Σε λίστα αναμονής η αγορά

της Έλενας Ερμείδου

Δεν είναι μία, δεν είναι δύο, δεν είναι τρεις οι φορές που η αγορά έφτασε προ των… πυλώνων, αλλά έμεινε έξω. Συζητήσεις υπήρξαν, τυπικές και άτυπες συναντήσεις, ανακοινώσεις. Τίποτα δεν έγινε, και η αγορά παρέμεινε στα δικά της. Οι ελπίδες και οι προσδοκίες τώρα αναβιώνουν, μπορεί και περισσότερο από ποτέ άλλοτε, με την έλευση της νέας κυβέρνησης.

Τα λόμπυ παίρνουν θέσεις. Μερικές φορές, δείχνουν όμως σαν να μην ξέρουν μέχρι πού μπορούν να φτάσουν και πού να σταματήσουν. Κάποιοι εμφανίζονται υπεραισιόδοξοι, σαν να μην έχουν υπολογίσει πολύ καλά το αύριο.

Κάποιοι δείχνουν πρόθυμοι να ακολουθήσουν το ρεύμα που οδηγεί στη μετεξέλιξη της ασφαλιστικής αγοράς, δεν φαίνεται όμως να έχουν καθαρές θέσεις και ξεκάθαρη βούληση. Κάποιοι δείχνουν να ξέρουν, και αυτοί είναι μετρημένοι.

Μεγάλες αλλαγές από τη μια στιγμή στην άλλη δεν μπορούν να γίνουν, γιατί θα κοστίσουν πολλά. Ας εξυγιάνουμε πρώτα το σύστημα της επικουρικής ασφάλισης, δίνοντας μόνο στους νεοεισερχόμενους την επιλογή μεταξύ ιδιωτικής ή δημόσιας ασφάλισης, για να μην καταρρεύσει το ασφαλιστικό τελείως, και μετά πάμε για το επόμενο βήμα, που θα είναι να κάτσουν όλοι οι φορείς, χωρίς εμμονές και ιδεοληψίες, να συζητήσουν για το νέο, ολοκληρωμένο μοντέλο ασφάλισης.

Υπάρχει πλεονάζουσα ασφαλιστική ύλη στις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα –στο προσκήνιο βρίσκονται η Υγεία και οι φυσικές καταστροφές. Όλοι συμφωνούν, με κάποιες διαφορές. Δεν έχουν προχωρήσει, γιατί κάποιοι υποστηρίζουν ότι η αγορά ιδιωτικής ασφάλισης έχει αφήσει, στην πραγματικότητα, το θέμα στο περιθώριο και δεν έχει κάτσει να συζητήσει με το Δημόσιο και να υποβάλει λεπτομερή σχέδια.

Η νέα κυβέρνηση έχει τη βούληση, η αγορά καλείται να βγει με προτάσεις υλοποιήσιμες. Οι αντοχές όλων θα δοκιμαστούν…