Γ. Γκάτσης, Ατλαντική Ενωση: Η υπερσυγκέντρωση αλλάζει τα δεδομένα στην υγεία

Από την άλλη πλευρά, η δημιουργία και διατήρηση υψηλού επιπέδου συνεργασιών απαιτεί την καλή θέληση αλλά και την επαγγελματικότητα και των δύο πλευρών.

Tο μεγάλο ερωτηματικό που εμφανώς έχει δημιουργηθεί και απασχολεί σοβαρά όλους τους εμπλεκόμενους, είναι το ζήτημα της υπέρ-συγκέντρωσης στο χώρο της υγείας και τα νέα δεδομένα που αυτή θα δημιουργήσει. Υπάρχει ακόμα αρκετό διάστημα που πρέπει να διανυθεί, προκειμένου να υπάρξει πλήρης ομαλότητα, η οποία φυσικά συναρτάται και με τα τεκταινόμενα στη δημόσια ασφάλιση υγείας αλλά και τις ισορροπίες που δημιουργούνται στις δύο αγορές.

Ένας καλός τρόπος από τη μία πλευρά, είναι να υπάρξει συνέργια και συνεννόηση εκ μέρους των ασφαλιστικών εταιριών και των ανθρώπων που έχουν την ευθύνη των προγραμμάτων υγείας, προκειμένου από εκεί και πέρα, κεντρικά και συντονισμένα, να τεθούν επί τάπητος επίσημα τα θέματα που υπάρχουν με τις κλινικές, ώστε να αντιμετωπισθούν από κοινού.

Από την άλλη μεριά, θα πρέπει να γίνει πλήρως κατανοητό από τις ιδιωτικές κλινικές ότι οι ασφαλιστικές εταιρίες αποτελούν ουσιαστικά για αυτές ένα κανάλι διανομής και άρα ένας στρατηγικός σύμμαχος. Καλύτερες τιμολογήσεις θα δημιουργήσουν φθηνότερα προϊόντα και άρα μεγαλύτερο εν δυνάμει πελατολόγιο για αυτές.

Τέλος, από την πλευρά των φορέων ελέγχου θα πρέπει να διασφαλιστεί, ότι τώρα που αλλάζει το τοπίο στην αγορά των υπηρεσιών υγείας δεν θα οδηγηθούμε σε δυσμενέστερες συνθήκες, ποιοτικές και οικονομικές.

Σε μια εποχή που αναδεικνύει  την ανάγκη και τη σημαντικότητα των προγραμμάτων υγείας, θα πρέπει να γίνει περισσότερο αντιληπτό ότι υπάρχει πεδίο ανάπτυξης και αμοιβαίου οφέλους.

Η επίτευξη μεγέθυνσης της αγοράς μας είναι ένας ακόμα παράγοντας που μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση προβλέψεων  και τιμολογήσεων.

Το ζήτημα των ΣΔΙΤ είναι κάτι το οποίο έρχεται όλο και συχνότερα στο προσκήνιο και φαντάζει πλέον ως κάτι επιβεβλημένο. Φυσικά, τέτοιου είδους συμβάσεις και συνεργασίες θα πρέπει να γίνουν και προς τις δύο κατευθύνσεις εκ μέρους του ΕΟΠΥΥ (ασφαλιστικών και νοσοκομείων) με στόχο διττό. Αφενός την αξιοποίηση των πόρων και αφετέρου τη μεγιστοποίηση της εξυπηρέτησης των πολιτών και πελατών. Η αύξηση της συμμετοχής του ΕΟΠΥΥ στις νοσηλείες, είναι κάτι που εύκολα μπορούμε να πούμε, αλλά μάλλον δύσκολο να επιτευχθεί με τα έως σήμερα δεδομένα. Για αυτό εκτιμάται ότι είναι πιο πιθανό να αποδώσει συνδυαστικά με την εφαρμογή ΣΔΙΤ.

Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να επιτευχθεί σε σημαντικό βαθμό η αξιολόγηση αφενός της διαδικασία ανάληψης κινδύνου και αφετέρου της πηγής των αποζημιώσεων. Η ανάλυση των αποζημιώσεων είναι αυτή που θα μας δώσει το εύρος και το βάθος της εικόνας του κόστους και από πού αυτό προέρχεται.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να αναφέρουμε ότι τα νούμερα για τις δαπάνες υγείας είναι άκρως αποκαλυπτικά όπου από τα σχεδόν 14,7δις συνολικές δαπάνες υγείας, η ιδιωτική δαπάνη (ασφαλιστικές και ιδιώτες) καλύπτει σχεδόν το 40%.

Σαφώς και δεν εκτιμούμε ότι υπάρχει ένας μόνο τρόπος για τον έλεγχο του κόστους αλλά ένα σύνολο ενεργειών που μπορούν να γίνουν προς αυτήν την κατεύθυνση (π.χ. η κατηγοριοποίηση του κόστους των νοσηλειών ή η κατηγοριοποίηση των νοσηλευτικών ιδρυμάτων σύμφωνα και με το επίπεδο των υπηρεσιών που προσφέρουν).  Βέβαια, με δεδομένο ότι όλα τα νομίσματα έχουν δύο όψεις, όταν θέλουμε να βελτιώσουμε μια κατάσταση, όλες οι πλευρές πρέπει να είναι συνυπεύθυνες και να συμβάλλουν από κοινού. Οι εταιρίες θα πρέπει να αξιολογούν σωστά τους κινδύνους που αναλαμβάνουν, αλλά και οι πελάτες να γνωρίζουν ότι με ένα ετήσιο ασφάλιστρο χαμηλότερο από τις ετήσιες εισφορές τους στην κοινωνική ασφάλιση, δεν είναι πάντα εφικτό να τυγχάνουν ίδιας ή και καλύτερης κάλυψης. Απαιτείται οπωσδήποτε και η λογική τιμολόγηση των υπηρεσιών εκ μέρους των παρόχων. Επίσης, η εξέλιξη της ιατρικής τεχνολογίας είναι ένας παράγοντας που πρέπει να λαμβάνεται πάντα υπόψη καθώς και οι δημογραφικές εξελίξεις.

Παράλληλα όμως με τα παραπάνω ένα βασικό στοιχείο είναι η σταθεροποίηση αν όχι η ενίσχυση της συμμετοχής του ΕΟΠΥΥ στα έξοδα πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας περίθαλψης. Τα τελευταία χρόνια (από το 2010 και μετά) η συμμετοχή του ΕΟΠΥΥ έχει μειωθεί σε ποσοστό 40% περίπου ενώ έχει αυξηθεί η συμμετοχή των ασφαλισμένων και των ασφαλιστικών εταιριών. Τέλος, η βασική και σχεδόν πάντα υπολογίσιμη επιλογή στον περιορισμό του κόστους των νοσηλειών είναι η συμμετοχής του ασφαλισμένου στα έξοδα μέσω ποσοστού ή ποσού απαλλαγής.

Ως εταιρία έχουμε εντάξει στις λειτουργίες μας τη συνεχή παρακολούθηση και έλεγχο του κόστους, μέσα από μηχανισμούς και αυτοματοποιήσεις, αλλά και της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους ασφαλισμένους. Παράλληλα συνεργαζόμαστε προς το σκοπό αυτό και με εξειδικευμένη εταιρία στη διαχείριση προγραμμάτων υγείας.

Αυτό που θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ωστόσο, είναι ότι τα παραδείγματα άλλων χωρών αποτελούν σημεία αναφοράς και τρόπους προσέγγισης για την επίλυση συγκεκριμένων προβλημάτων. Δεν θα πρέπει  να αποτελέσουν σημεία πιστής αντιγραφής, καθώς διαφέρουν οι παροχές της κοινωνικής ασφάλισης, οι κοινωνικές, δημογραφικές και οικονομικές συνθήκες κάθε χώρας, παρόλα αυτά όμως δείχνουν σαφώς την πορεία κατεύθυνσης.

Ένα επίσης πολύ σημαντικό παράδειγμα που εφαρμόζεται πολλά χρόνια στο εξωτερικό αλλά στην Ελλάδα, ενώ συζητείται, δεν έχει εφαρμοστεί ακόμα, είναι η εφαρμογή ιατρικών πρωτοκόλλων.

Στην ΑΤΛΑΝΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ κινούμαστε πάντα με άξονες τα χαρακτηριστικά αυτά για το σχεδιασμό ενός προγράμματος υγείας, οι καλύψεις του οποίου να είναι σύγχρονες, λαμβάνοντας υπόψη τις κοινωνικές συνθήκες καθώς και την εξέλιξη της ιατρικής επιστήμης. Παράλληλα, εξασφαλίσαμε τον τηλεφωνικό αριθμό έκτακτης ανάγκης 10234 (με αστική χρέωση) όπου ο ασφαλισμένος μας μπορεί να πάρει τις πληροφορίες που θέλει ή να συντονίσει τη χρήση του συμβολαίου του (πραγματοποίηση check up, συντονισμό νοσηλείας, έκτακτο περιστατικό), διασφαλίζοντας την άμεση και γρήγορη εξυπηρέτηση του.

Τέλος, σε ότι αφορά τα κριτήρια αγοράς ενός νοσοκομειακού προγράμματος περιλαμβάνονται φυσικά οι ασφαλιστικές ανάγκες αλλά και η οικονομική δυνατότητα του πελάτη προκειμένου να μπορεί να διατηρεί το συμβόλαιο του μακροχρόνια σε ισχύ (ας ληφθεί υπόψη ότι ο μέσος όρος διατηρησιμότητας συμβολαίων είναι ακόμα και τώρα χαμηλός). Η αγορά ενός νοσοκομειακού προγράμματος θα πρέπει να αποτελεί μια συνειδητή πράξη.

Η Ατλαντική Ένωση, με την εμπειρία μισού αιώνα και την τεχνογνωσία της από την ελληνική και ευρωπαϊκή αγορά (διαθέτει εντυπωσιακές διεθνείς συνεργασίες σε επίπεδο μετόχων και αντασφαλιστών) έχει τη δυνατότητα να πρωτοπορεί μέσω των ασφαλιστικών της προγραμμάτων.

Τα προγράμματα αυτά περιλαμβάνουν παροχές πρόληψης (πρωτοβάθμιες), καθώς και νοσοκομειακών εξόδων (δευτεροβάθμιες). Επίσης, μέσω προνομιακών συμβάσεων με όλα τα μεγάλα ιδιωτικά νοσηλευτικά Ιδρύματα (54 συμβεβλημένα νοσοκομεία), της πλαισίωσης των προγραμμάτων της με ειδικές παροχές και προνόμια τα οποία έχει εξασφαλίσει για τους πελάτες της από 14 διαγνωστικά  κέντρα και νοσοκομεία, της διάθεσης τηλεφωνικού αριθμού έκτακτης 10234, την ολοκληρωμένη υποστήριξη από το Τμήμα Εξυπηρέτησης Πελατών της Εταιρίας και τέλος μέσω των άριστα καταρτισμένων συνεργατών της, η Ατλαντική Ένωση προσβλέπει με σιγουριά στο μέλλον!