Φάκελος Αστική Ευθύνη: Ασφάλιση (επαγγελματικών) ευθυνών

της Έλενας Ερμείδου

Οι αλλαγές που έρχονται τον Οκτώβριο του 2024 – Η EIOPA διενήργησε ανοικτές δημόσιες διαβουλεύσεις σχετικά με τα σχέδια ρυθμιστικών τεχνικών προτύπων

Με ισχύ απόφασης της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΤτΕ, από τις 9 Οκτωβρίου 2024 αναπροσαρμόζονται τα όρια υποχρεωτικής ασφάλισης της επαγγελματικής ευθύνης των ασφαλιστικών διαμεσολαβητών σε 1.564.610 ευρώ ανά απαίτηση από 1.300.380 ευρώ και 2.315.610 ευρώ συνολικά κατ’ έτος για όλες τις απαιτήσεις από 1.924.560 ευρώ, ενώ το μέγιστο ποσό απαλλαγής του ασφαλιστή δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσό των 23.480, από 19.510,00. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι ο θεσμός της ασφάλισης λειτουργεί ακολουθώντας κανόνες δικαίου ενιαίους διεθνώς στη διατύπωση, την ερμηνεία και την εφαρμογή των όρων της ασφάλισης.
Σύμφωνα με την εγκύκλιο 24 639/27.03.2024, που υιοθετήθηκε από την ΤτΕ, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 21 του ν. 4583/2018, μεταφέρεται στο εσωτερικό δίκαιο ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (EE) 2024/896 για την προσαρμογή των ποσών της υποχρεωτικής ασφάλισης της επαγγελματικής αστικής ευθύνης των ασφαλιστικών διαμεσολαβητών. Με την εφαρμογή της απόφασης, που θα ξεκινήσει από τις 9 Οκτωβρίου 2024, καταργείται η ισχύουσα, σήμερα, με αρ. 167/1/17.3.2020, απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΤτΕ.

Επαγγελματικές ευθύνες έχει οποιοσδήποτε παρέχει υπηρεσίες κάθε είδους έναντι αμοιβής, ώστε να λειτουργεί με βάση τον Νόμο και τους κανόνες, το ήθος και τη δεοντολογία του επαγγέλματός του. Ωστόσο, στο σημείο αυτό, είναι σκόπιμο να αναφερθεί, για μία ακόμη φορά, ότι οι περισσότεροι επαγγελματίες στην Ελλάδα δεν γνωρίζουν την έννοια και τη χρησιμότητα της ασφάλισης ευθυνών.

Γενικά, η Ευθύνη χωρίζεται ως εξής: Στο σύνολο των δυσμενών συνεπειών σε περίπτωση μη εκπλήρωσης συμβατικών υποχρεώσεων, άλλως ενδοσυμβατική ευθύνη, και η υπαίτια και παράνομη προσβολή ξένου έννομου αγαθού, άλλως αδικοπρακτική ευθύνη. Η αδικοπρακτική ευθύνη δεν απαιτεί την ύπαρξη οποιασδήποτε συμβατικής σχέσης μεταξύ του υπόχρεου και του δικαιούχου, απορρέει καθαρά από τον Νόμο και το άρθρο 914 του Αστικού Κώδικα. Ο Νόμος αναφέρει ότι όποιος προκαλέσει σε άλλον ζημιά παράνομα και με υπαιτιότητα δική του υποχρεούται να τον αποζημιώσει. Κι εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Επαγγελματική Αστική Ευθύνη αφορά σχεδόν όλα τα επαγγέλματα και όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες.

Ειδικότερα, η Αστική Επαγγελματική Ευθύνη αφορά, μεταξύ άλλων: γιατρούς όλων των ειδικοτήτων, αρχιτέκτονες, μηχανικούς που παρέχουν υπηρεσίες μελέτης, επίβλεψης, δικηγόρους, λογιστές, φοροτεχνικούς, φαρμακοποιούς, ηλεκτρολόγους, υδραυλικούς, κομμωτές, χρηματιστές, τεχνικούς συμβούλους έργων, εργαζόμενους στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, επιχειρήσεις που συμμετέχουν σε εκδηλώσεις, εκθέσεις, συνέδρια, διαφημιστές, εξαγωγείς, εμπόρους, ασφάλιση κατά κινδύνων κυβερνοχώρου κτλ. Αποζημιώνει για λάθη και παραλείψεις από τις οποίες μπορεί να προκληθούν υλικές, σωματικές βλάβες, θανατηφόρα συμβάντα, οικονομικές απώλειες σε πελάτη ή ακόμη και οικονομικές απώλειες σε κάποιον τρίτο.
Οι ευθύνες χωρίζονται σε πέντε κατηγορίες: τη Γενική Αστική Ευθύνη, την Εργοδοτική Ευθύνη, την Επαγγελματική Αστική Ευθύνη, την Αστική Ευθύνη Ελαττωματικού Προϊόντος και την Αστική Ευθύνη Ατυχηματικής Ρύπανσης/Μόλυνσης.

Πώς ορίζονται οι ευθύνες

Γενική Αστική Ευθύνη

Γενική Αστική Ευθύνη έναντι τρίτων είναι η εκ του Νόμου Αστική Ευθύνη του ασφαλιζομένου, σύμφωνα με τα άρθρα 914-932 του Α.Κ. για ζημιές (σωματικές βλάβες/θάνατο/υλικές ζημιές), που πιθανόν προκληθούν σε τρίτους, περιλαμβανομένης και της ηθικής βλάβης και ψυχικής οδύνης από υπαιτιότητα του ασφαλιζομένου και των προσώπων που έχει αυτός στην υπηρεσία του και οι οποίες μπορούν να συμβούν εντός της περιόδου ισχύος της ασφαλιστικής κάλυψης.

Εργοδοτική Ευθύνη

Εργοδοτική είναι η Ευθύνη του ασφαλιζομένου/εργοδότη, σύμφωνα με τα άρθρα 657, 658 και 932 του Αστικού Κώδικα, έναντι του έμμισθου προσωπικού που απασχολείται στην ασφαλιζόμενη επιχείρηση.

Επαγγελματική Ευθύνη

Επαγγελματική Ευθύνη είναι η Αστική Ευθύνη του ασφαλιζομένου έναντι τρίτων για χρηματικά ποσά που θα υποχρεωθεί αυτός να καταβάλει, βάσει Νόμου, ως αποζημίωση για αξιώσεις τρίτων που εγείρονται εις βάρος του κατά τη διάρκεια της ασφαλιστικής περιόδου, εξαιτίας λαθών ή/και παραλείψεων του ασφαλιζομένου ή των προσώπων που έχει στην υπηρεσία του και που οφείλονται αποκλειστικά και μόνο στην εκτέλεση των επαγγελματικών του δραστηριοτήτων.

Αστική Ευθύνη Ελαττωματικού Προϊόντος

Ευθύνη Προϊόντος είναι η Αστική Ευθύνη έναντι τρίτων του ασφαλιζομένου, που κατασκευάζει, εισάγει, εμπορεύεται προϊόντα, για χρηματικά ποσά που θα υποχρεωθεί αυτός να καταβάλει, βάσει Νόμου, ως αποζημίωση για αξιώσεις τρίτων που εγείρονται εις βάρος του και που οφείλονται στη χρήση ελαττωματικών προϊόντων εντός των γεωγραφικών ορίων που συμφωνούνται στην ασφαλιστική σύμβαση.

Αστική Ευθύνη Ατυχηματικής Ρύπανσης/Μόλυνσης

Περιλαμβάνει την εκ του Νόμου Αστική Ευθύνη του ασφαλιζομένου για ζημιές (σωματικές βλάβες/θάνατο ή και υλικές ζημίες) τρίτων, που οφείλονται σε ατυχηματική ρύπανση/μόλυνση του περιβάλλοντος χώρου από υπαιτιότητα του ασφαλιζομένου, η οποία θα είναι συνέπεια ξαφνικού, απρόβλεπτου, τυχαίου, μη αναμενόμενου, αιφνίδιου και ακούσιου γεγονότος (ατυχήματος).

Επειδή όμως καθένας μπορεί να ισχυριστεί ότι έχει ζημιωθεί από τρίτους, ζημιογόνο γεγονός είναι εκείνο το γεγονός που δεν αναμένεται, είναι απρόοπτο ή αιφνίδιο και αντίκειται στις προθέσεις του ασφαλιζομένου. Το ζημιογόνος γεγονός θα πρέπει, για να αποζημιωθεί, να έχει συμβεί στη διάρκεια της χρονικής περιόδου που είναι συμφωνημένη η ασφαλιστική κάλυψη. Θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι είχε ως αποτέλεσμα να ζημιωθεί τρίτος ή τρίτοι και να οδηγεί στην επέλευση του ασφαλιστικού κινδύνου, πάντα βάσει του πώς ορίζονται οι κίνδυνοι αυτοί στην ασφαλιστική σύμβαση. Ως τρίτος/τρίτοι ορίζεται κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που δικαιούται αποζημίωση σύμφωνα με τους όρους του ασφαλιστηρίου.

Σειρά Ζημιογόνων Γεγονότων ή Συμβάντων

Σειρά Ζημιογόνων Γεγονότων ή Συμβάντων είναι τα Ζημιογόνα Γεγονότα ή Συμβάντα που αποτελούν συνέπεια μιας κοινής πρωτογενούς αιτίας ή έχουν κοινή προέλευση.

Ένα Ασφαλιστήριο Επαγγελματικής Ευθύνης, τώρα, αποζημιώνει απαιτήσεις έναντι υλικών σωματικών βλαβών ή ακόμη και για θάνατο, ενώ θα πρέπει να αποδεικνύεται ότι οι ζημιές δεν επήλθαν από δόλο. Σε περιπτώσεις διαφωνιών, η ασφαλιστική εταιρεία αναλαμβάνει να διευθετήσει τις διαφορές που έχουν προκύψει μέσω κλήτευσης πραγματογνωμόνων ή με την παρέμβαση ενός διαμεσολαβητή. Στην περίπτωση που δεν επέλθει συμφωνία μεταξύ των δύο πλευρών, η υπόθεση για την εύρεση λύσεως οδηγείται στα δικαστήρια.

Εάν η αγωγή απευθυνθεί σε πρόσωπο ή στέλεχος μιας επιχείρησης, η Επαγγελματική Αστική Ευθύνη θα καλύψει το κόστος υπεράσπισης, καθώς και το κόστος αποζημίωσης συμβιβασμού.

Κρίσιμο προς παρατήρηση είναι το γεγονός ότι το ασφαλιστικό ποσό ορίζει και το όριο της ευθύνης ανά ζημιογόνο γεγονός ή ανά σειρά ζημιογόνων γεγονότων. Κατ’ επέκταση, θα πρέπει να έχει συμφωνηθεί και το ανώτατο όριο ευθύνης για το οποίο σε περίπτωση ζημιάς θα κληθεί να καταβάλει η ασφαλιστική στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο.

Στο ασφαλιστήριο αναφέρεται και το ποσό της απαλλαγής ή άλλως το ποσό που αφαιρείται από την αποζημίωση ότι επέλθει το συμβάν. Το αφαιρετέο ποσό βαρύνει τον ίδιο τον ασφαλιζόμενο. Ανάλογα με τους όρους του ασφαλιστηρίου συμβολαίου, η απαλλαγή μπορεί να ορίζεται ανά συμβάν.

Aπό το περιοδικό Insurance World