Τραγικές οι συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι χρονίως πάσχοντες κατά τη διαδικασία χορήγησης βιολογικών παραγόντων.Συνεχείς οι παρεμβάσεις της Ελληνικής Εταιρείας Αντιρευματικού Αγώνα, προκειμένου να τηρηθούν τα διεθνή πρότυπα.
Με το φόβο να βγουν σε χειρότερη κατάσταση από αυτήν που μπήκαν στο νοσοκομείο, ζουν εκατοντάδες χρονίως πάσχοντες που υποβάλλονται σε περιοδική ενδοφλέβια έγχυση των φαρμάκων τους σε δομές του ΕΣΥ.
Οι εικόνες που εξασφάλισε το Virus, από τη διαδικασία χορήγησης βιολογικών παραγόντων σε ρευματοπαθείς στο ΓΝ Ευαγγελισμός, μιλούν από μόνες τους… Οι ασθενείς που βλέπετε δέχονται τη θεραπεία τους ακίνητοι πάνω σε ξύλινες καρέκλες για 2 έως 8 ώρες, μέσα σε ένα κοινό θάλαμο νοσηλείας μαζί με άλλους ασθενείς, με περιστασιακή παρουσία γιατρών.
«Στους θαλάμους αυτούς νοσηλεύονται ασθενείς κι εμείς που κάνουμε ημερήσια νοσηλεία μπαίνουμε έξτρα κάθε Τρίτη και Πέμπτη» εξηγεί στο Virus, η Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Αντιρευματικού Αγώνα (ΕΛΕΑΝΑ), Αθανασία Παππά. «Οι γυναίκες υποβάλλονται σε ενδοφλέβια χορήγηση σε έναν θάλαμο με 6 κρεβάτια και οι άνδρες σε έναν άλλο μικρότερο θάλαμο με 4 κρεβάτια» σημειώνει.
Σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα, οι ελάχιστες απαιτήσεις που γίνονται αποδεκτές για την ορθή, ασφαλή και οικονομική χορήγηση των βιολογικών παραγόντων προϋποθέτουν καταρχήν την ύπαρξη ξεχωριστής Μονάδας Ημερήσιας Νοσηλείας (ΜΗΝ), με ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό για την παρασκευή και χορήγηση των ενδοφλέβιων φαρμάκων, καθώς και για την έγκαιρη διάγνωση/αντιμετώπιση του επείγοντος. Η Μονάδα αυτή, θα πρέπει επιπρόσθετα να διαθέτει κλίνες ή ανάκλιντρα για την άνετη και ασφαλή χορήγηση των φαρμάκων καθώς και εξοπλισμό αντιμετώπισης επείγοντος (καταπληξία, εμβολή, ανακοπή κ.λ.π.) όπως συλλογές διασωλήνωσης, καθετηριασμού μεγάλων αγγείων, παροχές οξυγόνου, μάσκες θετικής πίεσης.
Η παρασκευή των διαλυμάτων ιδανικά πρέπει να γίνεται στο χώρο του φαρμακείου, σε ειδικό εργαστήριο παρασκευής των διαλυμάτων, προκειμένου να χορηγείται η σωστή δόση ανά ασθενή, ενώ σε περίπτωση πλεονάζοντος φαρμάκου αυτό θα πρέπει να χρησιμοποιείται και για άλλο ασθενή.
Οι κίνδυνοι από τη μη τήρηση των προαναφερόμενων κανόνων είναι πολύ σοβαροί για τους χρόνιους ασθενείς που υποβάλλονται σε ενδοφλέβια έγχυση των φαρμάκων τους, ενώ δεν θα πρέπει να λησμονά κανείς και τη μεγάλη ταλαιπωρία που υφίστανται όταν αντί να βρίσκονται ξαπλωμένοι, κάθονται σε μια σκληρή και άκαμπτη καρέκλα.
«Κάνοντας έναν βιολογικό παράγοντα έχουμε ανοσοκαταστολή, οπότε είναι πάρα πολύ εύκολο να κολλήσουμε ένα μικρόβιο από τους άλλους ασθενείς και αντί να πάμε καλύτερα, να βγούμε από το νοσοκομείο χειρότερα. Επίσης, υπάρχουν περιπτώσεις όπου μπορεί ο ασθενής να κάνει αλλεργικό σοκ μετά από την έγχυση του βιολογικού παράγοντα. Τι γίνεται όταν δεν υπάρχει το ιατρικό προσωπικό από πάνω σου ή οι κατάλληλες συνθήκες;» λέει η κ. Παππά. «Την ίδια στιγμή, είναι πάρα πολύ μεγάλη η ταλαιπωρία για τον ασθενή, ειδικά γι’ αυτούς που κάνουν τις θεραπείες που διαρκούν 6-7 ώρες. Μετά από 1-2 ώρες ο οργανισμός αρχίζει να πέφτει και δεν έχουν πουθενά να ξαπλώσουν» προσθέτει.
Η ΕΛΕΑΝΑ είχε κάνει παρέμβαση για το θέμα τον περασμένο Ιούλιο στον απελθόντα υπουργό Υγείας, ζητώντας καταρχήν να μπουν 4 ανάκλιντρα (ειδικές καρέκλες) στο θάλαμο και να μάθει πότε θα δημιουργηθεί η ΜΗΝ στον Ευαγγελισμό. Ο Παναγιώτης Κουρουμπλής είχε δείξει τότε ευαισθησία, ενώ ο Διοικητής του Νοσοκομείου είχε υποσχεθεί ότι στις αρχές Αυγούστου θα είχαν μπει οι ειδικές καρέκλες και θα ξεκίναγαν οι εργασίες για να φτιαχτεί η Μονάδα. Παρά ταύτα, δεν υπήρξε καμία κίνηση προς αυτή την κατεύθυνση κι έτσι έγινε δεύτερη παρέμβαση από την ΕΛΕΑΝΑ.
«Ειδοποίησα ότι δεν έχει γίνει τίποτα για να λάβω την απάντηση ότι τέλος Αυγούστου θα έχει τακτοποιηθεί. Πήγα πριν από 2 εβδομάδες να κάνω τη δική μου έγχυση και είχαν μπει 2 ανάκλιντρα αντί για 4 που μας είχαν υποσχεθεί και τα οποία δεν χωράνε στο θάλαμο (δες δεξιά φωτό), ενώ δεν είχε γίνει τίποτα για τη Μονάδα. Ξαναπήρα τηλέφωνο και δεν πήρα καμία απάντηση. Το μόνο που μας είπαν είναι ότι δεν υπάρχει χώρος στο νοσοκομείο» λέει η Πρόεδρος της ΕΛΕΑΝΑ.
«Δεν είναι μόνο ο Ευαγγελισμός. Είναι παντού. Η Σύρος για παράδειγμα δεν έχει νοσοκομείο. Στη Ρόδο πάλι δεν έχουν ρευματολογικό τμήμα. Πλέον οι ρευματοπαθείς προσεγγίζουν τα 2,5 εκατομμύρια στην Ελλάδα και ο αριθμός όσων κάνουν βιολογικούς παράγοντες όσο πάει και αυξάνονται. Δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο αυτή η κατάσταση!» τονίζει η κ. Παππά και ζητά να δοθούν επιτέλους εγγυήσεις για τη δρομολόγηση της δημιουργίας εξειδικευμένων τμημάτων στα νοσοκομεία και ειδικών μονάδων εγχύσεων – βάσει ευρωπαϊκών προδιαγραφών – για τα άτομα με ρευματολογικά φλεγμονώδη νοσήματα.
ΠΗΓΗ: virus.com.gr