Η Οδηγία IDD θα ενισχύσει την αξιοπιστία του θεσμού της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης

Δημήτρης Γαβαλάκης, Γενικός Γραμματέας ΕΕΑ, Agency Manager-Owner, Life Plan Insurance Services

Από τον Οκτώβριο θα αποτελεί το νέο πλαίσιο λειτουργίας της διανομής ασφαλιστικών προϊόντων

Σε 4 μήνες, η Ευρωπαϊκή Οδηγία IDD θα έχει ενσωματωθεί στις τοπικές νομοθεσίες όλων των ευρωπαϊκών χωρών και θα αποτελεί, από τον Οκτώβριο, το νέο πλαίσιο λειτουργίας της διανομής ασφαλιστικών προϊόντων.

Ο σχεδιασμός της IDD στηρίζεται στην αρχή της προστασίας των συμφερόντων του καταναλωτή, ανεξάρτητα από ποιο κανάλι διανομής προωθεί το ασφαλιστικό προϊόν. Αρχή την οποία, πρωτίστως, ασπάζεται η «φυσική» ασφαλιστική διαμεσολάβηση, υποστηρίζοντάς την στην καθημερινή της δραστηριότητα.

 

Η νέα Οδηγία, παρά τις αυξημένες κανονιστικές απαιτήσεις –που προφανώς δυσκολεύουν το έργο μας–, θα δημιουργήσει, μακροπρόθεσμα, πιο υγιές πλαίσιο ανταγωνισμού μεταξύ των καναλιών διανομής.

 

Υπό αυτό το πρίσμα, ορίστηκε και η έννοια της διανομής (Insurance Distribution Directive) σε διαφοροποίηση από την 1^η Οδηγία IMD (Insurance Mediation Directive), η οποία ενσωματώθηκε στη χώρα μας με το ΠΔ 190 του 2006, ώστε όλα τα δίκτυα διανομής, ανεξαιρέτως, να υπόκεινται στους ίδιους κανόνες και υποχρεώσεις.

Η συγκεκριμένη, άλλωστε, φιλοσοφία αποτελούσε πάγια απαίτηση της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης, η οποία μέχρι σήμερα είχε διαφοροποιημένους κανόνες από άλλα δίκτυα διανομής.

Η Οδηγία, εκτός των άλλων, θέτει τις προϋποθέσεις άσκησης της δραστηριότητας της διανομής, επαγγελματικές και οργανωτικές απαιτήσεις, αλλά και κανόνες επαγγελματικής δεοντολογίας και παροχής πληροφοριών προς τους πελάτες, όπως άλλωστε έκανε και το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο. Οριοθετεί αναλυτικότερα την πρόβλεψη για συγκρούσεις συμφερόντων, ενισχύοντας τη διαφάνεια, και θέτει πρότυπα ενημέρωσης τόσο στη διανομή προϊόντων ασφάλισης ζημιών, αλλά, ακόμη περισσότερο, στη διανομή επενδυτικών προϊόντων βασιζόμενων σε ασφάλιση.

Ενδιαφέρον, επίσης, παρουσιάζει η εποπτεία προϊόντων και οι απαιτήσεις διακυβέρνησής τους (POG-Product Oversight and Governance requirements), η οποία είναι φυσικό να επιφέρει και τροποποίηση διατάξεων της εθνικής νομοθεσίας, ώστε να επιτευχθούν οι ανάλογοι στόχοι της Οδηγίας.

Φυσικά, μια Ευρωπαϊκή Οδηγία δεν θα μπορούσε να μην οριοθετεί με ακρίβεια το πλαίσιο στο οποίο μπορεί ο ασφαλιστικός διαμεσολαβητής να δραστηριοποιηθεί, είτε με τη μορφή ελεύθερης παροχής υπηρεσιών είτε με τη μορφή ελεύθερης εγκατάστασης σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα.

Καταλήγοντας, αποτελεί πεποίθησή μου ότι η νέα Οδηγία, παρά τις αυξημένες κανονιστικές απαιτήσεις –που προφανώς δυσκολεύουν το έργο μας–, θα επιφέρει, μακροπρόθεσμα, βελτίωση της αξιοπιστίας του θεσμού και πιο υγιές πλαίσιο ανταγωνισμού μεταξύ των καναλιών διανομής.