Νίκος Σακελλαρίου
Ένα νέο φαινόμενο υπασφάλισης διαμορφώνεται το τελευταίο διάστημα στον πολύπαθο κλάδο αυτοκινήτου.
Μείωση στα μεικτά ασφαλιστήρια καταγράφεται στο σύνολο των εταιρειών το β’ εξάμηνο 2024 σύμφωνα με ρεπορτάζ του IW σε επιλεγμένους ασφαλιστικούς συμβούλους και διαμεσολαβητές. Η μείωση διαφοροποιείται από εταιρεία σε εταιρεία και παρά τα δελεαστικά προγράμματα των ασφαλιστικών εταιρειών αλλά και των εναλλακτικών τρόπων πληρωμής τους, οι ασφαλισμένοι στρέφονται προς πιο απλά προγράμματα και με τις μικρότερες δυνατές καλύψεις. Ταυτόχρονα συνεχίζεται η στροφή προς ασφαλιστικά προγράμματα ΕΠΥ , η οποία είχε περιοριστεί μέχρι πριν μερικά χρόνια.
«Φθηνές» ασφαλίσεις ακόμη και για νέα και ακριβά αμάξια
Η αναζήτηση φθηνών προγραμμάτων ασφάλισης αποδίδεται στην λανθασμένη νοοτροπία που επικρατεί εδώ και δεκαετίες που δίνει έμφαση στο φθηνό –υποχρεωτικό- ασφάλιστρο ανεξάρτητα από το είδος του αυτοκινήτου. Όπως μας ανέφεραν εταιρείες πωλήσεων αυτοκινήτων, οι premium brands έχουν αποκλειστικές συνεργασίες με συγκεκριμένες εταιρείες ενώ τα πιο φθηνά μοντέλα έχουν ελεύθερες συνεργασίες. Όταν αναφέρουν πιο φθηνά μοντέλα, εστιάζουν σε αυτοκίνητα από 18.000-38.000 ευρώ που αποτελούν την πλειονότητα της αγοράς. Και εδώ συμβαίνει το παράδοξο. Με ‘έκρηξη’ των πωλήσεων νέων αυτοκινήτων από το 2020 έως σήμερά, η ασφαλιστική παραγωγή αυξάνεται σωρευτικά σε μονοψήφιους αριθμούς.
Αυτό σημαίνει ότι ή οι ασφαλισμένοι αναζητούν τα φθηνότερα ασφάλιστρα για νέα αυτοκίνητα ή ότι οι εταιρείες μειώνουν ασφάλιστρα. Επειδή το δεύτερο, δεν συμβαίνει πλέον μετά την αύξηση των ζημιών στα τεχνικά αποτελέσματα τα τελευταία χρόνια, οι πελάτες στρέφονται προς φθηνότερα ασφάλιστρα όπου τα βρουν. Όμως, οι ασφαλιστικές εξακολουθουν να πληρώνουν την κατεύθυνση που έδωσαν δεκαετίες τώρα για φθηνά ασφάλιστρα. Ακόμη θυμόμαστε διαφήμιση που ο ασφαλισμένος , δήλωνε «σκασμένος» γιατί πλήρωσε παραπάνω ασφάλιστρα, ωσάν δηλαδή να είχε καταστραφεί επειδή πήγε σε μία καλύτερη κάλυψη.
Το πλέον τραγελαφικό είναι ότι αναζητούν φθηνά ασφάλιστρα και αγοραστές ακριβών αυτοκινήτων , αντί για να κάνουν το εύλογο, να αναζητήσουν υψηλότερες και καλύτερες καλύψεις. Χαρακτηριστικά, μας αναφέρθηκε περίπτωση ασφαλισμένου με αγορά νέου αυτοκινήτου (γερμανικής προέλευσης) αξίας 50.000 που ζητούσε να μειωθεί το εξαμηνιαίο συμβόλαιο ή να του βρουν κάτι φθηνό. Πιο χαρακτηριστική περίπτωση οικονομικού παραλογισμού δεν υπάρχει.
Βέβαια, δεν θα πρέπει να παραλείψουμε ότι σε παλαιότερα μοντέλα χαμηλής ασφαλιστικής αξίας (μέχρι 5.000 ευρώ), οι πελάτες προσανατολίζονται σε φθηνές ασφαλίσεις είτε θεωρώντας ότι δεν αξίζει κάποια υψηλότερη ασφαλιστική κάλυψη είτε γιατί δεν υπάρχουν εισοδήματα να την υποστηρίξουν. Πρόκειται για περιπτώσεις ασφάλισης ηλικιωμένων οδηγών – κατόχων ή για δεύτερα ή τρίτα αυτοκίνητα περιορισμένης χρήσης.
Επαγγελματικά και ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα
Μία άλλη κατηγορία που αναζητεί φθηνά ασφάλιστρα είναι τα επαγγελματικά (κάθε είδους) που κατευθύνεται από την ψευδαίσθηση του χαμηλού κόστους και βέβαια οι εταιρείες με τα ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα οι οποίες αναζητούν ακόμη τις χαμηλότερες ασφαλίσεις παρά το γεγονός ότι ο κίνδυνος ζημιάς είναι μεγαλύτερος.
