Φαρμακοβιομηχανία στον Τσίπρα: Χρειάζεται νέο θεσμικό πλαίσιο για το Φάρμακο

Ακόμη μια προσπάθεια εκκίνησης ουσιαστικού διαλόγου για την αλλαγή του μίγματος πολιτικής στο Φάρμακο επιχειρούν ΣΦΕΕ και ΠΕΦ, με επιστολή που απέστειλαν στην Κυβέρνηση. Στην επιστολή συνοψίζονται τα προβλήματα που έχουν προκληθεί στη φαρμακευτική αγορά λόγω των πολιτικών που έχουν εφαρμοστεί, προβλήματα που θέτουν σε κίνδυνο την πρόσβαση των ασθενών στις θεραπείες. Παράλληλα όμως καταγράφονται και συγκεκριμένες προτάσεις της βιομηχανίας για την αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών, υπενθυμίζοντας εκ νέου την αναπτυξιακή δυναμική του κλάδου.

Στην επιστολή, που υπογράφουν τόσο ο πρόεδρος του ΣΦΕΕ Ο. Παπαδημητρίου όσο και ο πρόεδρος της ΠΕΦ Θ. Τρύφων, ξεκαθαρίζεται πως η βιομηχανία στόχο έχει τη συνεργασία με την Πολιτεία, μέσα από μια «δημιουργική διαβούλευση»

«Θεωρούμε ότι τα προβλήματα του χώρου της Υγείας σε συνδυασμό με τη συναντίληψη που αρχίζει να διαμορφώνεται σχετικά με το νέο παραγωγικό μοντέλο που χρειάζεται η χώρα, καθιστούν τη σημερινή συγκυρία ιδανική προκειμένου η Πολιτεία να ηγηθεί μιας συντεταγμένης  κοινής  προσπάθειας,  για  την  θεραπεία των παθογενειών και τον εξορθολογισμό του χώρου του Φαρμάκου. Σε μια τέτοια κατεύθυνση θα είμαστε και σύμμαχοι και στη διάθεσή σας», καταλήγουν.

Προβλήματα και Προτάσεις

1. Ύψος δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης και έλεγχος της σπατάλης

Αποτελεί  κοινή  διαπίστωση  το  γεγονός  πως  με  βάση  τα  σημερινά  δημογραφικά, υγειονομικά  και  επιδημιολογικά  δεδομένα  η  κρατική  χρηματοδότηση  δεν  επαρκεί για να καλύψει τις σαφώς αυξημένες ανάγκες της χώρας για φάρμακα.

Με βάση τα  επικαιροποιημένα  δεδομένα,  το  clawback  (υπέρβαση  του  στόχου  της Δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης) αναμένεται  να ξεπεράσει τα 600 εκατ. ευρώ με τη συνολική συνεισφορά της βιομηχανίας να αγγίζει τα 1,2 δισ. ευρώ (49% πάνω από το  όριο  της  δημόσιας  φαρμακευτικής  δαπάνης !). Πολλές εταιρείες αδυνατούν να πληρώσουν το clawback των τελευταίων ετών.

Σύμφωνα  με  τα  τελευταία  διαθέσιμα  στοιχεία,  η  δημόσια  φαρμακευτική  δαπάνη κατά κεφαλή είναι 181 ευρώ, ενώ στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου είναι 242 ευρώ και στο σύνολο των ευρωπαϊκών  χωρών  είναι  292  ευρώ.  Αυτό  σημαίνει ότι η δημόσια  φαρμακευτική  δαπάνη  βρίσκεται  πολύ  χαμηλότερα  από  τις  πραγματικές ανάγκες. Το  κόστος  της  φαρμακευτικής  κάλυψης  των  ανασφάλιστων,  αλλά και  των μεταναστών συνεχώς αυξάνεται και καλύπτεται  αποκλειστικά από τη φαρμακοβιομηχανία.

Ο αριθμός των συνταγών συνεχώς αυξάνεται και έχει φτάσει τις 6,5 εκατ. μηνιαίως. Ταυτόχρονα,  δεν  υπάρχει  καμία  αμφιβολία  πως  πρέπει  να  παταχθούν  πάσης φύσεως  εστίες  σπατάλης  ή  κακοδιαχείρισης,  όπως  αυτές  που  πρόσφατα  είδαν  το φως της δημοσιότητας. Οι  συνθήκες  αυτές  θέτουν  σε  κίνδυνο  πρωτίστως  την  επάρκεια  της  φαρμακευτικής αγοράς  και  την  απρόσκοπτη  πρόσβαση  των  ασθενών  στις  φαρμακευτικές  θεραπείες. Παράλληλα, όμως, πλήττουν άμεσα τη βιωσιμότητα των φαρμακευτικών επιχειρήσεων, την απασχόληση του  κλάδου και οδηγούν σε επενδυτική συρρίκνωση έναν κατά τεκμήριο αναπτυξιακό και εξωστρεφή κλάδο της οικονομίας.

Προτάσεις για τον εξορθολογισμό της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης και την  ενίσχυση της βιωσιμότητας του κλάδου

Η υπέρβαση του κλειστού προϋπολογισμού που βαρύνει την βιομηχανία (clawback) πρέπει  να  υπολογίζεται  σε  τιμές  παραγωγού,  (τιμές  στις  οποίες  οι  φαρμακευτικές εταιρείες  διαθέτουν  τα  προϊόντα)  και  όχι  σε  τιμές  λιανικής,  οι  οποίες συμπεριλαμβάνουν  το  μικτό  κέρδος  των  υπολοίπων  εταίρων  της  αλυσίδας διανομής.

Το  clawback  πρέπει  να  έχει  ένα  ανώτατο  όριο  ή  να  βαρύνει  με  συνυπευθυνότητα φαρμακευτικές εταιρείες και Πολιτεία, όπως γίνεται και σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Θεωρούμε  αναγκαία  την  εξεύρεση  εναλλακτικών  πηγών  χρηματοδότησης  για  την φαρμακευτική  κάλυψη  των  ανασφάλιστων  (από  τα  κονδύλια  που  αφορούν  στην Πρόνοια),  και  της  δαπάνης  των  εμβολίων  (από  τα  κονδύλια  που  αφορούν  στην Πρόληψη). Ταυτόχρονα, θα πρέπει να υπάρξει μέριμνα για την κάλυψη, μέσω νέων κονδυλίων, των ιδιαίτερων ομάδων πληθυσμού που χρησιμοποιούν ορφανά φάρμακα, αντιρετροϊκά και παράγωγα αίματος. Οι κατηγορίες αυτές των φαρμάκων αφορούν  σε  σοβαρές,  απειλητικές  για  τη  ζωή  ασθένειες,  διατίθενται  μόνο  από  τα νοσοκομεία και η ζήτηση για αυτά είναι απολύτως ανελαστική.

Θεωρούμε  απαραίτητη  την  άμεση  εφαρμογή  δεσμευτικών  θεραπευτικών πρωτοκόλλων  σε  όσο  το  δυνατόν  περισσότερες  θεραπευτικές  περιοχές  και  τη διασύνδεσή  τους  με  τις  διαγνωστικές  εξετάσεις  στο  πλαίσιο  του  ηλεκτρονικού ατομικού ιατρικού φακέλου των ασθενών.  Προτείνεται η παραμετροποίηση της Ηλεκτρονικής Συνταγογράφησης με στόχο την αποτροπή  παράνομων  συμπεριφορών  και  τον  έλεγχο  συνταγογραφικών καταχρήσεων.

2. Τιμολόγηση / Αποζημίωση φαρμάκων

Το τρέχον σύστημα τιμολόγησης

• Είναι ατελέσφορο ως προς την παραγωγή εξοικονομήσεων.
• Οδηγεί στην τιμολογιακή απαξίωση των παλαιότερων οικονομικών φαρμάκων τα  οποία  υποχρεωτικά  αποσύρονται  (τουλάχιστον  240  παλιές  καταξιωμένες θεραπείες  τα  τελευταία  2  χρόνια)  και  αντικαθίστανται  από  ακριβότερα φάρμακα.
• Οδηγεί σε αδυναμία κυκλοφορίας νέων γενοσήμων φαρμάκων.
• Οδηγεί στην αύξηση των παραλλήλων εξαγωγών και στη δημιουργία ελλείψεων στην εγχώρια αγορά. Το τρέχον σύστημα αποζημίωσης και αξιολόγησης  της φαρμακευτικής τεχνολογίας αποτρέπει  την  κυκλοφορία  νέων  καινοτόμων  φαρμάκων  οδηγώντας  στον αποκλεισμό των ασθενών από νέες θεραπείες  που  ήδη διατίθενται  ή πρόκειται να διατεθούν στο εξωτερικό.

Προτάσεις για Τιμολόγηση / Αποζημίωση φαρμάκων

Αλλαγή  του  συστήματος  τιμολόγησης  με  πρόβλεψη  για  την  διασφάλιση  της κυκλοφορίας  των  παλαιότερων  οικονομικών  φαρμάκων.  Στο  πλαίσιο  αυτό  είναι απαραίτητη  η  θέσπιση  κατώτατου  ορίου  ασφαλείας  με  στόχο  τη  διασφάλιση  της κυκλοφορίας  των  οικονομικών  φαρμάκων,  ώστε  να  μην  αποσύρονται  και  να  μην υποκαθίστανται από ακριβότερα. Καθορισμός μέγιστης ετήσιας μείωσης για φάρμακα που έχουν ήδη δεχθεί τεράστιες μειώσεις  τιμών  λόγω  των  στρεβλώσεων  των  κανόνων  τιμολόγησης  με  στόχο  τη διασφάλιση συνθηκών ισότιμου ανταγωνισμού.

Θέσπιση κινήτρων για την αύξηση της διείσδυσης των γενοσήμων φαρμάκων προς τους  επαγγελματίες  υγείας  (ιατρούς  και  φαρμακοποιούς)  και  αποτελεσματική ενημέρωση προς το ευρύ κοινό. Ορθολογική  αξιολόγηση  της  φαρμακευτικής  τεχνολογίας  και  κατάργηση  των οριζόντιων  μέτρων  που  καθιστούν  πρακτικά  αδύνατη  την  κυκλοφορία  νέων φαρμάκων  (όπως  το  υποχρεωτικό  τέλος  εισόδου  25%  για  τα  νέα  μοναδικά φάρμακα).

3. Οικονομικό αποτύπωμα της φαρμακοβιομηχανίας και αναπτυξιακές προοπτικές

Αναπτύσσουμε και παράγουμε φάρμακα σε 28 εργοστάσια. Είμαστε η τρίτη εξαγωγική δύναμη της χώρας και συνεισφέρουμε κατά 3,5% στο ΑΕΠ. Η  φαρμακοβιομηχανία  απασχολεί  άμεσα  πάνω  από  26.000  εργαζόμενους,  το  64% των οποίων είναι πανεπιστημιακής  εκπαίδευσης  και  έμμεσα  περίπου  86.000  θέσεις εργασίας. Η συμβολή μας στη συγκράτηση νέων επιστημόνων στη χώρα είναι ουσιαστική και μπορεί να μεγιστοποιηθεί  περαιτέρω  μέσω  της  διασύνδεσης  της απασχόλησης  και  της  δημιουργίας  νέων  θέσεων  εργασίας  με  ανάλογες υπερεκπτώσεις δαπανών και φορολογικές απαλλαγές.

Στόχος  μας  είναι  όχι  μόνο  να  συγκρατήσουμε,  αλλά  και  να  αυξήσουμε  τις  θέσεις εργασίας  στις  εταιρείες  μας,  κάτι  που  απαιτεί  τη  διαμόρφωση  σταθερού περιβάλλοντος  φαρμακευτικής  πολιτικής  που  να  εξασφαλίζει  προοπτικές βιωσιμότητας και ανάπτυξης.  Είναι βέβαιο ότι τα  φορολογικά και αναπτυξιακά κίνητρα που δίδονται στον κλάδο μας σε άλλες χώρες  της  Ευρώπης  μπορούν  να  αποδώσουν  και  στη  χώρα  μας.

Ενδεικτικά,  στην  περίπτωση  στρατηγικών  επενδύσεων  στην  παραγωγή  και ανάπτυξη φαρμακευτικών  προϊόντων  (άνω  των  10  εκατ.  €)  θα  μπορούσαν να θεσμοθετηθούν  διαδικασίες  fast  track  καθώς  και  σχετικές  φορολογικές  απαλλαγές ανεξάρτητα μεγέθους εταιρείας και περιφέρειας

Ένα  καλό  παράδειγμα  στον  τομέα  αυτόν  αποτελεί  η  θέσπιση  συμφωνίας  στην Πορτογαλία  μεταξύ  των  Υπουργείων  Οικονομικών  και  Υγείας  και  της φαρμακοβιομηχανίας  με  απώτερο  σκοπό  τη  μεγιστοποίηση  του  οφέλους  για  τους ασθενείς, τον επαναπροσδιορισμό της φαρμακευτικής δαπάνης σε βιώσιμα επίπεδα, αλλά και την διαμόρφωση  συνθηκών  που  επιτρέπουν  την  ανάπτυξη  των φαρμακευτικών εταιριών.

4. Κοινωνικό αποτύπωμα του κλάδου

Σύσσωμος  ο  κλάδος,  παρά  τις  πρωτοφανείς  πιέσεις  των  τελευταίων  χρόνων,  δεν υποχώρησε ούτε στιγμή στην έκταση και ποιότητα των δράσεων που αναλαμβάνει σε  όφελος  της  Ελληνικής  Κοινωνίας,  καλύπτοντας  τις  οξυμένες  ανάγκες  της  με προσφορά υποδομών, εξοπλισμού αλλά και εξειδικευμένης υγειονομικής φροντίδας, ιδίως σε ακρίτες και ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.

Εκστρατείες προληπτικής  ιατρικής, στήριξη της  παιδείας και έρευνας, διάδοση των κλασσικών  αξιών  του  πολιτισμού  μας,  προαγωγή  του  εθελοντισμού  αλλά  και δράσεις  για  την  αντιμετώπιση  της  φτώχειας  και  των  οικολογικών  απειλών, αναλαμβάνονται  με  ακάματο  ενθουσιασμό  και  υπευθυνότητα  επικουρώντας  την κοινωνική πολιτική του κράτους.

Αδιαμφισβήτητο άλλωστε κοινωνικό αποτύπωμα αποτελεί και η ανάληψη μεγάλου μέρους  της  δημόσιας  φαρμακευτικής  δαπάνης  προκειμένου  η  τήρηση  των ασφυκτικών  δημοσιονομικών  επιταγών  να  μην  λειτουργεί  σε  βάρος  της φαρμακευτικής  περίθαλψης  ακόμη  και  των  πολυπληθών  ανασφαλίστων  και προσφύγων.  Δεδομένου  μάλιστα  του  τεράστιου  κόστους  που  αναλαμβάνουμε, ζητούμε τουλάχιστον η προσφορά μας αυτή να μην επιβαρύνεται με το κόστος της εφοδιαστικής  αλυσίδας  (φαρμακοποιών  και  φαρμακέμπορων),  ώστε  να  μην απειληθεί η βιωσιμότητά της.