Καμπάνες χτυπάν για ασφαλιστές από τους ορίζοντες

Δεν σίγησαν ποτέ, οι καμπάνες, όμως τώρα ηχούν και από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Εμείς, και η στήλη του Ανασφάλιστου τις ακούμε κάθε ημέρα, ο ήχος να  περνά όλο και πιο δυνατά, ο ήχος αντηχεί παντού, πώς γίνεται να μην φτάνει στα αυτιά τους;

Τι είδους εμπόδια παρεμβάλλονται ανάμεσα τους και δεν ακούν τίποτα; Μα ούτε τα καλέσματα; Μήπως, φταίει η αλλαγή φρουράς; Μήπως κάτι δεν γίνεται σωστά; Οπως και να γίνεται όμως, γιατί αφήνουν πίσω τους δείγματα ότι πάνε κόντρα στον νόμο, και ποιους δεν θα συνέφερε; Γιατί εδώ έχουμε να κάνουμε με το συμφέρον ενός συνόλου.

Πέρασε ένας χρόνος. Ο καθένας από το Σύνδεσμο κατάλαβε αυτά που ήθελε να καταλάβει. Ο Σύνδεσμος όμως, κλείνει το έτος χωρίς να έχει καταφέρει να παράξει το έργο που θα έπρεπε. Αρα τώρα όλοι καταλαβαίνουν ότι έχασαν. Πάει διαφορετικά; Σε αυτές τις περιπτώσεις αν δεν μπορείς να δεις πιο πέρα από την μύτη σου, χάνεις και την ακοή σου, οπότε όσο και να φωνάζει ο κλάδος, εσύ ακούς επιλεκτικά.

Τα πράγματα περιπλέκονται,όταν ανακατεύονται και οικονομικές διαφορές, υπογραφές, ενστάσεις περί δημοκρατικότητας, άρνησης παράδοσης ταμείου και αρχειακού υλικού.

Μα γιατί να γίνονται όλα αυτά, όταν για χρόνια όλοι του κλάδου πιστεύουν ότι το συμφέρον τους συμβαδίζει με το συμφέρον του κλάδου; πλησιάζει ο καιρός αλλαγής ονομάτων. Καμία συζήτηση περί τούτου ή θα συνεχίσουμε να ακούμε ακόμα και περί άρνησης παράδοσης κωδικών ηλεκτρονικών υπολογιστών;