Της Ελενας Ερμείδου
Ένα καφέ διαφορετικό από τα άλλα ανακάλυψε το IW, αν και δεν είναι θέμα του κλάδου, το παρουσιάζει σήμερα καθώς οι ημέρες αργίας ζητούν το κάτι διαφορετικό από τα άλλα. Είναι πολύ μικρό αυτό δεν είναι αρνητικό γιατί το μικρό για να αποκτήσει ένα χαρακτήρα πρωτοποριακό θέλει να είναι με ευαισθησία σχεδιασμένο και φινετσάτο. Εν αρχή το όνομα του «Σκαντζόχοιρος».
Η φιγούρα του, παντού στο μαγαζί. Η Ντόρα Οικονομίδου, Ιδρυτικό μέλος του Σκαντζόχειρου δηλώνει ότι σε επίσκεψη της στην συλλογή κυκλαδικών αρχαιοτήτων στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο παρατήρησε αυτή την φιγούρα του σκαντζόχοιρου, ήθελε ένα αντίγραφο για δώρο αλλά δεν υπήρχε στο πωλητήριο και έτσι σκέφτηκε να το φτιάξει.
Κάπως έτσι λοιπόν συναντάμε σε έναν από τους πιο ιστορικούς εμπορικούς δρόμους της Αθήνας με τις πάλαι ποτέ βιοτεχνίες για κασμίρια και μάλλινα, την οδό Καρόρη μέσα σε ένα άλλοτε πέρασμα, μάλλον διαχωριστική γραμμή που κοσμούσε τα εμπορικά κτίρια της Αθήνας το καφέ «Σκαντζόχοιρος». Και αυτό που σε κάνει να το παρατηρήσει είναι χρώμα του, η απλότητα του, και το πώς πέφτει το φως πάνω αντικείμενα που έχει στα ράφια με έμπνευση.
Τα αντικείμενα αυτά είναι εκπαιδευτικά και προσπαθούν με τον σχεδιασμό που έχουν να μας συνδέσουν με τα γεγονότα από όλες τις περιόδους της ελληνικής ιστορίας. Αλλωστε πιάνοντας στο χέρι έναν κατάλογο του μαγαζιού διαβάζουμε πως ο «Σκαντζόχοιρος» είναι κοινωνική συνεταιριστική επιχείρηση κοινωνικής και συλλογικής ωφέλειας, σκοπεύει να συμβάλλει την προώθηση και διάχυση του ελληνικού πολιτισμού μέσω της ανάπτυξης, του σχεδιασμού και της παραγωγής εκπαιδευτικών παιχνιδιών υψηλής ποιότητας, βασισμένων σε αντικείμενα και γεγονότα από όλες τις περιόδους της ελληνικής ιστορίας.
Το αγγείο σε σχήμα ζώου στο αρχαιολογικό μουσείο, που αναφέραμε παραπάνω, πιθανότητα σκαντζόχοιρος ανήκει στην Πρωτοκυκλαδική περίοδο ΙΙ κληρονομιά από τον πολιτισμό της Σύρου και της Κέρου και χρονολογείται γύρω στο 2800-2300 πχ.
Αξίζει λοιπόν περνώντας ένα φλιτζάνι καφέ με συντροφιά το διαφορετικό. Ισως είναι και μία ευκαιρία να δούμε το καφέ με άλλη οπτική, όχι με συνοδεία τσιγάρου όπως συνηθίζεται στην Ελλάδα και όπως κακώς ακούμε τώρα τελευταία με την εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου, διαμαρτυρίες καταστηματαρχών ότι έπεσαν οι πωλήσεις τους λόγω νόμου. Ο καφές δεν είναι μόνο για να συνοδεύεται με το τσιγάρο, έχει ευεργετικές λειτουργίες αν πίνεται σωστά και χωρίς τσιγάρο με καλή παρέα.
Αλλωστε ας μην λησμονούμε ότι 24.000 Έλληνες χάνουν τη ζωή τους από ασθένειες που σχετίζονται με το κάπνισμα κάθε χρόνο και η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα στην Ευρώπη στην Ευρώπη στην κατανάλωση τσιγάρων. Το ζητούμενο λοιπόν δεν είναι μόνο η διαμόρφωση των χώρων για τους καπνίζοντες, είναι και να δούμε τα πράγματα με άλλη οπτική. Την οπτική του διαφορετικού που μειώνει τους θανάτους, δεν προσβάλει την υγεία και προσφέρει αλλιώς. Εδώ οι ασφαλιστικές έχουν ρόλο.
Το μήνυμα που θέλει να περάσει το IW μέσα από το κομμάτι αυτό για τον “Σκαντζόχοιρο” είναι να μπορέσουμε το 2020 με άλλα μάτια, τι μας συμβαίνει γυρω μας, πίσω από μία ιδέα υπάρχουν μηνύματα και πολλοί στόχοι, όπως στην περίπτωση μας με το αυτό το πολύ μικρό καφέ.