[starbox]
Μιλώντας με στελέχη του ιδιωτικού ασφαλιστικού τομέα είναι διακριτή η ωριμότητα, μεταστροφή, εξέλιξη, ή όπως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αυτό που έχει επέλθει στην αγορά ως συνέπεια των όσων έχουν συντελεστεί .
Εμφανώς επιζητούνται αλλαγές και υπάρχουν κοινές απόψεις για μερικά βασικά πράγματα που αφορούν την λειτουργία της αγοράς καθώς και την λειτουργικότητα των προσώπων και των εταιρειών.
Βέβαια το ζητούμενο δεν είναι μόνο οι νομοθετικές αλλαγές , ούτε να ολοκληρωθούν οι εξελίξεις στην ελληνική οικονομία. Δεν είναι η προσαρμογή στο Solvency ούτε η αντιστροφή της καθίζησης στην παραγωγή.
Είναι και άλλα θέματα όπως η ολιγωρία του πολιτικού συστήματος στην επίσημη είσοδο της ιδιωτικής ασφάλισης στο δημόσιο σύστημα Σύνταξης και Υγείας και το πώς αυτή θα έπρεπε –πρέπει- να αντιμετωπιστεί. Πέρασε το εύλογο διάστημα όπου αυτό το πρότζεκτ θα έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί.
Επίσης είναι και η αδράνεια της πολιτείας στην παροχή κινήτρων προς τους πολίτες προκειμένου να ασφαλιστούν (για να λάβουν όσα το δημόσιο δεν προσφέρει).
Ακόμα, είναι η απουσία των αρμοδίων από την διαδικασία ενημέρωσης –εκπαίδευσης των πολιτών για την ιδιωτική ασφάλιση. Υπάρχει και η ανάγκη για «περισσότερη» και πιο εξειδικευμένη εκπαίδευση των στελεχών.
Όλα αυτά είναι «καυτά» θέματα που χρήζουν νέων σκέψεων αντιλήψεων και φυσικά τρόπων αντιμετώπισης. Ξεπερνούν πρόσωπα και θεσμούς. Και αποδείχθηκε στην πράξη. Η ιδιωτική ασφάλιση είναι θεσμός, έχει κύρος και αποτελεί σοβαρή υπόθεση για να συνδέεται με πρόσωπα και καταστάσεις. Χρειάζεται ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης περισσότερο συλλογικό και οργανωμένο. Άραγε είναι τόσο δύσκολο να εφαρμοστεί και εδώ ότι συμβαίνει και έχει « περπατήσει» αλλού. Κάπως έτσι γίνεται το πέρασμα από το «χύμα» στο αυτονόητο.
