[starbox]
Το μείζον θέμα της ασφάλισης των πλοίων και των επιβατών τους ανέδειξε το τραγικό συμβάν με το Norman Atlantic, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου προς κάθε αρμόδιο της ελληνικής επικράτειας (ασφαλιστικές, λιμεναρχεία, εποπτική αρχή και φορείς της ασφάλισης) για την προσοχή που οφείλει να επιδεικνύει στις ναυτασφαλίσεις.
Μέχρι σήμερα (υπάρχουν και σχετικές αναφορές – καταγγελίες –) που μιλούν για ελλειμματική κάλυψη των κινδύνων, ερμηνεία της νομοθεσίας κατά βούληση και εξατομικευμένες ελεγκτικές διαδικασίες κατά περίπτωση και πολλά άλλα σχετικά που φανερώνουν την επικράτηση πολλών και διαφορετικών ταχυτήτων στον τομέα της ασφάλισης σκαφών που μεταφέρουν επιβάτες.
Σε κάθε ατύχημα, όλα αυτά, που προφανώς συμβαίνουν με μοναδικό σκοπό την μείωση του κόστους του ασφαλίστρου, αποδεικνύονται ολέθρια, καθώς τότε διαπιστώνεται η αξία της σωστής ασφάλισης και φυσικά η πολύτιμη βοήθεια που προσφέρει σε ιδιοκτήτες και επιβαίνοντες.
Στην Ελλάδα. και λόγω της έντονης εποχικότητας του τουρισμού, παρατηρήθηκε πολλές φορές – και συνεχίζεται – το φαινόμενο των υποασφαλισμένων πλοιαρίων που μεταφέρουν τουρίστες με μεγάλο κίνδυνο, καθώς σε περίπτωση που συμβεί κάτι δε θα μπορέσει να καλυφθεί σωστά και ενδεχομένως να αναζητηθούν ευθύνες για την υποασφάλιση οι οποίες και θα αποδοθούν από την δικαιοσύνη. Είναι σαφές, ότι στις ναυτασφαλίσεις δε χωρούν εκπτώσεις και οι ερμηνείες, οι εκπτώσεις, και οτιδήποτε άλλο που επιχειρεί να εξηγήσει την νομοθεσία και τις ευρωπαϊκές ρήτρες, αποτελούν ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια των εταιρειών που ασχολούνται με τον κλάδο, τους ιδιοκτήτες πλοίων και κάθε άλλο εμπλεκόμενο (θεσμικό φορέα, ασφαλιστή, κράτος εποπτική αρχή κ.α) στον τομέα της ασφάλισης ενός πλοίου.
Μεγάλη ευθύνη που πρέπει να αποδοθεί έχουν και οι εταιρείες που εν γνώση τους κάνουν “εκπτώσεις” στους όρους ασφάλισης, ακολουθώντας το γνωστό φθηνοί στο αλεύρι και ακριβοί στα πίτουρα.