του Νίκου Σακελλαρίου
To 2017 ξεκίνησε με ανησυχία και συνεχίζεται με φόβο για την ασφαλιστική αγορά. Η αξιολόγηση αποτελεί το δίκοπο μαχαίρι για την ελληνική οικονομία, αφού εάν δεν κλείσει έρχονται χειρότερα, εάν κλείσει έρχονται αδιέξοδα. Για την ασφαλιστική αγορά , ανοίγει διάπλατα πόρτες για την ανάπτυξη των συνταξιοδοτικών-αποταμιευτικών προγραμμάτων και προγραμμάτων υγείας αλλά θα επιφέρει νέα στέρηση διαθέσιμων εισοδημάτων , ασφαλιστικές επιβαρύνσεις και φόρους που ουσιαστικά θα κάνουν τις θεσμικές παραχωρήσεις της ιδιωτικής ασφάλισης ‘δώρο άδωρον’ για την αγορά.
Ο κλάδος υγείας παραμένει σε ανοδικό κανάλι παρά το γεγονός ότι τα ασφάλιστρα αυξήθηκαν σε ονομαστικό επίπεδο εξαιτίας της ανόδου του ΦΠΑ αλλά και της τάσης υψηλότερης αποθεματοποίησης που επιβάλλουν τα Solvency II. Η αγορά αναμένει και οριακή αύξηση ασφαλίστρων αυτοκινήτου καθώς τα τεχνικά αποτελέσματα 2016 δείχνουν ότι ο κλάδος δεν αντέχει περαιτέρω υποχώρηση ασφαλίστρων για λόγους μάρκετινγκ και μεριδίων αγοράς. Εάν, μάλιστα αυξηθούν και οι εισφορές για το Επικουρικό Ταμείο αυτοκινήτου, τότε τα παρόντα ασφάλιστρα μάλλον δεν επαρκούν ούτε για την αποθεματοποίηση ούτε – πολύ περισσότερο- για λειτουργική κερδοφορία.
Οι ασφαλιστικές εταιρείες έχουν αντιληφθεί το επικείμενο αδιέξοδο και δείχνουν ότι προσπαθούν να προσαρμοστούν. Προσαρμοσμένα ασφάλιστρα σε εισοδήματα και ανάγκες, καλύτερες και ευκολότερες χρηματοδοτήσεις, τεχνικές καινοτομίες αλλά επί της ουσίας η πίτα της ασφαλιστικής αγοράς παραμένει αμετάβλητη ως προς το ΑΕΠ. Ενδεχομένως μάλιστα να αυξηθεί και λίγο μέσα στο 2017 , όχι λόγω αύξησης παραγωγής όσο λόγω υποχώρησης του ΑΕΠ. Ήδη, σύμφωνα με έγκυρες πηγές, το δείγμα του πρώτου διμήνου δείχνει ότι έχουμε μία μικρή αύξηση παραγωγής σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα 2016 αλλά αυτό είναι προσωρινό. Η κρίσιμη περίοδος θα είναι μετά το β’ τρίμηνο όταν θα αρχίσουν να έρχονται τα πρώτα εκκαθαριστικά εισοδήματος και ΕΝΦΙΑ.
