Το μεγάλο πρόβλημα της συνεργασίας δημοσίου και ιδιωτικού τομέα στις δαπάνες υγείας, απασχολεί τις διοικήσεις των ασφαλιστικών εταιριών. Το ζήτημα είναι ότι ενώ υπάρχει μεγάλη δαπάνη τόσο από το δημόσιο σύστημα ασφάλισης, όσο και από το ιδιωτικό σύστημα, τελικά ο ασθενής πληρώνει πολλά από την τσέπη του κάθε φορά που έχει μεγάλη ανάγκη υπηρεσιών υγείας.
Το ζήτημα έθεσε ως το πλέον κομβικό, ο Διευθύνων Σύμβουλος της Interamerican Γιάννης Καντώρος, τονίζοντας την ανάγκη να δημιουργηθούν συνέργειες, μεταξύ ιδιωτικής ασφάλισης και δημοσίου συστήματος, γιατί όπως είπε δαπανώνται πολλά χρήματα χωρίς αποτέλεσμα καθώς τα δύο συστήματα δεν συναντώνται αλλά κινούνται παράλληλα, τη στιγμή που ο ασθενής πληρώνει πάνω από το 90% του κόστους των υπηρεσιών υγείας από το πορτοφόλι του και οι δαπάνες είναι οι υψηλότερες μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ.
Ο κ. Καντώρος μιλώντας στην εκδήλωση-συζήτηση των ΕΕΑΕ-ΕΣΑΠΕ-ΣΕΜΑ και ερωτώμενος σχετικά με πολλά σημαντικά ζητήματα από τον πρόεδρο του ΕΣΑΠΕ Γιάννης Τοζακίδη, έθεσε επίσης και μία σειρά από ζητήματα που θεωρεί ότι είναι σημαντικής προτεραιότητας, όπως τις συνέργειες ιδιωτικού και δημοσίου τομέα, την ανάγκη διαφανούς τιμολόγησης με μέθοδο DRG’s τον ανταγωνισμό στην υγεία και τις ασφάλειες αυτοκινήτου στις πλατφόρμες. Ειδικότερα:
Για το θέμα των συνεργειών δημόσιας και ιδιωτικής ασφάλισης είπε:
«Έχουμε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό, δαπάνης το μεγαλύτερο σε όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ. Δαπάνη, “out of pocket spending” (δαπάνη από την τσέπη). Πληρώνει απευθείας ο πολίτης για τις υπηρεσίες υγείας, μιλάω για ιδιωτική δαπάνη, δεν μιλάω για δημόσια δαπάνη. Η δημόσια δαπάνη, όπως είπαμε όλοι, είναι αναγκαία, να κάνουμε ακόμη καλύτερο το ΕΣΥ, κανένα πρόβλημα. Το θέλουμε όλοι μας. Υπάρχει όμως κι η ιδιωτική δαπάνη. Πως κατανέμεται η ιδιωτική δαπάνη;
Το συντριπτικό ποσοστό πάνω από το 90% είναι από το πορτοφόλι. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ζημιά και πληρώνουμε από την τσέπη μας. Ένα ελάχιστο ποσοστό περνάει μέσα από τις ασφαλιστικές εταιρείες και αυτό λοιπόν είναι το μεγάλο πρόβλημα. Άρα η ελληνική κοινωνία, το ελληνικό νοικοκυριό πληρώνει πολλά για την υγεία.
Πληρώνει εισφορές στο δημόσιο σύστημα υγείας, πληρώνει out of pocket μόλις συμβεί το κακό και ένα μικρό κομμάτι πληρώνει ιδιωτικά. Γιατί συμβαίνει τώρα αυτό το πράγμα; Συμβαίνει γιατί το σύστημα είναι κακοσχεδιασμένο. Η ιδιωτική ασφάλιση υγείας και το δημόσιο σύστημα πάνε παράλληλα και δεν τέμνονται. Πάνε παράλληλα από το 1980 που δημιουργήθηκε το ΕΣΥ. Παράλληλα πάνε 50 χρόνια». Πρόσθεσε, ότι είναι μεγάλο «θέμα ο συνολικός επανασχεδιασμός του συστήματος με συμπληρωματικό. Υπάρχουν μοντέλα, στην Ευρώπη, κάποιος είπε για το μοντέλο της Γαλλίας, έχει ένα εξαιρετικό σύστημα για συνέργειες μεταξύ δημόσιας και ιδιωτικής ασφάλειας, εξαιρετικό σύστημα θα μπορούσαμε να το υιοθετήσουμε».
Για διαφανή τιμολόγηση με DRG’s, είπε:
Η μόνη χώρα που δεν εφαρμόζονται τα DRG’s, είναι η Ελλάδα ενώ εφαρμόζονται παντού, στην Κύπρο ή ακόμα και στην Αλβανία. «Το σύστημα που διέπει τις σχέσεις ασφαλιστικών και νοσοκομείων (fee for service), είναι ξεπερασμένο. Είμαστε η μοναδική χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση στην οποία δεν εφαρμόζονται τα DRGs Η Αλβανία έχει DRG’s και η Κύπρος έχει DRG’s. Όλοι έχουν DRGs. Η Ελλάδα δεν έχει. Γιατί δεν έχει; Δεν ξέρω. Είναι ένα θέμα το οποίο δεν ακούστηκε, πρέπει να λυθεί.
Με την εφαρμογή του DRG’s είναι πάρα πολύ δύσκολο να γίνει αυτού του είδους η τιμολόγηση υπηρεσιών σε κάποιον. Φέρνει περισσότερη διαφάνεια, μεγαλύτερη αντικειμενικότητα και νομίζω ότι είναι κάτι το οποίο πρέπει να το δούμε, γιατί ήδη ξεκινάει σιγά σιγά να εφαρμόζεται στο δημόσιο τομέα, άρα θα φτάσουμε, σε ένα δύο χρόνια από τώρα, να έχουμε ένα σύγχρονο σύστημα DRGs στο δημόσιο στη σχέση μεταξύ του ΕΟΠΥ και του δημόσιου νοσοκομείου και fee for service που είναι μια απαρχαιωμένη μέθοδος τιμολόγησης μεταξύ ιδιωτικών ασφαλιστικών και νοσοκομείων.
Νομίζω εκεί πρέπει κατά κύριο λόγο να ρίξουμε το βάρος μας, γιατί αν δεν δούμε τα θεμελιώδη, τη σχέση μεταξύ ασφαλιστικών εταιρειών και παρόχων υπηρεσιών υγείας, τα πράγματα στην υγεία δεν θα διορθωθούν, στο βαθμό που θέλουμε όλοι, ώστε να μιλήσουμε για μια διπλάσια ή τριπλάσια αγορά υγείας. Πάρα πολύ εύκολα μπορεί να πάει στην Ελλάδα, γιατί, όπως είπα, τα χρήματα βγαίνουν από τις τσέπες μόνον που κατευθύνονται σε λάθος χώρο».
Για ανταγωνισμό στην υγεία και τις ασφάλειες αυτοκινήτου
Ο κ. Καντώρος έθεσε ζήτημα ελλείμματος ανταγωνισμού, αναφερόμενος στις υπηρεσίες υγείας όπου είπε ότι «η ψαλίδα έχει ανοίξει με 2,5 ομίλους που παρέχουν υπηρεσίες και 10 ασφαλιστικές οι οποίες αγοράζουν».
Καταδίκασε τις αθέμιτες πρακτικές αλλά σημείωσε ότι στα προϊόντα χαμηλής διαφοροποίησης όπως είναι οι ασφάλειες αυτοκινήτου σύμφωνα με έρευνες, ποσοστό 40% των ασφαλειών περίπου από το 2030 και μετά, θα είναι ενσωματωμένο «πακέτο» μαζί με την αγορά ή leasing του προϊόντος και οι συνεπώς οι διαμεσολαβητές πρέπει να αξιοποιούν τις πλατφόρμες και να δίνουν προσοχή εκεί που ο άνθρωπος είναι αναντικατάστατος, δηλαδή στην ανθρώπινη επαφή.