Τι μπορεί να κάνει αύριο η ασφαλιστική αγορά

Οποιος απαντά στο ‘γιατί’, μπορεί να αντιμετωπίσει και το οποιοδήποτε ‘πως’. Οταν οι απαντήσεις στο ‘γιατί’ είναι είναι ασαφείς και περίπλοκες, τότε το ‘πως’ δεν αντιμετωπίζεται.

Πριν περίπου δέκα χρόνια η αγορά πανηγύριζε γιατί με τις μεταρρυθμίσεις που θα γίνονταν θα έπαιρνε μεγάλο μερίδιο από τις συντάξεις. Τελικά δεν πήρε τίποτα. Λίγους μήνες πριν, για να μην μακρυγορούμε πόνταρε στις συμπράξεις μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα στην υγεία. Δεν έχει γίνει τίποτα ουσιαστικό. Λίγες ημέρες πριν έχασε και την μεγάλη ευκαιρία με τον νομοσχέδιο για τις φυσικές καταστροφές.

Ο πήχυς με την Φερεγγυότητα ΙΙ μπορεί να ανεβαίνει, χρησιμοποιώντας και τα μεταβατικά μέτρα, δεν ανεβαίνει όμως ο πήχυς του ΑΕΠ, παραμένει κολλημένος. Θυμάστε τι λέγατε; τώρα που ήρθε η Φερεγγυότητα ΙΙ και θα έχουμε υψηλά κεφαλαιακά αποθέματα, θα βγούμε με άλλο πρόσωπο στην αγορά. Σήμαινε αυτό, αύξηση παραγωγής, μεγαλύτερη συμμετοχή της ασφαλιστικής αγορα στο ΑΕΠ της χώρας. Αυτό δεν έγινε, η συμμετοχή εδώ και 20 χρόνια είναι πάνω – κάτω στα ίδια επίπεδα.

Γιατί μάλλον ο κόσμος δεν έχει πεισθεί για την αναγκαιότητα της ασφάλισης και μάλλον γιατί οι κυβερνήσεις ζητούσαν να βρουν κάτι άλλο, συνομιλώντας με την ΕΑΕΕ.

Η ευτυχία που φαντάζονταν η αγορά ότι θα έφερνε η Φερεγγυότητα ΙΙ δεν παρέμεινε για πολύ, ήταν πολύ εύθραυστη.  Να πούμε και το άλλο; μπορεί το φαινόμενο της ΑΣΠΙΣ να χτύπησε τον κλάδο, όπως βολευόμαστε να ακούμε, όμως το αντίτιμο που δίνουμε για να αγοράσουμε κάτι δεν υπολογίζεται με βάση την καταγωγή ή το παρελθόν αλλά με βάση την πραγματική αξία του προίόντος.

Εκτός της Φερεγγυότητας ΙΙ, ψάχνει η αγορά να διαμορφώσει την αξία, διορθώνοντας τα αδιόρθωτα λάθη της. Μπορούμε όμως να πετύχουμε κάτι αύριο, αρκούμενοι να κάνουμε σήμερα κάτι, λίγο καλύτερα από χτες;  Αυτό θα το αποκαλούσα ΦΙΛΟΔΟΞΙΑ.

Οι μεγάλες αυτές ιδέες απέτυχαν. Μήπως χρειάζεται να γίνουν αλλαγές για να πετύχουν οι μικρότερες ιδέες και σχέδια άλλα;