για τις εταιρείες- ένα βαρίδι καθώς η μείωσή τους ή ακόμα και η κατάργησή τους. Δεν είναι τυχαίο το άνοιγμα των εταιρειών στις on line ασφαλίσεις που είναι απαλλαγμένες από τα κόστη προμηθειών και των μεσαζόντων. 

Ωστόσο, από την άλλη πλευρά η παρουσία των προμηθειών και η σημασία τους αποτελεί την «πεμπτουσία» της λειτουργίας και της ανάπτυξης ενός ολόκληρου επαγγελματικού οικοδομήματος που έχει ουσιαστική δυναμική. Οι ενδιάμεσοι, οι διαμεσολαβούντες, που αμείβονται από αυτές τις προμήθειες στηρίζουν, διαδίδουν και αναπτύσσουν το ασφαλιστικό προϊόν ενώ ταυτόχρονα αποτελούν και την μοναδική στήριξη για τον ασφαλισμένο όταν θα κάνει χρήση του συμβολαίου του. Βέβαια αυτά είναι γνωστά και το ζητούμενο σήμερα είναι το κόστος των προμηθειών και πώς αυτό μπορεί να  παίξει ρόλο στην μείωση των ασφαλίστρων. Και εδώ η ελληνική ασφαλιστική αγορά είναι άγουρη και μάλλον απρόθυμη να το εξετάσει ουσιαστικά και να λάβει αποφάσεις –κλαδικά ή ατομικά- για το πώς κάτω από τις συνθήκες οικονομικής κρίσης θα διαχειριστεί το θέμα των προμηθειών. 

Και αυτό το αναφέρουμε διότι σήμερα οι ασφαλιστικές έχουν μπει σε ένα αλισβερίσι με μεγάλους, γνωστούς, ή καλούς πελάτες (μεσίτες) που τους μειώνουν τα κόστη των συμβολαίων με αποτέλεσμα αυτοί με τη σειρά τους στους δικούς τους πελάτες να πουλάνε ανταγωνιστικό –τιμολογιακό- πλεονέκτημα αφήνοντας τους άλλους να κινούνται σε άλλη ταχύτητα. Με «ειδικές» όμως συμπεριφορές αντιμετωπίζουν και τις διαμαρτυρίες πελατών, και τα αιτήματα, τις καταγγελίες  και γενικά οτιδήποτε τους χαλάει της ομαλότητα του καλοστρωμένου δρόμου που εδώ και χρόνια έχουν χαράξει. Τακτικές του βλέποντας και κάνοντας…..