Την ώρα που το διαπραγματευτικό θρίλερ με τους εταίρους και δανειστές κορυφώνεται, με συνεχείς πολιτικές τοποθετήσεις «δημιουργικής ασάφειας» από το εσωτερικό και το εξωτερικό, φοβάμαι ότι έχει τεθεί στο περιθώριο το βασικότερο διακύβευμα όλης αυτής της διαδικασίας. Η ίδια η ελληνική οικονομία.
Όσους μήνες είναι σε εξέλιξη οι συζητήσεις με τους εκπροσώπους των δανειστών, η αγορά έχει «κατεβάσει» ρολά, αναμένοντας τις εξελίξεις. Μόνο που αυτές έχουν καθυστερήσει χαρακτηριστικά, κρατώντας ουσιαστικά σε κατάσταση ομηρίας επαγγελματίες, εργαζόμενους, νοικοκυριά. Δεν είναι υπερβολικό να υποστηρίξει κανείς ότι κυριολεκτικά δεν κινείται τίποτα. Και δεν αναφέρομαι μόνο στην ομαλή λειτουργία της βαθύτατα «πληγωμένης» εμπορικής δραστηριότητας και των συναλλαγών, αλλά και σε τομείς που υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να λειτουργούν προς όφελος της ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας.
Πόσο καιρό έχουμε να ακούσουμε για κάποιο επενδυτικό σχέδιο; Για την πρόθεση να λάβει κάποιος ένα σημαντικό επιχειρηματικό ρίσκο, που θα μπορούσε να αποφέρει ανάπτυξη και θέσεις απασχόλησης; Πραγματικά αδυνατούμε να θυμηθούμε. Όπως δεν ακούμε και κανέναν συγκεκριμένο σχεδιασμό για την προσέλκυση αξιόπιστων επενδύσεων.
Αντίθετα, γινόμαστε καθημερινά δέκτες συγκεχυμένων πληροφοριών για ποσοστά ΦΠΑ που όμως αλλάζουν συνεχώς, για σενάρια αλλαγών σε κρίσιμους τομείς και «κόκκινες γραμμές» που τα μόνα που προκαλούν είναι το «πάγωμα» της αγοράς και την συνέχιση της αβεβαιότητας. Η ρευστότητα μοιάζει πλέον άγνωστη λέξη, άσχετα αν από αυτή εξαρτάται η επιβίωση εκατοντάδων χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων και επαγγελματιών. Δηλαδή της ραχοκοκαλιάς της ελληνικής οικονομίας.
Για εμάς, τους ανθρώπους της αγοράς, μοιάζει εντελώς παράλογο και το γεγονός ότι η χώρα εμφανίζεται να πηγαίνει στον «αυτόματο πιλότο». Καμία δραστηριότητα στα υπουργεία και κανένας σχεδιασμός στη λειτουργία του Κράτους. Μπορεί η χώρα να βρίσκεται στο χειρότερο σημείο της νεότερης ιστορίας της, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσει να λειτουργεί ως οργανωμένη πολιτεία.
Και όλα αυτά ενώ μπήκαμε ήδη στην καλοκαιρινή περίοδο, δηλαδή σε μία εποχή που υπό κανονικές συνθήκες θα μπορούσε να «ανασάνει» η ελληνική οικονομία λόγω της τουριστικής κίνησης. Πλέον οι βάσιμοι φόβοι που υπάρχουν είναι ότι οι ελπίδες για αύξηση των τουριστών θα αποδειχθούν φρούδες, καθώς σε ένα οικονομικό περιβάλλον που μοιάζει με κινούμενη άμμο, είναι μάλλον απίθανο να γίνει με επιτυχία η προσέλκυση περισσότερων επισκεπτών στη χώρα μας.
Ανησυχητικό σημάδι είναι και το γεγονός ότι αυξάνονται συνεχώς οι δημόσιες τοποθετήσεις για άμεσες πιθανές εκλογές. Και αυτό γιατί φαίνεται ότι για κάποιους παραμένει ως πρώτη προτεραιότητα το πολιτικό τους μέλλον και όχι το μέλλον της χώρας.
Κύριοι της κυβέρνησης αλλά και των κομμάτων της αντιπολίτευσης, επιτέλους βρείτε λύση. Είναι πλέον επιτακτική ανάγκη η εθνική ομοψυχία για την σύναψη μίας έντιμης συμφωνίας που θα δώσει το δικαίωμα να ατενίσουμε όλοι μας το αύριο με περισσότερη αισιοδοξία και κυρίως με οργανωμένο σχέδιο για την έξοδο από την κρίση. Τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας είναι εδώ, μπροστά μας και απαιτείται η άμεση επίλυση τους.
