του Αιμίλιου Νεγκή
Πλήρη πρόσβαση όλων των ασθενών στα νέα, καινοτόμα φάρμακα υποσχέθηκε δημοσίως ο Ανδρέας Ξανθός την περασμένη εβδομάδα. Αναρωτιέμαι όμως: υπάρχει κάποιος στο υπουργείο Υγείας που να έχει μελετήσει πόσα νέα φάρμακα έρχονται τα επόμενα χρόνια και πόσα χρήματα απαιτούνται για να καλυφθεί η χορήγησή τους;
Δυστυχώς, είμαι σε θέση να γνωρίζω πως δεν έχει γίνει κανενός είδους προετοιμασία. Εκείνο, δε, που δεν γνωρίζει τόσο ο κ. Ξανθός (που μοιράζει υποσχέσεις με παλαιοκομματική ευκολία) όσο και οι επιτελείς του, είναι ότι βρισκόμαστε σε μία εξαιρετικά, κρίσιμη περίοδο για την ανάπτυξη νέων φαρμάκων.
Τα συμπεράσματα πρόσφατης μελέτης της εταιρείας IMS για την πορεία της παγκόσμιας αγοράς φαρμάκων μέχρι το 2020, είναι πολύ ανησυχητικά για την Ελλάδα:
– Μέχρι το τέλος της δεκαετίας αναμένεται να κυκλοφορήσουν 225 νέα σκευάσματα. Δηλαδή, κατά μέσο όρο 54 κάθε χρόνο!
– Περίπου το 1/3 αυτών θα αφορούν τη θεραπεία διάφορων μορφών καρκίνου ενώ 75 σκευάσματα την αντιμετώπιση σπάνιων παθήσεων.
– Οι συνολικές πωλήσεις φαρμάκων παγκοσμίως θα φθάσουν το 1,4 τρις δολάρια, αυξημένες περίπου κατά 350 δις σε σχέση με φέτος. Αύξηση η οποία οφείλεται και στην κυκλοφορία των νέων σκευασμάτων.
Επανέρχομαι στο αρχικό μου ερώτημα: Υπάρχει κάποιο σχέδιο για το πως η Ελλάδα θα ανταπεξέλθει οικονομικά στην κυκλοφορία τόσων νέων σκευασμάτων σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα; Την ώρα, μάλιστα, που λόγω μνημονίου οι δαπάνες του ΕΟΠΥΥ για φάρμακα θα μείνουν σταθερές τουλάχιστον μέχρι το 2018;
Δεν χρειάζεται να έχει κανείς διδακτορικό στη φαρμακο-οικονομία για να αντιληφθεί ότι τα πράγματα είναι δύσκολα. Άλλωστε, ανάλογα προβλήματα αντιμετωπίζουν όλες οι χώρες, ακόμη και πιο πλούσιες. Όσα χρήματα και να έχουν διαθέσιμα, το πρώτιστο μέλημά τους είναι αυτά να πιάνουν τόπο.
Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι όλες οι χώρες έχουν δημιουργήσει κάποιον φορέα αξιολόγησης των νέων φαρμάκων και ιατρικών συσκευών και μηχανημάτων. Όλες οι χώρες έχουν θεσπίσει διαφανείς κανόνες αξιολόγησης, οι οποίοι θέτουν τα θεμέλια για να γίνουν διαπραγματεύσεις με τις φαρμακοβιομηχανίες και τις εταιρείες ιατρικού εξοπλισμού.
Εμείς εδώ ζούμε στη μιζέρια μας. Λόγω του μνημονίου, φτιάξαμε προ 3 ετών επιτροπή διαπραγματεύσεων αλλά αυτή δεν υποστηρίχτηκε ούτε από το υπουργείο Υγείας ούτε τον ΕΟΠΥΥ. Η θητεία των μελών της έληξε άδοξα τον Απρίλιο και έκτοτε ακούμε συνεχώς υποσχέσεις ότι το θέμα είναι στις βασικές προτεραιότητες της κυβέρνησης. Φανταστείτε και να μην ήταν…
Ακόμη όμως και να οριστεί νέα επιτροπή, είναι αβέβαιη η επιτυχία της, εφόσον όπως είπαμε δεν υπάρχει αυτός ο φορέας αξιολόγησης. Εκεί λοιπόν πρέπει να ρίξει το βάρος ο κ. Ξανθός και ας αφήσει τα παχιά λόγια προς τους ασθενείς. Από αυτά χορτάσαμε…
Υ.Γ. Εδώ και 2 εβδομάδες, υπάρχει έλλειψη αυξητικής ορμόνης στο νοσοκομείο Παίδων Αγλαϊα Κυριακού και εκατοντάδες παιδιά και οι γονείς τους από όλη τη χώρα αγωνιούν για το μέλλον. Το πρόβλημα είχε παρουσιαστεί ξανά το Σεπτέμβριο και το είχαμε αναδείξει. Τότε το υπουργείο Υγείας έδωσε μία προσωρινή λύση, καλύπτοντας τις ανάγκες από το γειτονικό Αγία Σοφία. Παράλληλα, μας είχε υποσχεθεί ότι επίκειται μόνιμη λύση του προβλήματος. Ιδού η Ρόδος λοιπόν κύριε Ξανθέ…
