της Δήμητρας Λύχρου, προέδρου του Δ.Σ της ΕΕΑΕ*
Απο τις Βιβλικές φωτιές του 2007, οπου 2.500.000 στρέμματα δάσους και καλλιεργειών έγιναν στάχτη μαζί με 77 ανθρώπους, από την καταστροφική πυρκαγιά στο Μάτι το 2018 με τους 102 νεκρούς, τους 150 τραυματίες και τα 15.000 καμένα στρέμματα, μέχρι και το φετεινό καλοκαίρι με τις 60 κάθε μέρα πυρκαγιές, όπου κάηκαν, σύμφωνα με υπολογισμούς των δορυφορικών συστημάτων, 508.000 στρέμματα στην Εύβοια, 110.000 στην Ηλεία, 100.000 στα Βίλια και την Κερατέα, 85.000 στην Αττική, έχουν ήδη καταστραφεί 3.500 σπίτια και επιχειρήσεις.
Δεν τα αναφέρουμε σαν μία οδυνηρή στατιστική καταγραφή, αλλά, στο μέτρο που επαγγελματικά μας αφορά, για να πούμε οτι από αυτά τα πρόσφατα καμένα, μόλις τα 785 ήταν ασφαλισμένα.
Και με αυτή την διαπίστωση ξεκινάει η ατελέσφορη αναζήτηση της αιτίας, που οι περιουσίες δυστυχώς παρά τις φωτιές τις πλημμύρες και τους σεισμούς, παραμένουν ανασφάλιστες στη χώρα μας.
Οι προτάσεις που έχουν γίνει προς την Πολιτεία για να θεσπιστούν κίνητρα είναι πολλές, όπως αντίστοιχες είναι και οι ανέξοδες υποσχέσεις που έχουν δοθεί από την Πολιτεία διαχρονικά.
Ομως η έλλειψη κινήτρων δεν είναι ο κύριος λόγος που ο κόσμος δεν ασφαλίζει το σπίτι του ή το μαγαζί και την επιχείρησή του. Αλλωστε ελάχιστη θα ήταν η φορολογική ελάφρυνση έτσι όπως συζητείται η πρόταση.
Θεωρούμε οτι το πρόβλημα υπάρχει στην προβολή, στην παρουσίαση και στην ανάδειξη της σπουδαιότητας και της αναγκαιότητας της ασφάλισης αυτής, και στην προτεραιότητα που ποτέ δεν έδωσε η Ασφαλιστική αγορά στον κλάδο αυτόν.
Και το πρόβλημα το έχει η πλευρά μας. Διαμεσολάβηση και Εταιρείες.
Γενιές ασφαλιστικών συμβούλων γαλουχήθηκαν στην πώληση ασφαλιστηρίων Ζωής, με διαγωνισμούς, ταξίδια και bonus και γενιές ανεξάρτητων πρακτόρων αναλώθηκαν στο παρελθόν στην πώληση συμβολαίων αυτοκινήτων
και μόνον.
Εύκολο είναι αυτό να αλλάξει και θα αλλάξει , αρκεί όλοι μας να αναδείξουμε τις πραγματικές ανάγκες των πολιτών, να δώσουμε την προτεραιότητα που τους πρέπει και να επιδιώξουμε να τις καλύψουμε, δείχνοντάς τους πόσο απλό και ελάχιστα κοστοβόρο είναι.
Και ας μην πάμε στα ταξίδια που μας υπόσχονται!
*από το περιοδικό διασφαλίζω, Τεύχος #43