Επανάληψη παλαιάς και κακής ταινίας μοιάζει αυτό που ζούμε για την δεύτερη αξιολόγηση. Η ασφαλιστική αγορά πλήρωσε με μεγάλες απώλειες το 2015 και σε αποθέματα και σε παραγωγή και δεν μπορεί επ’ ουδενί να ζήσει το ίδιο σενάριο ξανά. Η ελληνική οικονομία υπέστη ένα δραματικό σοκ κατά τους τελευταίους 18 μήνες προσπαθώντας να επιστρέψει πίσω στον Δεκέμβριο του 2014. Νέοι και σκληρότεροι φόροι για να βγάλουμε πλεονάσματα και να ζητήσουμε αναδιάρθρωση του χρέους και ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα QE. Αδιαμαρτύρητα σχεδόν οι Έλληνες επαγγελματίες δέχθηκαν φόρους επί φόρων μόνο και μόνο για να εξασφαλίσουμε την σταθερότητα του νομίσματος.
Η ασφαλιστική αγορά μάλιστα πλήρωσε με πολλές κεφαλαιακές υποαξίες την πτώση μετοχών και ομολόγων το 2015, τα capital controls και την τραπεζική αργία. Συνεχίζει να πληρώνει αγόγγυστα προκειμένου να μείνει η χώρα στο ευρώ, το οποίο δικαίως αποδέχεται ως την καλύτερη επιλογή για την ανάπτυξή της. Αίφνης , αρχίζουμε να ζούμε τον εφιάλτη του α’ εξαμήνου 2015. Σενάρια δραχμής επιστρέφουν, το Grexit ξανακούγεται, αναφορές σε νέες εκλογές και δημοψηφίσματα γίνονται. Στο ίδιο έργο θεατές αλλά αυτή τη φορά ίσως το τέλος να είναι διαφορετικό και δυσάρεστο. Μόνο η άνοδος των αποδόσεων των ελληνικών ομολόγων τις τελευταίες ημέρες δημιουργεί μείζον θέμα στα εποπτικά χαρτοφυλάκια των ασφαλιστικών εταιρειών. Με αποδόσεις για το 10ετές πάνω από 8%, αυτομάτως κατατάσσεται στη λίστα των «ομολόγων-σκουπιδιών» (junk bonds) και βέβαια όσες ασφαλιστικές εταιρείες έχουν ελληνικά ομόλογα στα χαρτοφυλάκιά τους θα έχουν υπό αυτές τις συνθήκες πρόβλημα και με τα Solvency II. Βλέπετε ότι όλα είναι αλληλένδετα στην οικονομία. Ας μην περιμένει βοήθεια η ελληνική ασφαλιστική αγορά από το ελληνικό κράτος. Δεν θα την πάρει. Πρέπει όμως να περιμένει μία υπεύθυνη στάση η οποία θα την αποζημιώνει για τα δισεκατομμύρια που χάθηκαν σε φόρους, εισφορές, ανακεφαλαιοποιήσεις εξαιτίας του κράτους και για την απώλεια εκατομμυρίων παραγωγής από τα capital controls.