Πολλά τα κακώς κείμενα στην ασφαλιστική αγορά και στην ασφάλιση υγείας, εγγενή και μη εγγενή. Στην σκιά της κουρτίνας πολλά τα λόγια που γίνονται, αν ανοίξει η κουρτίνα, στο άπλετο φως, όλοι ψάχνουν να βρουν μέρος να κρυφτούν. Δεν θέλουν να χαλάσουν, λένε τις σχέσεις τους και αφήνουν το πρόβλημα να διαιωνίζεται. Για αυτό και συμφωνούν με τον ‘εχθρό’.
Η διάθεση των ανθρώπων που έχουν αναλάβει να εκτελέσουν ένα έργο ποικίλλει ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία τους. Ναι, αλλά πώς να χαρακτηρίσουμε την κομπορρημοσύνη αυτή που διευκολύνει την ανοχή στο κακό; Τι να πούμε μετά για ασφαλιστική συνείδηση;
Ο Ανασφάλιστος, παρών, τώρα ψάχνει να βρει μία λογική απάντηση ή καλύτερα, μία υγιή δικαιολογία, γιατί η απάντηση ‘δεν θέλω να χαλάσω τις σχέσεις μου’ όταν το σκοινί που πατάς έχει φθαρεί και είναι έτοιμο να σπάσει να πέσεις, δεν είναι απάντηση.
Πιστεύετε ότι αν δώσει κάποιος μία λάθος εικόνα στην αγορά, ή δεν τοποθετείται με ειλικρίνεια, ή αν δεν επιδιώξει πλήρη διαφάνεια, αυτός ο κάποιος θα ενισχύσει την κυριαρχία του στην αγορά;
Είναι αυτό εξαπάτηση του ίδιου μας του εαυτού ή όχι; Διότι ενόσω υποδυόμαστε ρόλους για να μην χαλάσουμε τις σχέσεις φιλοτεχνώντας για τόσο μεγάλο διάστημα μία άλλη όψη του χαρακτήρα μας, αυτά τα νέα χαρακτηριστικά ενσωματώνονται στο φρόνημα μας.
Μία από τις ασφαλιστικές που διακρίθηκε πραγματικά για την συνέπεια της απέναντι στα προβλήματα υγείας είπε σε συνέντευξη που θα διαβάσετε σύντομα είπε «θέλω να ελπίζω πάντως πως τα φαινόμενα προκλητικής αμετροέπειας που βιώνουμε την τελευταία διετία από τους ιδιωτικούς πάροχους υγείας θα περιοριστούν και καμία από τις δύο πλευρές δεν θα αναγκαστεί να καταφύγει σε μέτρα ακραίου χαρακτήρα. Άλλωστε κάτι τέτοιο θα ήταν επιβλαβές και για τους δύο, αλλά κυρίως για το καταναλωτικό κοινό.».
Αν τα προβλήματα δεν λυθούν ή δεν ξεκινήσουν να λύνονται με πειστικό τρόπο, χαλώντας, τις σχέσεις ο Ανασφάλιστος φοβάται ότι θα έχουμε άσχημες εξελίξεις .