Η πρόκληση της εξισορρόπησης της πρόσβασης των ασθενών στις νέες θεραπείες, από τη μία και του ελέγχου των δαπανών, από την άλλη φαίνεται πως οδηγεί την Αριστοτέλους να εξετάσει τροποποιήσεις στις «αναλογίες των συστατικών» που θα αποτελέσουν τη «συνταγή» της Φαρμακευτικής Πολιτικής. Την ίδια ώρα, στόχος του Υπουργείου αποδεικνύεται η υλοποίηση του μέτρου δημοσιοποίησης των σχέσεων των φαρμακευτικών εταιρειών και ιατρών.
Η αλλαγή της «συνταγής» διαφάνηκε από την ομιλία τόσο του Υπουργού Υγείας όσο και του Γενικού Γραμματέα Δημόσιας Υγείας στο Φόρουμ του ΟΟΣΑ για τις μεταρρυθμίσεις στην Υγεία, που διεξάγεται στο Παρίσι.
Ο Ανδρέας Ξανθός μίλησε για «αλλαγή μίγματος», προτάσσοντας την πρόσβαση, την αξιολόγηση της καινοτομίας, τον έλεγχο της συνταγογράφησης και τη διαπραγμάτευση επί «δίκαιων» τιμών. Στο μίγμα αυτό, όμως, η παράμετρος των διακρατικών συνεργασιών και κοινών διαπραγματεύσεων, στην οποία είχε στηρίξει, σχεδόν «μονοθεματικά», τις ελπίδες του για εξορθολογισμό, έχει καταστεί απλά μέρος του συνόλου. Ο Υπουργός Υγείας προσέθεσε ισόποσα την HTA, τα υποχρεωτικά θεραπευτικά πρωτόκολλα, τα μητρώα ασθενών, τη διείσδυση των γενοσήμων και την κλινική έρευνα.
Με αφορμή, δε, το «σκάνδαλο Novartis» έσπευσε να ξεκαθαρίσει πως θα υλοποιηθεί και το μέτρο της δημοσιοποίησης των οικονομικών συναλλαγών των φαρμακευτικών εταιρειών με επιστημονικές εταιρείες και γιατρούς. Να θυμίσουμε, απλά, πως το μέτρο αποσύρθηκε μετά την εισήγηση της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων και τις αντιδράσεις των γιατρών…
Ο ΓΓ Δημόσιας Υγείας ήταν ελαφρώς πιο συγκεκριμένος. Μίλησε, επίσης, για αλλαγή στη συνταγή, αλλά αναφέρθηκε τόσο στην εφαρμογή συμφωνιών διαχείρισης εισόδου φαρμάκων στην αγορά (managed entry agreements) όσο και στην παροχή κινήτρων.
Ειδικότερα, τόνισε πως είναι απαραίτητη η διαφορετική συνάρθρωση μεταξύ της διαδικασίας αδειοδότησης, της κοστολόγησης και της αποζημίωσης των φαρμακευτικών προϊόντων σε ένα παγκόσμιο επίπεδο και πως «δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στην αγορά και τον ανταγωνισμό να υπαγορεύει ποιοι είναι οι δικαιούχοι των διαθέσιμων εξειδικευμένων θεραπειών.
«Η αξιοποίηση συμφωνιών διαχείρισης της εισόδου στην αγορά του φαρμάκου είναι ένα βήμα προς την τιμολόγηση με βάση την αξία των προϊόντων, όμως χρειάζεται να γίνουν περισσότερα προς αυτήν την κατεύθυνση. Ίσως, θα μπορούσαμε να εξετάσουμε μια αλλαγή στα παρεχόμενα κίνητρα, αυτά που σχετίζονται με την τιμολόγηση σε εκείνα που σχετίζονται με τις διαδικασίες (όπως π.χ. η είσοδος στην αγορά, η στελέχωση, φορολογικές ελαφρύνσεις, η διαθεσιμότητα των κλινικών δεδομένων κ.α.)», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Κατά τον Ι. Μπασκόζο, υπάρχει και αδιαμφισβήτητη ανάγκη για μεγαλύτερη διαφάνεια και έλεγχο των ερευνητικών πρακτικών και των αντίστοιχων δαπανών και κυρίως των πρακτικών προώθησης των φαρμάκων. Αναφέρθηκε, μάλιστα, στην ανάγκη ελέγχου των παρενεργειών από μία πιθανή εισαγωγή των φαρμακευτικών εταιρειών στο χρηματιστήριο.
«Οι παραδοσιακές πολιτικές για την Υγεία και τα αντίστοιχα εργαλεία τους δεν είναι αρκετά για να λύσουν το πρόβλημα. Μια αλλαγή νοοτροπίας, ένα νέο επίπεδο κατανόησης, ένα πλαίσιο για τον ανοικτό διάλογο και την ανταλλαγή εμπειριών και πληροφοριών και σίγουρα νέα, εξελιγμένα, εργαλεία είναι πλέον αναγκαία προκειμένου να επιτευχθεί και να διατηρηθεί η κατάλληλη ισορροπία μεταξύ της πρόσβασης, της σχέσης κόστους -αποτελεσματικότητας και της διαθεσιμότητας των πληρωμών, διατηρώντας πάντα προσιτό το κόστος», συμπλήρωσε.
Πηγή: virus.com.gr