Ποιους επιλέγουν για συνεργασία οι ασφαλιστικές

της Ελενας Ερμείδου

Ποιους πιστεύετε ότι θέλουν για συνεργάτες οι ασφαλιστικές, ήταν το ερώτημα που απηύθεινε το IW σε κύκλους της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης.

Θα περίμενε κανείς να ακούσει ότι οι ασφαλιστικές θέλουν να επιλέγουν συνεργασίες με μεγάλα γραφεία ασφαλιστική διαμεσολάβησης.

Αντίθετοι με αυτή την άποψη στάθηκαν αρκετοί από τους κύκλους της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης, τονίζοντας ότι «οι ασφαλιστικές θέλουν σιγουριά, την σιγουριά αυτή δεν στην δίνει πάντα ένα μεγάλος, ένα μεγάλο γραφείο, καθώς μπορεί να τους πάρει τους πελάτες και να φύγει. Ο μικρός είναι πιο σίγουρος», τονίζουν.

«Βεβαίως όχι χωρίς κριτήρια’, συμπληρώνουν. Οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις έχουν ανεβάσει τον πήχυ ψηλά, και αναζητούν ανθρώπους με ποιοτικά χαρακτηριστικά, ανθρώπους με γνώση, ήθος και επαγγελματισμό καθώς και διάθεση για μάθηση.

Χωρίς να εκθέτουν ονόματα, αναφερόμενοι μεταξύ άλλων στις μεταφορές χαρτοφυλακίων, υπενθυμίζουν τα πεπραγμένα του παρελθόντος.

Καταλαβαίνουμε ότι έχει μία λογική αυτό, αλλά τίθεται ένα ακόμα ερώτημα και αυτό είναι πιο σοβαρό. Πόσο εύκολα οι μικροί επιβιώνουν σήμερα, όταν πρόσφατα πέρασαν μία άνευ προηγουμένου οικονομική κρίση, που διήρκεσε μία δεκαετία και σήμερα εισέρχονται σε μια ακόμα μεγαλύτερη οικονομική κρίση;

Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα που έχει κρατήσει κλειστή την λιανική για λόγους που με την λογική δεν εξηγούνται. Ομοίως με τους μικρούς επιχειρηματίες της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης, πόσοι μικροί επιχειρηματίες από την λιανική θα επαναλειτουργήσουν; Το χρήμα πρέπει να γυρνάει και να πηγαίνει σε χέρια που ‘πιάνουν’ την πραγματική οικονομία.

Πόσοι από τους μικρούς στην ασφαλιστική διαμεσολάβηση θα συνεχίζουν να  παραμένουν εκτός των μεγάλων γραφείων, γραφείων που παρέχουν στέγη, εξοπλισμό, τεχνογνωσία για να ενεργοποιήσουν ακόμα και πιθανά ανενεργά χαρτοφυλάκια, εκπαίδευση για να παραμείνουν στην αγορά;