της Ελενας Ερμείδου
Είναι οξύμωρο από την μία να μαθαίνεις τους επιχειρηματικούς στόχους και τις στρατηγικές των ασφαλιστικών για να αυξήσουν τα μερίδια τους το 2024 σε βασικούς κλάδους ασφάλισης, όπως είναι η υγεία και η ζωή, με νέες συνεργασίες για παράδειγμα με τα νοσοκομεία και επέκταση των συμβάσεων τους. Kαι, από την άλλη στις στρατηγικές των ασφαλιστικών να μην αναφέρεται τίποτα για τους τρόπους αντιμετώπισης των υπερχρεώσεων των ιδιωτικών νοσοκομείων προς τις ασφαλιστικές.
Είναι οξύμωρο να ανεβαίνει ο δείκτης ζημιών των ασφαλιστικών στην υγεία από υπερχρεώσεις των ιδιωτικών νοσοκομείων, και οι ασφαλιστικές να μην αντιδρούν, όταν μάλιστα αναγκάζονται να αυξήσουν τα ασφάλιστρα, λόγω των μεγάλων ζημιών γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα να χάνουν συνεχώς πελάτες.
Οι ζημιές αυτές οι περισσότερες δεν είναι από τους πελάτες τους, είναι από πολυάριθμες ιατρικές πράξεις που δεν χρειάζονται, είναι από υπερτιμολογήσεις, είναι από έξτρα διαγνωστικές εξετάσεις, είναι από τον τρόπο που τιμολογούν τα λογιστήρια των νοσοκομείων.
Οι ασφαλιστικές έχουν έναν ενιαίο δείκτη υπολογισμού κόστους ζημιάς. Είναι ο σωστός δείκτης ή ένας δείκτης που μετρά μόνο τα παλαιά ισόβια συμβόλαια και σε αυτά τα χαρτοφυλάκια δεν μπαίνουν νέα συμβόλαια; Γιατί, αν είναι έτσι, τότε τα πράγματα θα χειροτερέψουν, στην περίπτωση που δεν υπάρξει παρέμβαση της ΕΑΕΕ, και δεν υπάρξουν αλλαγές στα κριτήρια που χρησιμοποιεί ο δείκτης από το υπουργείο.
Βεβαίως θα πρέπει να πούμε ότι υπάρχουν και οι ασφαλιστικές που εξαιρούνται του κανόνα που αναγνωρίζουν το πρόβλημα και που διαβλέπουν το κίνδυνο που απορρέει από την αγορά ολιγοπωλίου στην Ελλάδα, τονίζοντας μάλιστα πως αν ασθενής σε ιδιωτικό νοσοκομείο δηλώσει ότι έχει ιδιωτική ασφάλιση τότε οι χρεώσεις των ιδιωτικών νοσοκομείων είναι τριπλάσιες από το αν ο ασθενής μπει στο νοσοκομείο ιδιωτικά.
Ότι λάμπει δεν είναι Χρυσός
Τα μεγέθη της ασφαλιστικής αγοράς στην υγεία και την ζωή μπορεί να δείχνουν ότι ανεβαίνουν στα διαγράμματα που παρουσιάζονται κάθε μήνα, οι ασφαλιστικές όμως και η ΕΑΕΕ θα πρέπει να δουλέψουν πολύ για να είναι αυτό που φαίνεται. Δεν είναι μόνο το κράτος υπεύθυνο για την ασφαλιστική συνείδηση των Ελλήνων.