της Ελενας Ερμείδου
Η χρηματαποστολή ήταν ασφαλισμένη καλά, με ένα μόνο φαρδίνι* θα επιβαρυνθούν τα ασφάλιστρα, κανείς δεν θα καταλάβει τίποτα και το βάρος είναι ασήμαντο για τους ασφαλισμένους, η ασφαλιστική δεν βγαίνει χαμένη, είπαν στην περίφημη μαύρη κωμωδία, πιο χαρακτηριστική και διάσημη ταινία των στούντιο Ιλινγκ, στην “Συμμορία των Πέντε“, οι Αλεκ Γκίνες, Πίετερ Σέλερς, Ντάνι Γκρίν, Χέρμπερτ Λαμ, Σέσιλ Πάρκερ στην Κέϊτι Τζόνσον για να μην μαρτυρήσει στην Αστυνομία την αριστουργηματική κλοπή.
Η πανέξυπνη μαύρη κωμωδία του 1955, που απέσπασε δύο βραβεία, μέσα από την τέλεια ψυχρότητα την οποία όμως διαπερνά ένα έντονο έξυπνο χιούμορ μας μαρτυρά ότι η ασφαλιστική απάτη υπήρχε στην κουλτούρα των ανθρώπων και μάλιστα και στην χώρα που έχουν οι ασφάλειες ιστορία, την Βρετανία.
Η κουλτούρα, ο τρόπος σκέψης κληρονομείται, φαίνεται και από τις ημέρες, παίρνοντας, όμως άλλη μορφή.
Και, ενώ όλα ήταν στημμένα άψογα, αριστοτεχνικά, “Η Συμμορία των Πέντε” δεν υπολόγισε την ανθρώπινη συμπεριφορά.
Στην ήμερες μας έχει αποκτήσει μεγαλύτερες διαστάσεις. Τα μηχανήματα και τα λογισμικά που “σκανάρουν’ την απάτη, αλλά και η ελεύθερη ροή δεδομένων που αποφάσισε η ΕΕ και συζητήθηκε στο περιθώριο του Συνεδρίου των Αντασφαλειών το 2017 στην Υδρα μεταξύ των δημοσιογράφων του Insurance World και τoυ ομιλητή της Insurance Europe θα μπορέσεουν άραγε να μπλοκάρουν και να ελέγξουν την ανθρώπινη συμπεριφορά; ποια θα είναι τα όρια ελέγχου και με ποιες οι συνέπειες;
*(παλαιότερο αγγλικό κέρμα ισοδύναμο με το 1/4 τής πένας ή το 1/48 τού σελινίου, το οποίο κόπηκε για πρώτη φορά στη Σκωτία από τον Αλέξανδρο Γ‘)
H αριστουργηματική για ύφος της ταινία προβάλλεται στον ιστορικό κινηματογράφο ΒΟΞ
