Πώς θα πείσει η ασφαλιστική αγορά ότι ωρίμασε

Της Ελενας Ερμείδου

Ετος ορόσημο θα μείνει το 2019 για την ασφαλιστική αγορά. Στις 4 Οκτωβρίου 2019 αναμένονται ανακοινώσεις για το νέο σύστημα επικουρικής ασφάλισης. Στο νέο αυτό σύστημα θα συμμετέχει και η ιδιωτική ασφάλιση. Το όραμα της Ενωσης Ασφαλιστικών Εταιριών (ΕΑΕΕ) μετά από πολυετείς προσπάθειες γίνεται σιγά-σιγά πραγματικότητα. Επιτέλους η ΕΑΕΕ συνομιλεί με την Κυβέρνηση και η Κυβέρνηση  από την πλευρά της λαμβάνει πολύ σοβαρά υπ’ όψιν της ότι και όσα ακούει.

Ο δημόσιος τομέας συναντά και τα βρίσκει με τον ιδιωτικό τομέα και μάλιστα για θέματα που αφορούν το συνταξιοδοτικό σύστημα. Ότι πριν λίγο καιρό ήταν αδιανόητο και καταδικαστέο, σήμερα δικαίως κερδίζει έδαφος και πάει να εφαρμοστεί. Πολύτιμος χρόνος έχει χαθεί, ούτε συζήτηση για αυτό, η αγορά πάλευε με φαντάσματα και ιδεοληψίες, έπρεπε να είσαι εχθρός του σωστού για να είσαι στο σύστημα των αποφάσεων.

100 δισεκατομμύρια θα μαζέψουν τα ασφαλιστικά ταμεία στο πέρασμα της μίας γενιάς. Δεν είναι μόνο όμως η κυβέρνηση που θα πρέπει να κάνει γοργά βήματα για να γεφυρώσει το χάσμα που έχει δημιουργηθεί , είναι και η ασφαλιστική αγορά που θα πρέπει να πλησιάσει την κοινωνία, να δει τις ανάγκες των πολιτών, να εκπαιδεύσει και να ενημερώνει σωστά. Και δεν είναι να το λέει με δηλώσεις, δελτία τύπου και σε διάφορες εκδηλώσεις, είναι και να πραγματοποιήσει και αυτό θα φανεί κατά την παραγωγή και κατά την αποζημίωση.

Χρειάζονται νέα προϊόντα είπε ο κύριος Μητσοτάκης στην Γενική Συνέλευση της ΕΑΕΕ τον περασμένο Φεβρουάριο στο Μέγαρο Μουσικής. Το ίδιο ανέφερε και ο κος Μηταράκης κατά την ομιλία του στην 21^η Συνάντηση Ασφαλιστών & Αντασφαλιστών στην Υδρα.

Η αγορά τι έχει να πει επ’ αυτού; Εδώ δεν μιλάμε αποκλειστικά για προϊόντα που δίνουν έμφαση μόνο στην υιοθέτηση της νέας τεχνολογίας και αν θα λειτουργούν σε περιβάλλον IOS ή οτιδήποτε άλλο που συνηθίζουν να προβάλλουν οι ασφαλιστικές. Μιλάμε για προϊόντα που μπορεί να πείσουν την κυβέρνηση ότι ο κλάδος είναι έτοιμος και μπορεί να στηρίξει τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και να μεταφέρει τους κινδύνους στις αγορές.

Ένα πολύ σοβαρό θέμα είναι το κόστος. Δεν πάει να αυξάνονται τα συμβόλαια υγείας κάθε χρόνο με ρυθμούς που δεν μπορεί να βαστάξει ο ασφαλισμένος και ά-λογα, ούτε οι ασφαλισμένοι να ψάχνουν  να βρουν το δίκαιο τους στην γενική γραμματεία καταναλωτή.

Και ας μην ξεχνάμε και τις αποζημιώσεις. Οι έλεγχοι είναι σωστοί ώστε να εντοπιστούν τυχόν απάτες. Όταν όμως οι αποζημιώσεις δεν γίνονται όπως ορίζουν οι όροι των συμβολαίων και ψάχνουμε να βρούμε τρόπου για να μειώσουμε το ύψους της αποζημίωσης, τότε χάνεται η εμπιστοσύνη. Και για να ακριβολογώ, αυτή η τακτική δεν ισχύει για όλες τις ασφαλιστικές.

Ο διάλογος της ασφαλιστικής αγοράς, ναι  ξεκίνησε, θα χρειαστεί όμως μεγάλη και συνεχή προσπάθεια από την αγορά να κρατηθεί και να ανοίξει ακόμα περισσότερο.