Όταν οι ασφαλιστικές δεν θέλουν να αναλάβουν κινδύνους

Οι πρόσφατοι βανδαλισμοί στην οδού Ερμού (Κέντρο Αθήνας) κατέδειξαν την αναγκαιότητα μεν της ασφάλισης  αλλά ταυτόχρονα και την απέχθεια των ασφαλιστικών να αναλάβουν κάποιο έντονο ρίσκο.

Μαθαίνουμε ότι οι καταστηματάρχες της περιοχής βρίσκουν κλειστές πόρτες στις ασφαλιστικές  ή τους ζητούν επασφάλιστρα όταν ζητούν να ασφαλιστούν για τρομοκρατία ή για βλάβες από ταραχές.  Εάν καταφέρουν να ασφαλιστούν και συμβεί το μοιραίο ( η ζημιά)  τότε οι ασφαλιστικές ψάχνουν να βρουν εάν ήταν τρομοκρατία ή πολιτική ταραχή ή βανδαλισμός  για να δουν εάν υπάρχει αντίστοιχη κάλυψη και  να αποζημιώσουν ανάλογα.  Η κατάσταση αυτή διαμορφώθηκε από τον Δεκέμβριο 2008  και έχει παγιοποιηθεί τα τελευταία χρόνια.  Είσαι κάτοικος ή έχεις μαγαζί  στο ιστορικό τρίγωνο, στα Εξαρχεια ή  στον Αγ. Παντελεήμονα;

Ευχαριστούμε δεν θέλουμε λένε οι ασφαλιστικές και απορρίπτουν τις αιτήσεις.  Σαφώς και δεν απορρίπτονται οι αιτήσεις  για ταραχές  σε άλλα Βόρεια και Νότια Προάστια … γιατί απλώς δεν γίνονται ή εάν γίνονται είναι μία φορά στα 10 χρόνια.  Εκεί όμως δεν τις χρειάζονται οι κάτοικοι.

Η άρνηση των ασφαλιστικών να αναλάβουν κάποιο επιπλέον κίνδυνο έστω και εάν αυτό τους ‘βάλει μέσα’ βραχυπρόθεσμα, δεν ευνοεί την δημιουργία ασφαλιστικής συνείδησης.

Παραδείγματα άρνησης ανάληψης ρίσκου 

Δεν ασφαλίζουμε για υγεία ανθρώπους με κάποια μικρά προβλήματα (τα οποία πρέπει να μας τα επισημάνουν οι ίδιοι αλλιώς πρόκειται για ασφαλιστική απάτη)  και δεν τα καλύπτουμε.

Δεν ασφαλίζουμε για αυτοκίνητο πολλούς  επαγγελματίες γιατί έχουν έκθεση στον κίνδυνο.

Δεν ασφαλίζουμε περιουσία για  σπίτια άνω των 10 ετών.

Δεν ασφαλίζουμε για κάλυψη από ταραχές  στο Κέντρο της Αθήνας.

Δεν ασφαλίζουμε για πυρκαγιά σπίτια στην Πεντέλη και στον Υμηττό  και στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης.

Τότε κύριοι τι ασφαλίζετε;  Ή μάλλον γιατί να ασφαλιστούμε;